سوال مطالعه مروری
ما اثرات ترموپلاستی برونشی را در مبتلایان به آسم مرور کردیم.
پیشینه
آسم، یک وضعیت مزمن است که در آن افراد به دلیل التهاب راه‌های هوایی و انقباض عضلات آنها، دچار علائم تنگی نفس، خس خس یا ویز ، سرفه و فشار در قفسه سینه می‌شوند. با درمان‌های استنشاقی، از جمله برونکودیلاتورها (داروهایی که باعث شل شدن عضلات مجاری هوایی می‌شوند و در نتیجه، راه‌های هوایی را باز می‌کنند) و استروئیدها (که التهاب زمینه‌ای موجود در ریه‌ها را درمان می‌کنند)، علائم معمولا قابل کنترل هستند. با این حال، برای برخی افراد، آسم با این داروها به اندازه کافی قابل کنترل نیست، شاید به این دلیل که واقعا مقاوم به درمان هستند یا شاید بیماران داروها را مصرف نمی‌کنند.
عضلات موجود در مجاری هوایی ریه‌ها در افراد مبتلا به آسم ضخیم‌تر از افرادی است که آسم ندارند. طی حملات آسم، این عضلات سفت می‌شوند و تنفس را دشوار می‌کنند.
ترموپلاستی برونشی، یک پروسیجر نسبتا جدید است که باعث کاهش میزان حجم عضلات در مجاری هوایی ریوی می‌شود. یک لوله انعطاف‌پذیر بلند، به نام برونکوسکوپ، تحت نظارت مستقیم به داخل ریه فرستاده می‌شود و دیواره‌های نواحی خاصی از ریه‌ها تا 65 درجه سانتی‌گراد گرم می‌شود. چنین شرایطی باعث می‌شود که برخی از عضلات شکسته شوند، پس سفت شدن عضلات دشوارتر می‌شود.
به‌طور کلی، درمان در 3 جلسه انجام می‌شود.
ویژگی‌های مطالعه
ما 3 کارآزمایی را یافتیم که به مقایسه گروه‌های بزرگسالان تحت درمان با ترموپلاستی برونشی در برابر بزرگسالانی پرداختند که درمان دارویی استاندارد یا درمان ترموپلاستی برونشی «ساختگی» (sham) (شبیه‌سازی شده) را دریافت کردند.
نتایج کلیدی
این مطالعات، بهبودی متوسطی را فقط در کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با ترموپلاستی برونشی و در تعدادی از حملات آسم (تشدید) که آنها دچار آن شدند، نشان دادند. به‌علاوه، بیماران تحت درمان با این پروسیجر، مشکلات تنفسی بیشتری را نسبت به بیمارانی داشتند که طی دوره درمان، مداخله جایگزینی را دریافت کردند، این مشکلات، منجر به افزایش خطر بستری در بیمارستان به دلیل یک علامت تنفسی طی این مرحله - و نه بعد از آن - شد.
کیفیت شواهد
درجه اطمینان به نتایج این مرور، متوسط است، زیرا 2 مورد از مطالعات، مداخله ساختگی (sham intervention) نداشتند و از نظر ویژگی‌های بیماران و مقایسه‌های انجام شده، تفاوت‌هایی وجود داشت. مطالعات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود که اثربخشی و ایمنی مشاهده شده از ترموپلاستی برونشی در طولانی‌مدت دوام دارد یا خیر و نیز اینکه گروه بیماران خاصی هستند که از بیشترین مزیت بهره‌مند شوند یا خیر.
این خلاصه به زبان ساده، تا ژانویه 2014 به‌روز است.
ترموپلاستی برونشی در بیماران مبتلا به آسم متوسط تا شدید، مزیت بالینی متوسطی را در کیفیت زندگی و نرخ کمتر تشدید آسم ایجاد می‌کند، اما در نمرات کنترل آسم، تفاوت معنی‌داری مشاهده نمی‌شود. یافته‌های مرتبط با کیفیت زندگی، با خطر سوگیری مواجه هستند، زیرا مزیت‌های اصلی در 2 مطالعه‌ای مشاهده شد که بازوی درمان ساختگی نداشتند. این پروسیجر، خطر بروز عوارض جانبی را طی درمان افزایش می‌دهد، اما پروفایل ایمنی قابل‌قبولی پس از تکمیل برونکوسکوپی‌ها دارد. كیفیت کلی شواهد مربوط به این پروسیجر، در سطح متوسط است. در تصمیم‌گیری‌های درمانی، توصیه می‌شود كه داده‌ها از بیماران به طور سیستماتیک در رجیستری‌های بالینی مستقل جمع‌آوری شوند. پژوهش بیشتر، باید درک بهتری را از مکانیسم‌های اثر ترموپلاستی برونشی و همچنین تاثیر آن در فنوتایپ‌های مختلف آسم یا در بیماران با عملکرد وخیم‌تر ریوی ارائه دهد.
