فرآیند قطع استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی را جداسازی (weaning) می‌گویند. هنگام جداسازی، کار تنفس از ونتیلاتور به بیمار منتقل می‌شود. جداسازی معمولا با کاهش حمایت ونتیلاتور توسط متخصصان بالینی و/یا انجام تست‌هایی برای تعیین اینکه بیمار می‌تواند به تنهایی نفس بکشد یا خیر، صورت می‌گیرد. ™SmartCare یک سیستم منحصربه‌فرد است که این فرآیند را با اندازه‌گیری متغیرهای تنفسی منتخب، تطبیق خروجی ونتیلاتور برای برآورده کردن نیازهای بیمار و انجام خودکار تست‌های تنفس خودبه‌خودی برای تعیین اولین زمانی که بیماران می‌توانند به تنهایی نفس بکشند، به شکل خودکار در می‌آورد.
تعداد 10 کارآزمایی را با کیفیت متوسط شامل 654 شرکت‌کننده و مقایسه ™SmartCare در برابر استراتژی‌های جداسازی غیر خودکار شناسایی کردیم. در مقایسه با استراتژی‌های غیر خودکار، ™SmartCare به‌طور قابل‌توجهی زمان جداسازی، زمان تا اکستوباسیون موفق از دستگاه‌های تنفسی و زمان سپری شده در ICU را کاهش داد، بیماران کمتری به مدت بیش از هفت روز و 21 روز نیاز به حمایت دستگاه‌های تنفسی داشتند، و عوارض جانبی افزایش نیافت. ™SmartCare هم‌چنین روند مطلوبی را، بدون افزایش عوارض جانبی، به سمت تعداد کمتری از بیماران که به مدت بیش از 14 روز ونتیلاسیون دریافت کردند، نشان داد. آنالیزهای زیر گروه در کارآزمایی‌هایی که ™SmartCare با استراتژی جداسازی تحت پروتکل را در برابر استراتژی کنترل خارج از پروتکل مقایسه کردند، تاثیرات مفیدتری را بر زمان جداسازی نشان دادند. آنالیز حساسیت (sensitivity)، دو کارآزمایی را با خطر بالای سوگیری (bias) حذف کرد و از روند کاهش قابل‌توجه در زمان جداسازی با ™SmartCare پشتیبانی کرد.
در مقایسه با استراتژی‌های جداسازی غیر خودکار، جداسازی با ™SmartCare زمان جداسازی، زمان تا اکستوباسیون موفق، بستری در ICU و نسبت بیمارانی را که بیش از هفت روز و 21 روز تحت ونتیلاسیون قرار گرفتند، به طور قابل‌توجهی کاهش داد. هم‌چنین روند مطلوبی را به سمت تعداد کمتری از بیماران که بیش از 14 روز ونتیلاسیون دریافت کردند، نشان داد؛ با این حال، تخمین این تاثیر غیردقیق بود. تخمین‌های خلاصه از مرور ما نشان می‌دهد که این مزایا ممکن است بدون افزایش خطر عوارض جانبی، به ویژه انتوباسیون مجدد، به دست آید؛ با این حال، کیفیت شواهد از پائین تا متوسط متغیر بود و شواهد از 10 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده کوچک به دست آمدند.
سیستم‌های خودکار از کنترل حلقه بسته (closed-loop) استفاده می‌کنند تا ونتیلاتورها عملکردهای اساسی و پیشرفته را حین پشتیبانی از تنفس انجام دهند. ™SmartCare یک سیستم جداسازی خودکار منحصربه‌فرد است که متغیرهای تنفسی منتخب را اندازه‌گیری می‌کند، و با عملیاتی‌کردن الگوریتم‌های از پیش تعیین‌شده، خروجی ونتیلاتور را با نیازهای هر بیمار تطبیق می‌دهد، و در صورت داشتن حدود آستانه‌های از پیش تعیین‌شده می‌تواند کارآزمایی‌های تنفس خودبه‌خودی (spontaneous breathing trials; SBT) را نیز به صورت خودکار انجام دهد.
هدف اولیه این مرور، مقایسه زمان جداسازی (زمان سپری‌شده از تصادفی‌سازی تا اکستوباسیون (extubation) همانطور که توسط نویسندگان مطالعه تعریف شد) میان بزرگسالان به شدت بدحال ونتیله شده به روش تهاجمی که به روش خودکار و سیستم‌های SBT از دستگاه جدا شدند، در برابر افرادی که با استراتژی‌های جداسازی غیر-خودکار از دستگاه جدا شدند.
به عنوان اهداف ثانویه، تفاوت‌های بین تاثیرات راهبردهای جداسازی جایگزین را بر پیامدهای بالینی (زمان سپری‌شده تا اکستوباسیون موفق، زمان سپری‌شده تا اولین SBT و اولین SBT موفق، مورتالیتی، پنومونی مرتبط با ونتیلاتور، کل مدت استفاده از ونتیلاسیون، طول دوره بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (intensive care unit; ICU) و بستری در بیمارستان، استفاده از ونتیلاسیون غیر تهاجمی (non-invasive ventilation; NIV)، عوارض جانبی و پذیرش پزشکان) مشخص کردیم.
