پیشینه
برای بیماران خاصی که دارای یک متاستاز مغزی هستند، ممکن است جراحی برای برداشتن متاستاز تکی انجام شود. برای برخی از بیماران مبتلا به بیماری متاستاتیک مغزی کوچک، ممکن است از یک پرتودرمانی بسیار متمرکز به نام رادیوسرجری (radiosurgery) استفاده شود. مزایا و عوارض جانبی افزودن رادیوتراپی اولیه (upfront) (یعنی درمان ارائه شده به بیمارانی که قبلا درمان نشده‌اند) کل مغز به جراحی یا رادیوسرجری مشخص نیست. ما می‌خواستیم مشخص کنیم که افزودن رادیوتراپی اولیه کل مغز به جراحی یا رادیوسرجری یک درمان مفید برای متاستازهای مغزی بود یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
پنج مطالعه را وارد کردیم. این مطالعات تاثیر افزودن رادیوتراپی کل مغز را به جراحی یا رادیوسرجری از نظر بقا، پیشرفت بیماری مغزی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی درمان در بیماران گزارش کردند. حجم نمونه این مطالعات بین 19 و 359 بیمار متغیر بود.
یافته‌های کلیدی
افزودن رادیوتراپی کل مغز به جراحی یا رادیوسرجری، نرخ پیشرفت متاستازهای مغزی را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد، اما شواهد بارزی مبنی بر تاثیر آن بر بقا وجود ندارد و مشخص نیست که ممکن است عوارض جانبی مانند از دست دادن حافظه ایجاد کند یا خیر.
کیفیت شواهد
شواهد مربوط به بقا، پیشرفت بیماری داخل جمجمه‌ای، عملکرد عصبی‌شناختی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی درمان را با کیفیت پائین در نظر گرفتیم.
شواهدی با کیفیت پائین وجود دارد که افزودن WBRT اولیه به جراحی یا SRS پیشرفت بیماری داخل جمجمه‌ای را در یک سال کاهش می‌دهد. شواهد بارزی مبنی بر تاثیر مداخله بر بقای کلی و بدون پیشرفت بیماری وجود نداشت. تاثیر WBRT اولیه بر عملکرد عصبی‌شناختی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و عوارض جانبی نورولوژیکی به دلیل خطر بالای سوگیری عملکرد و تشخیص، و ناسازگاری در ابزار و روش‌های مورد استفاده برای اندازه‌گیری و گزارش نتایج در مطالعات، نامشخص بود.
مزایای افزودن رادیوتراپی کل مغز (whole-brain radiotherapy; WBRT) اولیه (upfront) به جراحی یا استرئوتاکتیک رادیوسرجری (stereotactic radiosurgery; SRS) در مقایسه با جراحی یا SRS به تنهایی برای درمان متاستازهای مغز نامشخص است.
مقایسه اثربخشی و بی‌خطری (safety) جراحی یا SRS به علاوه WBRT با جراحی یا SRS به تنهایی در درمان متاستازهای مغزی در بیماران مبتلا به سرطان سیستمیک.
ما MEDLINE؛ EMBASE و پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) را تا می 2013 و خلاصه مقالات جلسات سالانه ASCO و ASTRO را تا سپتامبر 2012 برای یافتن مطالعات مرتبط جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که جراحی یا SRS را به علاوه WBRT با جراحی یا SRS به تنهایی برای درمان متاستازهای مغزی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت را انجام دادند. پیامد اولیه، بقای کلی (overall survival; OS) بیمار بود. پیامدهای ثانویه شامل بقای بدون پیشرفت بیماری (progression free survival; PFS)، پیشرفت بیماری داخل جمجمه‌ای موضعی و دوردست، عملکرد عصبی‌شناختی (neurocognitive function; NF)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQL) و عوارض جانبی نورولوژیکی هستند. نسبت خطر (HR)، خطر نسبی (RR)، فواصل اطمینان (CI)، P-values (P) با مدل‌های اثرات تصادفی (random effects model) با استفاده از Revman 5.1 برآورد شدند.
پنج RCT را شامل 663 بیمار دارای یک تا چهار متاستاز مغزی شناسایی کردیم. خطر سوگیری (bias) مرتبط با عدم کورسازی (blinding) بالا بود و به میزان کم یا زیاد بر کیفیت شواهد برای همه پیامدها تاثیر داشت. افزودن WBRT اولیه، نسبت خطر (relative risk) پیشرفت بیماری داخل جمجمه‌ای را در یک سال تا میزان 53% کاهش داد (RR: 0.47؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.66، P value < 0.0001؛ I 2 = 34%؛ Chi 2 P value = 0.21، شواهد با کیفیت پائین) اما شواهد بارزی مبنی بر وجود تفاوت در OS (HR: 1.11؛ 95% CI؛ 0.83 تا 1.48، P value = 0.47؛ I 2 = 52%؛ Chi 2 P value = 0.08؛ شواهد با کیفیت پائین) و PFS (HR: 0.76؛ 95% CI؛ 0.53 تا 1.10، P value = 0.14؛ I 2 = 16%، Chi 2 P value = 0.28؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت. آنالیزهای زیر گروه نشان دادند که تاثیرات مداخله بر بقای کلی، بدون توجه به نوع درمان کانونی مورد استفاده، تعداد متاستازهای مغزی، دوز و توالی WBRT، مشابه بودند. ارزیابی تاثیر WBRT اولیه بر NF؛ HRQL و عوارض جانبی نورولوژیکی، به دلیل خطر سوگیری نامشخص و خطر بالای سوگیری‌های گزارش‌دهی، عملکرد و تشخیص، و وجود ناسازگاری در ابزار و روش‌های مورد استفاده برای اندازه‌گیری و گزارش نتایج در مطالعات، محدود شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.