بسته شدن فوری یا بسته شدن تاخیری برای درمان زخم‌های ناشی از تروما در 24 ساعت نخست پس‌از وقوع آسیب

زخم‌های ناشی از ترومای حاد، به‌عنوان مثال پارگی، بریدگی و خراش، یکی از دلایل رایج مراجعه افراد به بخش اورژانس است. بستن فوری یا زودهنگام (primary closure) (که لبه‌های زخم را با بخیه‌ها، نوار چسب، منگنه‌ها یا چسب به هم نزدیک می‌کند) معمولا برای زخم‌هایی استفاده می‌شود که به سرعت درمان می‌شوند (در عرض 6 ساعت پس‌از آسیب) و تمیز در نظر گرفته می‌شوند. زخم‌ها می‌توانند توسط خاک و کثیفی آلوده شوند و در این موارد ممکن است دیرتر بسته شوند، یعنی بسته شدن با تاخیر (delayed closure). اگر این اتفاق افتد، زخم تمیز شده، دو تا سه روز باقی می‌ماند، بررسی می‌شود که هنوز تمیز است یا خیر، و سپس بسته می‌شود. تصور می‌شود که این روش، احتمال ابتلا به عفونت را کاهش می‌دهد. مزایای بالقوه بسته شدن فوری، بهبودی سریع زخم است، اما ممکن است منجر به افزایش احتمال بروز عفونت شود.

هدف ما آن بود که تاثیرات مداخله را روی بهبودی زخم، و هرگونه عوارض جانبی بسته شدن فوری را در مقایسه با بسته شدن تاخیری آن تعیین کنیم. متون علمی پزشکی را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده جست‌وجو کردیم، اما هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که به این سوال پاسخ داده باشد. در حال حاضر هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد بهترین زمان برای بستن زخم‌های ناشی از ترومای حاد برای رسیدن به بهترین درمان چیست.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

در حال حاضر هیچ شواهد سیستماتیکی برای هدایت تصمیم‌گیری بالینی در مورد زمان‌بندی بسته شدن زخم‌های ناشی از تروما وجود ندارد. نیاز به انجام تحقیقات قوی برای بررسی تاثیر بسته شدن فوری در مقایسه با بسته شدن تاخیری زخم‌های ناشی از تروما بدون گزش وجود دارد که در عرض 24 ساعت پس‌از آسیب مراجعه می‌کنند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

زخم‌های تروماتیک حاد یکی از دلایل رایج مراجعه افراد به بخش اورژانس هستند. بستن فوری یا زودهنگام (primary closure)، به‌طور مرسوم، برای زخم‌های ناشی از تروما که در عرض شش ساعت پس‌از آسیب مراجعه کرده، و توسط جراح مربوطه «تمیز» اعلام می‌شود، در نظر گرفته می‌شود، و مابقی موارد، تحت روش بستن تاخیری (delayed closure)، به‌عنوان وسیله‌ای برای کنترل عفونت زخم، قرار می‌گیرند. مزایای بالقوه بسته شدن فوری زخم، بهبودی سریع زخم است، اما خطر بالقوه افزایش عفونت زخم نیز با آن دیده می‌شود. در حال حاضر هیچ شواهدی برای هدایت تصمیم‌گیری بالینی در مورد بهترین زمان بسته شدن زخم‌های ناشی از تروما وجود ندارد.

اهداف: 

تعیین تاثیر مداخله بر زمان بهبودی زخم با روش بستن فوری در مقایسه با بستن تاخیری زخم‌های ناشی از تروما بدون گزش که ظرف 24 ساعت پس‌از آسیب مراجعه می‌کنند. بررسی عوارض جانبی بسته شدن فوری در مقایسه با بسته شدن تاخیری زخم‌های ناشی از تروما بدون گزش که در عرض 24 ساعت پس‌از آسیب مراجعه می‌کنند.

روش‌های جست‌وجو: 

در می ‌2013، برای نخستین به‌روزرسانی، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم‌ها در کاکرین؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین )؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid EMBASE؛ Ovid MEDLINE (In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ Ovid EMBASE و EBSCO CINAHL را جست‌وجو کردیم. هیچ نوع محدودیتی از نظر زبان نگارش، تاریخ انتشار یا محیط اجرای مطالعه اعمال نشد.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که بسته شدن فوری را با بسته شدن تاخیری زخم‌های ناشی از تروما بدون گزش مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را بر اساس معیارهای ورود ارزیابی کردند. هیچ مطالعه‌ای معیارهای ورود را به این مرور نداشت.

نتایج اصلی: 

از آنجایی‌که هیچ مطالعه‌ای معیارهای ورود را نداشت، انجام متاآنالیز و توصیف روایی (narrative) مطالعات امکان‌پذیر نبود.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information