سوال مطالعه مروری
استفاده از مجموعهای از داروهای شناخته شده به عنوان استروئیدها را در کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی (Kawasaki disease) برای کاهش احتمال ابتلا به مشکلات قلبی در آینده و همچنین تاثیر آنها را بر طول مدت تب، علائم عفونت در خون و تعداد روزهای بستری در بیمارستان، مرور کردیم.
پیشینه
در حال حاضر درک محدودی از بیماری کاوازاکی و نحوه مدیریت بهتر آن وجود دارد. این مهم است به عنوان یکی از عواقب طولانیمدت میتواند قلب را درگیر کرده و کودک را با پیامدهایی مواجه کند که طول عمر او را کاهش دهد.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا نوامبر 2016 بهروز است. کودکان پسر و دختر مبتلا به بیماری کاوازاکی در این مرور وارد شدهاند. ما فقط کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی شده را انتخاب کردیم. کارآزماییها استفاده از استروئیدها را در برابر عدم استفاده از استروئیدها مقایسه کردند. این مرور شامل هفت کارآزمایی و 922 شرکتکننده است.
نتایج کلیدی
به نظر میرسد استروئیدها خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را پس از بیماری کاوازاکی کاهش میدهند، بدون اینکه باعث عوارض جانبی مهمی شوند. آنها همچنین طول مدت نشانهها (تب و بثورات)، طول مدت اقامت در بیمارستان و مارکرهای خون ناشی از بیماری را کاهش میدهند. گروههای خاص از جمله افرادی که در آسیا هستند، افرادی با خطر بالاتر و افرادی که درمان استروئیدهای طولانیتری دریافت میکنند، ممکن است از مصرف استروئید، به خصوص با کاهش نرخ مشکلات قلبی، بیشتر مزیت ببرند، اما برای پاسخ دادن به این سوالات، انجام تستهای بیشتری لازم است. برای رسیدن به یک مارکر دقیقتر از خطر عوارض جانبی جدی و تعیین اینکه در هنگام استفاده از استروئیدها، احتمال کاهش مرگومیر بیشتر است یا خیر، تستهای بیشتری لازم است. شواهد ارائه شده در این مرور نشان میدهد که درمان با دوره طولانی استروئیدها باید برای همه کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی مرور شود تا مطالعات بیشتری انجام شود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بر اساس سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی شد. شواهد برای حوادث جانبی جدی، مرگومیر و زمان عادی شدن پارامترهای آزمایشگاهی بالا در نظر گرفته شد. شواهد برای خطر مشکلات قلبی در آینده، طول مدت نشانههای بالینی (تب، بثورات) و طول مدت اقامت در بیمارستان متوسط در نظر گرفته شدهاند. این بدان معنی است که ما نسبتا اطمینان داریم که تاثیر واقعی نزدیک به آنچه است که در این کار تخمین زده میشود.
شواهد با کیفیت متوسط نشان میدهد که استفاده از استروئید در مرحله حاد KD میتواند با بهبود اختلالات عروق کرونر، طول مدت کوتاهتر بستری در بیمارستان و کاهش مدت زمان نشانههای بالینی همراه باشد. شواهد با کیفیت بالا نشان میدهد که سطوح مارکر التهابی کاهش یافته است. در مورد بروز عوارض جانبی ناشی از استروئید، مرگومیر و موربیدیتی طولانیمدت (> 1 سال) کرونری داده کافی در دسترس نبود. گروههای خاصی از جمله افرادی که در آسیا هستند، افرادی با خطر بالاتر و افرادی که درمان استروئیدی طولانیتری دریافت میکنند، ممکن است از مصرف استروئید، به خصوص با کاهش نرخ مشکلات قلبی، مزیت بیشتری ببرند اما برای پاسخ دادن به این پرسشها، تستهای بیشتری لازم است. شواهد ارائه شده در این مطالعه نشان میدهد که درمان با دوره طولانی استروئیدها باید برای همه کودکان مبتلا به KD تا زمانی که مطالعات بیشتری انجام میشود، مورد توجه قرار گیرد.
بیماری کاوازاکی (Kawasaki disease; KD) یا سندرم موکوکوتانئوس (mucocutaneous syndrome)، عامل اصلی بیماری قلبی اکتسابی در دوران کودکی در کشورهای توسعه یافته است. اختلاف زیادی در مورد چگونگی بهترین روش درمانی کودکان مبتلا به KD وجود دارد و بهویژه کسانی که درمان اضافی فراتر از ایمونوگلوبولین داخل وریدی (intravenous immunoglobulin; IVIG) استاندارد و آسپرین، مانند اضافه کردن کورتیکواستروئیدها برایشان مزیتی خواهد داشت.