هدف سوم مرور، استفاده از آنالیزهای زیر گروه برای بررسی تغییرات در زمان جداسازی، طول مدت بستری در ICU، مورتالیتی، پنومونی مرتبط با ونتیلاتور، استفاده از NIV و انتوباسیون مجدد با توجه به (1) نوع پزشک که در درجه اول در اجرای جداسازی خودکار و استراتژی SBT دخیل است، (2) ICU (به عنوان بازتابی از جمعیت درگیر) و (3) استراتژی جداسازی غیر خودکار (کنترل) مورد استفاده بود.
آنالیز حساسیت (sensitivity) را برای ارزیابی تغییرات در زمان جداسازی بر اساس (4) کیفیت روش‌شناسی (methodology) (خطر پائین یا نامشخص در برابر خطر بالای سوگیری (bias)) مطالعات وارد شده انجام دادیم.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، شماره 5، سال 2013؛ MEDLINE (1966 تا 31 می 2013)؛ EMBASE (1988 تا 31 می 2013)؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) (1982 تا 31 می 2013)؛ Evidence-Based Medicine Reviews and Ovid HealthSTAR (1999 تا 31 می 2013)؛ هم‌چنین خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و وب‌سایت‌های ثبت کارآزمایی را جست‌وجو کردیم؛ برای شناسایی کارآزمایی‌های بالقوه واجد شرایط با نویسندگان مطالعه و کارشناسان محتوا تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی شده‌ای که سیستم‌های جداسازی خودکار و SBT را در برابر استراتژی‌های جداسازی غیر خودکار از دستگاه ونتیلاسیون در بزرگسالان انتوبه شده مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را بر اساس معیارهای از پیش تعیین‌شده استخراج کردند. انجام آنالیز حساسیت (sensitivity) و زیر گروه برای ارزیابی تاثیر مداخله بر پیامدهای منتخب زیر برنامه‌ریزی شد: (1) نوع پزشک که عمدتا در اجرای سیستم‌های جداسازی خودکار و SBT دخیل است، (2) بخش ICU (به عنوان نماینده جمعیت درگیر) و (3) استراتژی جداسازی غیر خودکار (کنترل) مورد استفاده.
تخمین‌های خلاصه‌ای را از 10 کارآزمایی که ™SmartCare را ارزیابی کرده و شامل 654 شرکت‌کننده بودند، تجمیع کردیم. به‌طور کلی، هشت کارآزمایی در معرض خطر پائین یا نامشخص سوگیری (bias) و دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری (bias) ارزیابی شدند. در مقایسه با استراتژی‌های غیر خودکار، ™SmartCare زمان جداسازی (تفاوت میانگین (MD): 2.68- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.99- تا 1.37-؛ P < 0.0001، هفت کارآزمایی، 495 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط)، زمان تا اکستوباسیون موفق (MD؛ 0.99- روز؛ 95% CI؛ 1.89- تا 0.09-؛ P = 0.03، هفت کارآزمایی، 516 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت پائین)، مدت بستری در ICU (MD؛ 5.70- روز؛ 95% CI؛ 10.54- تا 0.85-؛ P = 0.02، شش کارآزمایی، 499 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط) و نسبت شرکت‌کنندگانی که بیشتر از هفت و 21 روز تحت ونتیلاسیون قرار داشته‌اند (خطر نسبی (RR): 0.44؛ 95% CI؛ 0.23 تا 0.85؛ P = 0.01 و RR: 0.39؛ 95% CI؛ 0.18 تا 0.86؛ مقدار P = 0.02) را کاهش داد. دستگاه ™SmartCare کل طول مدت استفاده از ونتیلاسیون (MD؛ 1.68- روز؛ 95% CI؛ 3.33- تا 0.03-؛ P = 0.05، هفت کارآزمایی، 521 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت پائین) و تعداد شرکت‌کنندگانی را که به مدت بیش از 14 روز تحت ونتیلاسیون قرار گرفتند (RR: 0.61؛ 95% CI؛ 0.37 تا 1.00؛ مقدار P = 0.05) کاهش داد؛ با این حال تاثیرات تخمین زده شده غیردقیق بود. دستگاه ™SmartCare هیچ تاثیری بر زمان سپری شده تا اولین SBT موفق، مورتالیتی یا عوارض جانبی، به ویژه انتوباسیون مجدد، نداشت. تجزیه‌وتحلیل زیر گروه نشان داد که کارآزمایی‌هایی با راهبردهای جداسازی کنترل تحت پروتکل (در برابر خارج از پروتکل)، مدت بستری در ICU را به‌طور قابل‌توجهی کوتاه‌تر گزارش کردند. آنالیز حساسیت، دو کارآزمایی را با خطر بالای سوگیری (bias) حذف کرد و از روند کاهش قابل‌توجه در زمان جداسازی به نفع ™SmartCare پشتیبانی کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.