سوال مطالعه مروری: نویسندگان کاکرین شواهدی را در مورد تاثیرات نمونه‌های گردآوری شده در خانه توسط خود افراد در مقایسه با نمونه‌های گردآوری شده در کلینیک در مدیریت بالینی عفونت‌های کلامیدیا (chlamydia) و گونوره (gonorrhoea) مرور کردند.
پیشینه: کلامیدیا و گونوره، عفونت‌های شایع منتقل شونده جنسی (sexually transmitted infections: STI) هستند. اگر افراد بتوانند به جای رفتن به کلینیک، نمونه‌ها را در خانه جمع کنند، ارسال کنند یا آنها را به آزمایشگاه ببرند، دستیابی به مدیریت این عفونت‌ها می‌تواند آسان‌تر باشد.
تاریخ جست‌وجو: این شواهد تا می 2015 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه: ما منابع علمی موجود را برای یافتن کارآزمایی‌هایی که در آنها افراد یا به گروه گردآوری نمونه در خانه یا به گروه گردآوری نمونه در کلینیک دعوت شدند، جست‌وجو کردیم. در کل 10 کارآزمایی مرتبط را پیدا کردیم. سه کارآزمایی (شامل 1566 نفر) داده‌ها را برای ارزیابی نسبت افرادی که تست، تشخیص و درمان را کامل کردند، فراهم آوردند. تمام کارآزمایی‌ها اطلاعاتی در مورد درصد افرادی که نمونه‌های گردآوری شده خود را برای تشخیص عفونت‌های کلامیدیا و گونوره در خانه جمع کردند و کسانی که تست را در یک کلینیک انجام دادند، ارائه کردند. نه مطالعه درصدهای مربوط به نتایج مثبت تست را گزارش کردند.
منابع مالی: کارآزمایی‌ها در این مرور از نظر مالی توسط سازمان‌های دولتی یا غیر-دولتی تامین شدند.
نتایج کلیدی: شواهدی مبنی بر تفاوت بین گردآوری نمونه در خانه و در کلینیک در نسبت افرادی که تست، تشخیص و درمان را کامل کردند، وجود ندارد. در گروه مبتنی بر خانه از مجموع 778 نفری که دعوت شد تا گردآوری نمونه در خانه را انجام دهند، 45 نوع عفونت شناسایی و درمان شد. در گروه مبتنی بر کلینیک از مجموع 788 نفری که به حضور در کلینیک دعوت شدند، 51 عفونت شناسایی و درمان شد. به دلیل اینکه نسبت‌ها به طور‌گسترده‌ای متفاوت بود، نمی‌توانستیم داده‌های به دست آمده را از مطالعات مجزا که روی تعدادی از شرکت‌کنندگان تست شد، ترکیب کنیم. تعداد کمتری از شرکت‌کنندگان تشخیص داده شده در گروه مبتنی بر خانه در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک، ثبت شدند. مضرات بالقوه تست با نمونه‌های گردآوری شده در خانه در هیچ یک از کارآزمایی‌ها ارزیابی نشده بود.
کیفیت شواهد: درجه‌بندی شواهد با استفاده از روش درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای پیامدهای اصلی در حد متوسط (مدیریت موارد شاخص، شیوع تست مثبت) یا پائین (نسبت افراد تست شده) بود. کیفیت شواهد به دلیل محدودیت‌های روش‌شناسی در مطالعات کاهش یافت.
نتیجه‌گیری‌ها: گردآوری نمونه‌ها در خانه در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک برای عفونت‌های کلامیدیا تراکوماتیس یا نایسریا گونوره می‌تواند در سطوح مشابهی از مدیریت موارد شاخص باشد. بی‌خطری گردآوری نمونه مبتنی بر خانه در مقایسه با گردآوری نمونه مبتنی بر کلینیک ارزیابی نشده است.