ارزیابی تاثیر مصرف کورتیکواستروئید بر نرخ بروز عوارض شریان کرونر در بیماران مبتلا به KD به عنوان درمان خط اول یا خط دوم. کورتیکواستروئیدها ممکن است بهتنهایی یا در ترکیب با سایر درمانهای پذیرفته شده KD داده شوند. اهداف ثانویه شامل تاثیر استروئیدها بر مرگومیر، زمان سپری شده برای نرمال شدن پارامترهای آزمایشگاهی، مدت نشانههای حاد (مانند تب)، تاثیر طولانیمدت استفاده از استروئید و ارزیابی ایمنی آنها در KD و اثربخشی آنها در زیر-گروههای مرتبط جمعیتی.
متخصص اطلاعات گروه عروق در کاکرین، پایگاه ثبت تخصصی گروه عروق در کاکرین (25 نوامبر 2016) و پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ شماره 10، 2016) را در کتابخانه کاکرین (جستوجو در 25 نوامبر 2016) مرور کرد. پایگاههای ثبت کارآزمایی نیز برای جزئیات مطالعات منتشر نشده جستوجو شدند.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده را برگزیدیم که دربرگیرنده کودکان مبتلا به KD با هر شدتی بود و با کورتیکواستروئیدها درمان شده بودند، از جمله انواع مختلف کورتیکواستروئیدها و دورههای مختلف درمان.
MJS و GMC مستقل از هم مطالعات را انتخاب، کیفیت شواهد را مرور و دادهها را استخراج کردند. این روند توسط AJW بازنگری شد.
هفت کارآزمایی با حضور 922 شرکتکننده در این تجزیهوتحلیل وارد شدند. کارآزماییها از 32 تا 242 شرکتکننده داشتند. در تجزیهوتحلیل تجمعی، کورتیکواستروئیدها وقوع بعدی عوارض شریان کرونر را کاهش داد (نسبت شانس (OR): 0.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 0.46؛ 907 شرکتکننده؛ 7 مطالعه؛ I² = %55) بدون آنکه حوادث جانبی جدی (بدون حادثه جانبی؛ 737 شرکتکننده) و مرگومیر (بدون حادثه جانبی؛ 915 شرکتکننده) ایجاد کند. علاوه بر این، کورتیکواستروئیدها طول دوره تب (تفاوت میانگین (MD): 1.65- روز؛ 95% CI؛ 3.31- تا 0.00؛ 210 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ I² = %88)، زمان لازم برای طبیعی شدن پارامترهای آزمایشگاهی (میزان رسوب گلبولهای قرمز (erythrocyte sedimentation rate; ESR) و پروتئین واکنشی-C؛ (C-reactive protein; CRP)) (MD: -2.80 روز؛ 95% CI؛ 4.38- تا 1.22-؛ 178 شرکتکننده؛ 1 مطالعه) و طول مدت بستری در بیمارستان (MD: -1.41 روز؛ 95% CI؛ 2.36- تا 0.46-؛ 39 شرکتکننده؛ 1 مطالعه) را کاهش دادند. هیچ مطالعهای جزئیات پیامدها را بیش از 24 ماه گزارش نکردند. تجزیهوتحلیل زیر-گروه نشان داد بعضی گروههای بالقوه ممکن است از بیشتر از دیگران از کورتیکواستروئیدها مزیت ببرند؛ با این حال، انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده مورد نیاز است پیش از اینکه این موضوع پایه کار بالینی شود.
کیفیت شواهد بر اساس سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی شد. شواهد برای بروز حوادث جانبی جدی، مرگومیر و زمان لازم تا طبیعی شدن پارامترهای آزمایشگاهی بالا در نظر گرفته شدند. شواهد برای بروز اختلالات عروق کرونر به دلیل ناسازگاری بالقوه در جغرافیای دادهها و مزایای بیمار بر اساس گروهبندی، متوسط بودند. شواهد برای طول مدت نشانههای بالینی (تب، راش) به علت ذهنی بودن بالقوه اندازهگیریها متوسط بود. شواهد برای طول مدت اقامت در بیمارستان متوسط بود، زیرا فقط یک مطالعه این پیامد را رکورد کرد. این بدان معنی است که ما نسبتا اطمینان داریم که تاثیر واقعی نزدیک به آنچه است که در این کار تخمین زده میشود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.