تعداد 46 مطالعه (با 37,337 شرکت‌کننده) وارد شدند؛ در 26 مطالعه نسخه‌های نوشته شده توسط پرستاران و در 20 مطالعه توسط داروسازان بررسی شدند. در 45 مطالعه نسخه‌نویسی افراد غیر پزشک به عنوان جزئی از درمان، با نسخه‌نویسی پزشکان به عنوان مراقبت متداول مقایسه شد. یک مطالعه دیگر نیز نسخه‌نویسی پرستاران را تحت حمایت گایدلاین‌ها با نسخه‌نویسی معمول توسط پرستاران مقایسه کرد. هیچ مطالعه‌ای یافت نشد که در آن نسخه‌نویسی توسط دیگر متخصصان سلامت بررسی شده باشد. آموزش مورد نیاز برای نسخه‌نویسی غیر از پزشکان در کشورها و شرایط مختلف با هم متفاوت بود.

انجام متاآنالیز از مارکرهای مطرح کننده بیماری‌های مزمن (فشار خون سیستولیک، هموگلوبین گلیکوزیله، و لیپوپروتئین با چگالی پائین)، تاثیر مثبتی را به نفع گروه مداخله نشان داد. شواهدی با قطعیت متوسط در رابطه با مطالعات مربوط به فشار خون طی 12 ماه (تفاوت میانگین (MD): 5.31- میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 6.46- تا 4.16-؛ 12 مطالعه، 4229 شرکت‌کننده) و لیپوپروتئین با چگالی پائین (MD: -0.21؛ 95% CI؛ 0.29- تا 0.14-؛ 7 مطالعه، 1469 شرکت‌کننده) وجود داشت؛ به دلیل وجود تناقضات جدی (ناهمگونی قابل‌توجه)، مداخلات چند وجهی، و استقلال در نسخه‌نویسی، سطح قطعیت شواهد را از بالا کاهش دادیم. شواهدی با قطعیت بالا در رابطه با مطالعات مقایسه‌ای مربوط به مدیریت هموگلوبین گلیکوزیله در 12 ماه وجود داشت (MD: -0.62؛ 95% CI؛ 0.85- تا 0.38-؛ 6 مطالعه، 775 شرکت‌کننده). علی‌رغم اینکه به نظر می‌رسید تفاوت اندکی در پایبندی به مصرف دارو میان مطالعات وجود داشت، متاآنالیز انجام شده از پیامدهای پیوسته از چهار مطالعه حاکی از آن بود که میزان پایبندی به مصرف دارو در گروهی که نسخه را از غیر پزشک دریافت کردند، بیشتر بود (MD: 0.15؛ 95% CI؛ 0.00 تا 0.30، 4 مطالعه، 700 شرکت‌کننده). قطعیت شواهد مربوط به میزان پایبندی به مصرف دارو را به دلیل احتمال جدی وجود سوگیری عملکرد (performance bias) در سطح متوسط برآورد کردیم. علی‌رغم وجود تفاوت اندکی که در عوارض جانبی مربوط به بیماران میان گروه‌های درمانی دیده شد، قطعیت شواهد مربوطه را به دلیل غیر مستقیم بودن (indirectness) آنها پائین برآورد کردیم، چراکه طیف عوارض جانبی با مداخله ارتباطی نداشت و در بسیاری از مطالعات گزارش‌های کافی در رابطه با عوارض جانبی وجود نداشت.

بیماران به‌طور کلی از مراقبت نسخه‌نویسان غیر پزشک رضایت داشتند (14 مطالعه، 7514 شرکت‌کننده). از آن‌جا که میزان رضایت از نسخه ارائه شده فقط در یک مطالعه مورد بررسی قرار گرفت (غیر مستقیم بودن)، و استفاده اندک از ابزار معتبر در اندازه‌گیری میزان رضایت بیماران، سطح قطعیت شواهد را از بالا به متوسط تقلیل دادیم. یک متاآنالیز که در رابطه با کیفیت زندگی مربوط به سلامت انجام شد (SF-12 و SF-36)، تفاوتی اندک را به نفع مراقبت‌ نسخه‌نویسان غیر پزشک برای نمرات جزء فیزیکی (MD: 1.17؛ 95% CI؛ 0.16 تا 2.17)، و نمرات جزء منتال (MD: 0.58؛ 95% CI؛ 0.40- تا 1.55) پیدا کرد. با این حال، معیار کیفیت زندگی شاید بتواند بیشتر بیانگر مراقبت ترکیبی باشد تا جزء نسخه‌نویسی مراقبت، و به همین دلیل به‌خاطر غیر مستقیم بودن اندازه‌گیری این تاثیر، قطعیت شواهد را در سطح متوسط برآورد کردیم. طیف گسترده‌ای از معیارهای استفاده از منابع در مطالعات وجود داشت که تفاوت اندکی را میان گروه‌های بستری در بیمارستان، ویزیت‌های اورژانسی، و ویزیت‌های سرپایی نشان دادند. در اکثر مطالعاتی که استفاده از دارو را گزارش کردند، در نسخه‌های نوشته شده توسط افراد غیر پزشک داروهای بیشتر با دوز بالاتری از آنها تجویز شد، و تنوع دارویی نسبت به نسخه‌های پزشک بیشتر بود.

وجود خطر سوگیری در مطالعات به‌طور کلی برای سوگیری انتخاب (selection bias) (تولید تصادفی توالی (random sequence generation))، سوگیری تشخیص (detection bias) (کورسازی (blinding) ارزیابی پیامد)، سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) (ناکامل بودن اطلاعات پیامدها)، و سوگیری گزارش‌دهی (reporting bias) (گزارش‌دهی انتخابی (selective reporting)) پائین بود. وجود خطر سوگیری انتخاب (selection bias) (پنهان‏‌سازی تخصیص (allocation concealment)) و دیگر سوگیری‌ها نامشخص بود. خطر سوگیری عملکرد (performance bias) (کورسازی شرکت‏‌کنندگان و پرسنل) بالا بود.