سوال مطالعه مروری
آیا استفاده از پستانک‌های نوزادی (پستانک) خطر سندرم مرگ‌ومیر ناگهانی نوزاد را کاهش می‌دهد؟
پیشینه
مرگ‌ومیر غیر-منتظره ناگهانی یک نوزاد، عموما طی خواب از هنگام تولد تا سن یک سالگی رخ می‌دهد اما اغلب بین یک تا چهار ماهگی اتفاق می‌افتد. علی‌رغم موفقیت کمپین‌های پیشگیری متعدد، سندرم مرگ‌ومیر ناگهانی نوزاد هم‌چنان به عنوان یک علت اصلی مورتالیتی نوزاد باقی مانده است. عوامل گوناگونی مانند جنس مذکر، زایمان نارس (پیش از موعد مقرر)، دمای بالا (overheating)، مواجهه با دود سیگار و نوزادانی که روی شکم خود دراز می‌کشند، برای افزایش خطر سندرم مرگ‌ومیر ناگهانی نوزاد شناسایی شده‌اند. به کارگیری پستانک به عنوان یک مداخله غیر-تهاجمی برای کاهش خطر SIDS پیشنهاد شده است. این مرور، برای بررسی اینکه پستانک‌های نوزاد می‌توانند خطر SIDS را کاهش دهند یا خیر، انجام گرفته است.
ویژگی‌های مطالعه
ما بانک‌های اطلاعاتی پزشکی را به دنبال یافتن کارآزمایی‌های بالینی SIDS در نوزادان متولد شده در موعد مقرر خود یا زودتر (کمتر از 37 هفته بارداری) یا کم-وزن هنگام تولد (< 2500 گرم) با استفاده از پستانک‌ها یا عدم استفاده از پستانک‌ها تا سن یک سالگی جست‌وجو کردیم. هیچ کارآزمایی بالینی با طراحی خوب نیافتیم که معیارهای ورود به مرور ما را داشته باشد.
نتایج
هیچ کارآزمایی بالینی با طراحی خوب، معیارهای ورود به مرور ما را نداشت.
شواهدی از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده پیدا نکردیم که استفاده از پستانک‌های نوزاد را برای پیشگیری از SIDS تایید یا رد کرده باشد.
سندرم مرگ‌ومیر ناگهانی نوزاد (sudden infant death syndrome; SIDS) که اخیرا به این صورت تعریف شده است: مرگ‌ومیر غیر-منتظره ناگهانی یک نوزاد با سن کمتر از یک سال با آغاز اپیزودی کشنده که ظاهرا حین خواب رخ می‌دهد و بعد از بررسی دقیق، شامل انجام اتوپسی (autopsy) کامل و مرور شرایط مرگ‌ومیر و سابقه بالینی، بدون توضیح باقی مانده است. علی‌رغم موفقیت کمپین‌های پیشگیری متعدد، SIDS هم‌چنان به عنوان یک علت اصلی مورتالیتی نوزادان باقی مانده است. یک «مدل خطر سه‌گانه» (triple risk model) برای SIDS در سال 1994 پیشنهاد شد که SIDS را به عنوان رخدادی تشریح کرده بود که از اشتراک سه عامل منتج می‌شود: یک نوزاد آسیب‌پذیر، یک دوره تکامل بحرانی در کنترل هموستاتیک (homeostatic) (مرتبط با سن)، و یک محرک تنش‌زای بیرونی (exogenous stressor). ارتباط بین استفاده از پستانک (dummy) و کاهش بروز SIDS در مطالعات اپیدمیولوژیک از اوایل دهه 1990 نشان داده شده است. ممکن است استفاده از پستانک با توجه به قیمت ارزان آن، در صورتی که اثربخشی آن در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده تایید شود، مداخله‌ای هزینه-اثربخش برای پیشگیری از SIDS باشد.
تعیین اینکه استفاده از پستانک حین خواب در مقایسه با نبود پستانک حین خواب، خطر SIDS را کاهش می‌دهد یا خیر.
برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین ( CENTRAL؛ شماره 2، 2016)، MEDLINE via PubMed؛ Embase و CINAHL تا 16 مارچ 2016، از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های کنترل شده منتشر شده و منتشر نشده که از تخصیص‌های تصادفی و شبه-تصادفی نوزادان متولد شده در دوران ترم یا پره‌ترم (کمتر از 37 هفته بارداری) یا کم-وزن هنگام تولد (< 2500 گرم) استفاده کرده بودند. نوزادان باید از سن جنینی (postmenstrual age) یک ماهگی تصادفی‌سازی شده باشند. برای ورود مطالعاتی که فقط به صورت چکیده گزارش شده بودند و کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده خوشه‌ای و متقاطع برنامه‌ریزی کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات به دست آمده از جست‌وجوها را مرور کردند. هیچ مطالعه واجد شرایطی نیافتیم.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را شناسایی نکردیم که استفاده از پستانک‌های نوزاد را برای کاهش خطر SIDS بررسی کرده باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.