سوال مطالعه مروری
ما می‌خواستیم به تاثیرات مواد مغذی داخل وریدی (اسیدهای آمینه یا قند وارد شده به جریان خون از طریق یک لوله یا یک کاتتر داخل ورید) در بزرگسالانی که جراحی داشتند، پی ببریم. دادن مواد مغذی داخل وریدی، متابولیسم فرد را افزایش داده و ممکن است حرارت تولید شده در بدن را افزایش دهد. ما می‌خواستیم بدانیم که دادن مواد مغذی داخل وریدی در طول پروسیجر جراحی می‌تواند افراد را گرم نگه دارد و اینکه مواد مغذی داخل وریدی می‌تواند آنها را از داشتن مشکلات ناشی از سرد شدن بدن حفظ کند یا خیر.
پیشینه
افراد ممکن است حین جراحی دچار افت دمای بدن شوند، به ویژه به دلیل داروهایی که برای متوقف کردن احساس درد در آنها و نگه داشتن آنها در حالت ناهشیار (بی‌هوشی) استفاده می‌شود. این داروها چگونگی جریان خون را در بدن تغییر می‌دهند که ممکن است منجر به مشکلات قلبی شده و موجب زخم‌هایی شود که به آهستگی درمان می‌شوند. هم‌چنین ممکن است باعث شود خون به آهستگی لخته شود، ممکن است برخی از داروها دارای عوارض جانبی نامطمئنی باشند. ممکن است افراد زمانی که از بی‌حسی بیدار می‌شوند، دچار لرز شوند و اغلب اظهار می‌کنند که این یک تجربه بسیار ناراحت کننده است. گرم نگه داشتن افراد ممکن است لرزیدن آنها را متوقف کند. راه‌های بسیاری در تلاش برای گرم نگه داشتن افراد حین جراحی وجود دارد از جمله دادن مواد مغذی داخل وریدی به آنها.
ویژگی‌های مطالعه
ما شواهد را تا نوامبر 2015 بررسی کردیم. 14 مطالعه تصادفی‌سازی شده (شامل 565 شرکت‌کننده) را وارد کردیم. سیزده مطالعه، افرادی را که مراقبت طبیعی با اسیدهای آمینه داخل وریدی بیشتری دریافت کردند را در برابر افرادی مقایسه کردند که مراقبت طبیعی، اما بدون اسیدهای آمینه (گروه کنترل) داشتند. یک مطالعه، افرادی را که فروکتوز دریافت کردند، با افراد گروه کنترل مقایسه کرد. مطالعات شامل بزرگسالان تحت جراحی برنامه‌ریزی شده یا اورژانسی بودند. مطالعاتی را که در آنها شرکت‌کنندگان عمدا حین جراحی سرد نگه داشته شدند یا پیوند پوست دریافت کردند یا تحت بی‌حسی موضعی بودند، وارد نکردیم.
نتایج کلیدی
ما می‌توانیم مطمئن باشیم که در پایان جراحی، افرادی که مواد مغذی داخل وریدی دریافت کردند تا نیم درجه گرم‌تر از افراد دریافت کننده کنترل هستند (بر اساس شواهد به دست آمده از شش مطالعه شامل 249 شرکت‌کننده). با این حال، عدم-قطعیت زیادی در مورد تاثیرات مواد مغذی داخل وریدی در نقاط زمانی مختلف وجود دارد، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مواد مغذی داخل وریدی، شرکت‌کنندگان را گرم‌تر نگه می‌دارد و سایر مطالعات گزارش کردند که شرکت‌کنندگان سردتر از افراد دریافت کننده کنترل بودند. ما مطمئن نیستیم که گرم نگه داشتن افراد تا نیم درجه گرم‌تر در مراقبت از افرادی که جراحی دارند، مهم است یا خیر. هم‌چنین در مورد اینکه دادن مواد مغذی داخل وریدی، خطر لرز افراد را کاهش می‌دهد یا خیر، نامطمئن هستیم (بر اساس شواهد به دست آمده از سه مطالعه شامل 155 شرکت‌کننده).
کیفیت شواهد
بسیاری از شواهد دارای کیفیت متوسط تا پائین بودند. روش‌های مورد استفاده برای تخصیص شرکت‌کنندگان به دو گروه درمان اغلب ناکافی یا نامشخص بود، ما در مورد این موضوع نامطمئن بودیم که افراد در ارزیابی پیامدها به اینکه جزو شرکت‌کنندگان کدام گروه درمانی بودند، آگاهی داشتند یا خیر. این کار ممکن است نتایج را دچار سوگیری نماید، اما ما مطمئن نیستیم که ممکن است چه تاثیری بر نتایج کلی داشته باشد.
اسیدهای آمینه داخل وریدی ممکن است شرکت‌کنندگان را تا نیم درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از شرکت‌کنندگان گروه کنترل نگه دارد. در پایان جراحی، این تفاوت دارای اهمیت آماری بود، اما در سایر نقاط زمانی اینطور نبود. با این حال، اهمیت بالینی این یافته هم‌چنان نامشخص باقی مانده است. هم‌چنین معلوم نیست که اسیدهای آمینه تاثیری بر خطر لرز دارند یا خیر و اینکه مواد مغذی داخل وریدی، مزایا یا مضرات دیگری دارند یا خیر، داده‌هایی با کیفیت بالا در مورد این پیامدها وجود ندارد.