ترموپلاستی برونشی (bronchial thermoplasty)، پروسیجری شامل انتقال گرمای تولید شده توسط رادیوفرکانس کنترل شده از طریق یک کاتتر که درون درخت برونشیال ریه‌ها با استفاده از یک برونکوسکوپ انعطاف‌پذیر قرار داده می‌شود. به نظر می‌رسد که ترموپلاستی برونشی با کاهش عضله صاف مجاری هوایی عمل خود را انجام می‌دهد؛ در نتیجه، از توان عضله صاف در تنگ کردن برونش‌ها می‌کاهد. این روش درمانی، می‌تواند علائم آسم و شدت آنها را کاهش داده و منجر به بهتر شدن کنترل آسم و بهبود کیفیت زندگی بیمار شود.
تعیین اثربخشی و ایمنی ترموپلاستی برونشی در بزرگسالان مبتلا به آسم برونشی.
ما پایگاه ثبت تخصصی کارآزمایی‌های ثبت شده گروه راه‌های هوایی در کاکرین (CAGR) را تا ژانویه 2014 جست‌وجو کردیم.
ما کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که به مقایسه ترموپلاستی برونشی در برابر هر کنترل فعال دیگری در بزرگسالان مبتلا به آسم پایدار متوسط یا شدید پرداختند. پیامدهای اولیه ما عبارت بودند از کیفیت زندگی، تشدید آسم و عوارض جانبی.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند.
ما 3 کارآزمایی (429 شرکت‌کننده) را که از نظر طراحی (2 کارآزمایی به مقایسه ترموپلاستی برونشی در برابر مدیریت دارویی و دیگری به مقایسه ترموپلاستی برونشی در برابر مداخله ساختگی پرداختند) و ویژگی‌های شرکت‌کنندگان با یکدیگر تفاوت داشتند، وارد کردیم؛ در یکی از مطالعات در مقایسه با مطالعه دیگر، شرکت‌کنندگان مبتلا به آسم علامت‌دار بیشتری شرکت کرده بودند.
تجزیهوتحلیل تجمعی، بهبودی را در کیفیت زندگی در 12 ماه در شرکت‌کنندگانی که ترموپلاستی برونشی دریافت کرده بودند، نشان داد که به آستانه معنی‌داری بالینی نرسید (3 کارآزمایی، 429 شرکت‌کننده؛ تفاوت میانگین (MD) در نمرات پرسشنامه کیفیت زندگی مبتلایان به آسم (AQLQ): 0.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.07 تا 0.50؛ شواهد با کیفیت متوسط). معیارهای کنترل علائم، تفاوت‌های معنی‌داری را نشان ندادند (3 کارآزمایی، 429 شرکت‌کننده؛ MD در نمرات پرسشنامه کنترل آسم (ACQ): 0.15-؛ 95% CI؛ 0.40- تا 0.10؛ شواهد با کیفیت متوسط). خطر سوگیری برای این پیامدها بالا بود، زیرا 2 مورد از این مطالعات، مداخله ساختگی برای گروه کنترل نداشتند.
نتایج حاصل از 2 کارآزمایی، نرخ پایین‌تری را از تشدید بیماری پس از 12 ماه درمان برای شرکت‌کنندگانی که تحت ترموپلاستی برونشی قرار داشتند، نشان داد. کارآزمایی با مداخله ساختگی، کاهش معنی‌داری را در نسبت شرکت‌کنندگانی که به دلیل علائم تنفسی، به بخش اورژانس مراجعه کردند، نشان داد، از 15.3 درصد روی درمان ساختگی تا 8.4 درصد طی 12 ماه پس از ترموپلاستی. کارآزمایی‌ها میزان بهبودی معنی‌داری را در پارامترهای عملکرد ریوی نشان ندادند (به استثنای افزایش فزاینده در پیک صبحگاهی جریان بازدمی (PEF) در یک کارآزمایی). شرکت‌کنندگان درمان شده که تحت ترموپلاستی برونشی قرار گرفتند، با خطر بالاتر بستری در بیمارستان به دنبال عوارض جانبی تنفسی در طول دوره درمان روبرو بودند (3 کارآزمایی، 429 شرکت‌کننده؛ خطر نسبی: 3.50؛ 95% CI؛1.26 تا 9.68؛ شواهد با کیفیت بالا)، که نشان دهنده افزایش مطلق از 2 درصد تا 8 درصد (95% CI؛ 3 درصد تا 23 درصد) طی دوره درمان است. این بدان معنی است که 6 نفر از هر 100 شرکت‌کننده تحت درمان با ترموپلاستی (95% CI؛ 1 تا 21)، نیاز به بستری اضافی در بیمارستان در طول دوره درمانی دارند. تفاوت معنی‌داری در خطر بستری در بیمارستان در پایان دوره درمانی مشاهده نشد.
ترموپلاستی برونشی، با افزایش در بروز عوارض جانبی تنفسی، به طور عمده در طول دوره درمان همراه بود. بیشتر این عوارض، خفیف یا متوسط بودند، در دوره 24 ساعته پس از درمان ظاهر شدند و طی یک هفته برطرف شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.