نتایج گردآوری نمونه‌های در خانه برای عفونت CT یا NG، در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک، می‌تواند سطوح مشابهی را از مدیریت شاخص نتیجه دهد. افزایش نسبت افراد مورد تست به عنوان نتیجه گردآوری نمونه در خانه، در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک، با نسبت پائین‌تری از نتایج مثبت جبران می‌شود. مضرات گردآوری نمونه در خانه در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک ارزیابی نشده است. RCTهای آینده باید برای ارزیابی اثربخشی گردآوری نمونه در خانه، طراحی شود تا پیامدهای بیولوژیکی مدیریت موارد STI را مانند نسبت شرکت‌کنندگان با استفاده از تست‌های منفی برای STI مربوط به آن در پیگیری اندازه‌گیری کنند.
کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis; CT) و نایسریا گونوره (Neisseria gonorrhoeae; NG) علل بسیار شایع عفونت‌های باکتریایی منتقل شونده از راه جنسی (sexually transmitted infections; STIs) هستند. استراتژی‌های مدیریت که عدم موفقیت مسیرهای بالینی را از عفونت به بهبودی کاهش می‌دهند، ممکن است کنترل STI را بهبود دهند و عوارض ناشی از فقدان، یا ناکافی بودن درمان را کاهش دهند.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری گردآوری نمونه مبتنی بر خانه به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت برای عفونت‌های کلامیدیا تراکوماتیس و نایسریا گونوره در مقایسه با گردآوری نمونه مبتنی بر کلینیک در افراد فعال از نظر جنسی.
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه عفونت‌های قابل انتقال جنسی در کاکرین (Cochrane Sexually Transmitted Infections Group Specialized Register)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE و LILACS را در 27 می 2015، همراه با پایگاه ثبت بین‌المللی کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت و ClinicalTrials.gov را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را به صورت دستی جست‌وجو کردیم و با نویسندگان کارآزمایی‌ها تماس گرفتیم و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را مرور کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که به مقایسه گردآوری نمونه در خانه با گردآوری نمونه در کلینیک در مدیریت عفونت‌های کلامیدیا تراکوماتیس و نایسریا گنوره پرداخته باشند.
سه نویسنده مرور به طور جداگانه، کارآزمایی‌ها را برای ورود ارزیابی کرده، داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. هر نوع اختلاف را از طریق مشاوره حل‌و‌فصل کردیم. از پروسیجرهای استاندارد روش‌شناسی توصیه شده توسط کاکرین استفاده کردیم. در صورت مثبت بودن تست، پیامد اولیه، مدیریت مورد شاخص بود، که به صورت تعداد شرکت‌کنندگان تست شده، تشخیص داده شده و درمان شده تعریف شدند.
ده کارآزمایی شامل 10,479 شرکت‌کننده وارد مرور شدند. شواهد بی‌نتیجه درباره تاثیر روی شرکت‌کنندگان با مدیریت مورد شاخص (که به صورت افراد مورد تست قرار گرفته، تشخیص داده شده و درمان شده برای CT یا NG، یا هر دو تعریف می‌شود) در گروه گردآوری نمونه مبتنی بر خانه (45/778؛ 5.8%) در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک (51/788؛ 6.5%) وجود دارد (خطر نسبی (RR): 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 1.29؛ 3 کارآزمایی؛ I² = 0%؛ 1566 شرکت‌کننده؛ کیفیت متوسط). مضرات گردآوری نمونه در خانه در هیچ کارآزمایی ارزیابی نشده بود. همه 10 کارآزمایی نسبت افراد تست شده را مقایسه کردند. نتایج برای نسبت شرکت‌کنندگانی که تست را تکمیل کردند، ناهمگونی بالایی داشت (I² = 100%) و تجمیع نشد. نتوانستیم داده‌های به دست آمده از مطالعات مجزا را از لحاظ تعداد شرکت‌کنندگان تست شده ترکیب کنیم، به این دلیل که نسبت‌ها در طول مطالعات بسیار متغیر بودند، و در محدوده 30% تا 96% در گروه خانه و محدوده 6% تا 97% در گروه کلینیک قرار داشتند (شواهد با کیفیت پائین). تعداد شرکت‌کنندگان با تست مثبت در گروه گردآوری نمونه در خانه (240/2074؛ 11.6%) در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک (179/967؛ 18.5%) کمتر بود (RR: 0.72؛ 95% CI؛ 0.61 تا 0.86؛ 9 کارآزمایی؛ I² = 0%؛ 3041 شرکت‌کننده؛ کیفیت متوسط).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.