هیپوترمی (hypothermia) غیر-عمدی حول‌وحوش زمان انجام جراحی (یک درجه زیر 36 درجه سانتی‌گراد در درجه حرارت مرکزی) به این دلیل رخ می‌دهد که تنظیم درجه حرارت نرمال حین جراحی، عمدتا به دلیل تاثیرات داروهای بی‌هوشی و مواجهه سطح پوست با هوا برای مدت طولانی مختل می‌شود. شیوه‌های مختلف زیادی برای حفظ درجه حرارت بدن پیشنهاد شده، یکی از این راه‌ها ارائه مواد مغذی داخل وریدی در طول دوره حول‌وحوش زمان انجام جراحی است که ممکن است از دست دادن حرارت را با افزایش متابولیسم کاهش دهد و به موجب آن تولید گرما را افزایش دهد.
ارزیابی اثربخشی مواد مغذی داخل وریدی پیش از جراحی یا حین جراحی در پیشگیری از هیپوترمی حول‌وحوش زمان انجام جراحی و عوارض حین جراحی در بزرگسالان.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ نوامبر 2015) در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE Ovid SP (از 1956 تا نوامبر 2015؛ Embase Ovid SP (از 1982 تا نوامبر 2015)؛ Institute for Scientific Information (ISI) Web of Science (از 1950 تا نوامبر 2015)؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ EBSCO host؛ از 1980 تا نوامبر 2015)، هم‌چنین فهرست منابع مقالات شناسایی شده را جست‌وجو کردیم. وب‌سایت کارآزمایی‌های کنترل شده فعلی و ClincalTrials.gov را نیز جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) درباره مواد مغذی داخل وریدی در مقایسه با کنترل یا سایر مداخلات ارائه شده برای حفظ نورموترمی (normothermia) در بزرگسالان تحت جراحی.
دو نویسنده مرور داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را برای هر کارآزمایی وارد شده ارزیابی کردند، نویسنده سوم مرور، در صورت لزوم، جزئیات را بررسی کرد. برای درخواست اطلاعات بیشتر با برخی از نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
ما 14 کارآزمایی (565 = n) را وارد کردیم، در 13 کارآزمایی (525 = n) تزریق اسیدهای آمینه داخل وریدی با گروه کنترل (معمولا محلول سالین (saline solution) یا رینگرلاکتات (Ringer's lactate)) مقایسه شد. یک کارآزمایی باقی‌مانده (40 = n)، تزریق داخل وریدی فروکتوز (fructose) را در برابر کنترل مقایسه کرد. ما تنوع بسیاری را در این کارآزمایی‌ها ملاحظه کردیم که از انواع مختلف جراحی، مدت زمان متغیر جراحی و انواع مختلف شرکت‌کنندگان استفاده شده بود. بیشتر کارآزمایی‌ها با توجه به روش‌های نامناسب یا نامشخص تصادفی‌سازی در معرض خطر بالا یا نامشخص سوگیری بودند، و کورسازی شرکت‌کننده و ارزیاب نامشخص است. این کار ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد، اما چگونگی این تاثیر مشخص نیست.
هیچ کارآزمایی، پیامدهای اولیه مشخص ما را که شامل خطر ابتلا به هیپوترمی (hypothermia) و رویدادهای مهم قلبی‌عروقی بودند، گزارش نکرد. بنابراین، ما تصمیم گرفتیم داده‌های مربوط به درجه حرارت مرکزی بدن را به عنوان یک پیامد اولیه تجزیه‌وتحلیل کنیم. انجام متاآنالیز (meta-analysis) داده‌های مربوط به اینفیوژن آمینو اسید برای 60 دقیقه و 120 دقیقه امکان‌پذیر نبود، ما ناهمگونی آماری قابل توجهی در نتایج مشاهده کردیم. برخی از کارآزمایی‌ها نشان دادند که درجه حرارت بالاتر با اسیدهای آمینه مرتبط بود، اما تمامی کارآزمایی‌ها، نتایج دارای اهمیت آماری را گزارش نکردند، برخی از کارآزمایی‌ها نتایج متناقضی گزارش کردند که در آن گروه اسید آمینه، درجه حرارت مرکزی کمتری نسبت به گروه کنترل داشت. انجام متاآنالیز‌ها برای شش مطالعه (249 = n) که داده‌های مربوط به پایان جراحی را ارائه کردند، امکان‌پذیر بود. اسیدهای آمینه منجر به افزایشی با اهمیت آماری در درجه حرارت مرکزی در مقایسه با افراد دریافت کننده کنترل شدند (MD: 0.46 درجه سانتی‌گراد؛ 95% CI؛ 0.33 تا 0.59؛ I2 = 0.0%؛ اثرات-تصادفی؛ شواهد با کیفیت متوسط).
سه کارآزمایی (155 = n)، لرزیدن در اثر سرما را به عنوان یک پیامد گزارش کردند. متاآنالیز‌ها تاثیر روشنی را نشان ندادند و بنابراین اینکه اسیدهای آمینه خطر لرز را کاهش می‌دهند یا خیر، نامطمئن است (RR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.13 تا 1.00؛ I2 = 93%؛ مدل اثرات-تصادفی؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.