سوال مطالعه مروری
آیا پروتکل‌ها برای کاهش زمانی که نوزادان تازه متولد شده در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار می‌گیرند، مفید هستند؟
پیشینه
برای کمک به نوزادانی که به شدت بدحال هستند یا بسیار نارس به دنیا آمده‌اند و خودشان نمی‌توانند نفس بکشند، از ونتیلاسیون مکانیکی استفاده می‌شود. اما این دستگاه بی‌خطر نیست و می‌تواند باعث ایجاد آسیب (دائمی) در ریه‌ها شود. برای مثال، فشاری که نیاز است تا ریه پر از هوا شود، ممکن است فضاهای هوایی بسیار شکننده را تخریب کند و در ریه‌ها اسکار ایجاد کند. به همین دلیل مهم است تشخیص دهیم چه زمانی نوزاد به حدی بالغ و قوی شده تا بتواند خودش نفس بکشد و وی را از ونتیلاتور جدا کنیم (جداسازی). اما متاسفانه در حال حاضر توافقی در رابطه با بهترین راه جداسازی نوزادان از ونتیلاتور وجود ندارد. محققین سودمندی پروتکل‌های استاندارد شده را برای راهنمایی در مورد روش‌های جداسازی از ونتیلاتور در بزرگسالان و کودکان مطالعه کرده‌اند. در بزرگسالان، 17 مطالعه مربوط به پروتکل‌های جداسازی مزایایی را در جداسازی بزرگسالان از ونتیلاتور با یک روش بی‌خطر و به موقع در کمک به پزشکان و پرستاران نشان دادند. در کودکان، سه مطالعه مربوط به پروتکل‌های جداسازی نشان دادند که این پروتکل‌ها در کاهش زمانی که فرد زیر ونتیلاسیون به سر می‌برد، مفید هستند، اما تعداد مطالعات بسیار کمتر از آن بود که بتوانند ضررهای آنها را نشان دهند. هنوز نمی‌دانیم پروتکل‌های جداسازی در نوزادان چه مزایا یا زیان‌هایی را به همراه دارند. به هرحال با وجود اینکه شواهد کمی برای سودمند بودن این پروتکل‌های استاندارد شده وجود دارد، در جداسازی کودکان از ونتیلاسیون مکانیکی استفاده می‌شوند.
ویژگی‌های مطالعه
هدف این مرور، بررسی مطالعات مربوط به پروتکل‌های جداسازی نوزادان تازه متولد شده بود تا ببینیم می‌توانیم یک نتیجه‌گیری در مورد سودمندی آنها برای اقدام به جداسازی در واحد مراقبت‌های ویژه نوزادان ارائه کنیم یا خیر.
نتایج کلیدی
هیچ مطالعه‌ای که نوزادان را پیش از روز بیست‌وهشتم (28th) روز زندگی بررسی کرده باشد، پیدا نکردیم. دو مطالعه پیدا کردیم که زیر-مجموعه‌ای از نوزادان را شامل می‌شدند، اما قادر به استخراج اطلاعات از این زیر-گروه جدا از سایر گروه‌های مطالعه شده نبودیم.
کیفیت شواهد
تاکنون هیچ شواهدی در رابطه با مقایسه جداسازی تحت پروتکل و خارج از پروتکل در نوزادان تازه متولد شده در واحد مراقبت‌های ویژه نوزادان در دست نیست.
بر اساس نتایج این مرور، هیچ شواهدی به نفع یا ضرر تاثیر جداسازی تحت پروتکل یا خارج از پروتکل بر طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی تهاجمی در نوزادان تازه متولد شده وجود ندارد.
ونتیلاسیون مکانیکی یک مداخله زندگی‌بخش برای نوزادان تازه متولد شده به شدت بدحال و مبتلا به نارسایی تنفسی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (neonatal intensive care unit; NICU) محسوب می‌شود. ونتیلاسیون نوزادان تازه متولد شده به دلیل حجم جاری کم تنفسی، تعداد تنفس بالا و استفاده از لوله‌های اندوتراکئال باز نشده می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. ونتیلاسیون مکانیکی عوارض کوتاه-مدت و طولانی-مدت مختلفی دارد. به منظور پیشگیری از عوارض آن، هرچه زودتر فرد را از ونتیلاتور جدا می‌کنند. جداسازی از دستگاه کمک می‌کند تا فرد از ونتیلاسیون مکانیکی مطلق به سمت تنفس خودبه‌خودی سوق داده شود.
ارزیابی اثربخشی جداسازی نوزادان از ونتیلاتور تحت پروتکل در برابر جداسازی خارج از پروتکل در کاهش طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی تهاجمی، طول مدت جداسازی و کاهش مدت بستری در NICU و بیمارستان. تعیین اثربخشی در زیر-گروه‌های از پیش تعریف شده شامل: سن بارداری و وزن تولد، نوع پروتکل؛ و نوع ارائه پروتکل. تعیین اینکه کدام پروتکل جداسازی در کاهش مدت ونتیلاسیون مکانیکی بی‌خطر و از نظر بالینی موثر است، بدون اینکه خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
در منابع زیر به جست‌وجو پرداختیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) شماره7؛ 2015)؛ MEDLINE برای سایر استنادات نمایه نشده و در حال انجام و OVID MEDLINE (از 1950 تا 31 جولای 2015)؛ CINAHL (از 1982 تا 31 جولای 2015)؛ EMBASE (از 1988 تا 31 جولای 2015) و Web of Science (از 1990 تا 15 جولای 2015). محدودیتی از نظر زبان انتشار اعمال نکردیم. در رابطه با این موضوع با نویسندگان مطالعاتی که زیر-گروهی از نوزادان را در مطالعه‌شان داشتند و متخصصین این زمینه تماس حاصل کردیم. علاوه براین، به منظور دستیابی به مطالعات مرتبط بیشتر، چکیده‌های مربوط به خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، تزها، پایان‌نامه‌ها و فهرست منابع تمامی مطالعات شناسایی شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی، شبه-تصادفی‌سازی شده یا تصادفی‌سازی و کنترل شده خوشه‌ای وارد مرور شده‌اند که به مقایسه شیوه‌های جداسازی از ونتیلاتور تحت پروتکل و خارج از پروتکل در نوزادان تازه متولد شده با سن بارداری 24 هفته یا بالاتر حاضر در مطالعه، پیش از آنکه سن پس از زایمان آنها (بعد از تاریخ تولد مورد انتظار) به 28 روز کامل برسد، پرداخته‌اند.
چهار نویسنده، به صورت دو-نفری و به طور مستقل از هم عناوین و چکیده‌هایی را مرور کردند که در جست‌وجوهای الکترونیکی شناسایی شده بودند. متن کامل مطالعاتی را که به طور بالقوه مرتبط بودند، بازیابی کردیم.
نتیجه جست‌وجوی ما، شناسایی 1752 رکورد بود. مطالعات تکراری (1062) و نامرتبط (843) را حذف کردیم. هیچ گونه کارآزمایی تصادفی‌سازی، شبه-تصادفی‌سازی یا تصادفی‌سازی و کنترل شده خوشه‌ای که در مورد جداسازی نوزادان از دستگاه ونتیلاسیون مکانیکی انجام شده باشد، نیافتیم. دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده، معیارهای ورود مربوط به نوع مطالعه و نوع مداخله را داشتند، اما تنها شامل گروهی از نوزادان می‌شدند. نویسندگان مطالعه نتوانستند داده‌های مورد نیاز را برای تجزیه‌وتحلیل زیر-گروه فراهم کنند؛ هر دو مطالعه را کنار گذاشتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.