سوال مطالعه مروری
هدف ما پیدا کردن شواهدی بر اساس مطالعات تصادفی‌سازی شده بود که نشان دهیم در افراد تحت جراحی، استفاده یا عدم استفاده از سیلانت میکروبیال منجر به ایجاد تفاوت در تعداد عفونت محل جراحی می‌شود یا خیر.
پیشینه
عفونت محل جراحی یک عارضه جدی جراحی است که در آن باکتری‌ها زخم جراحی را عفونی کرده و از ترمیم موثر آن جلوگیری می‌کنند و در برخی موارد نیز به سایر نقاط بدن نیز گسترش می‌یابند. تحقیقات نشان می‌دهند از هر بیست فردی که تحت جراحی قرار می‌گیرند، در یک نفر چنین عفونتی ایجاد می‌شود. سیلانت میکروبیال مایعی است که بلافاصله پیش از جراحی برای از بین بردن هر نوع باکتری زنده روی پوست، روی سطح پوست استعمال می‌شود. پیش از استفاده از سیلانت، پوست قسمت محل جراحی معمولا با محلول آنتی‌سپتیک پوویدون آیوداین 10% آماده می‌شود.
ویژگی‌ها
هفت کارآزمایی را یافتیم که در مجموع شامل 859 شرکت‌کننده بودند. چهار کارآزمایی شامل جراحی قلب، یک مورد شامل ترمیم هرنی اینگوئینال (inguinal hernia)، یک مورد مربوط به اصلاح ستون فقرات و دیگری شامل جراحی عروق در پا بود.
یافته‌ها
هنگامی که یافته‌های این کارآزمایی‌ها با هم ادغام شدند، نشان دادند که هیچ تفاوتی در نرخ عفونت محل جراحی به دنبال استفاده از سیلانت‌های میکروبیال وجود ندارد. به‌طور متوسط، برای هر صد بیماری که جراحی داشتند، زمانی که از یک سیلانت میکروبیال استفاده شد، در مقایسه با زمانی که هیچ سیلانتی استفاده نشد، شش مورد کمتر عفونت محل جراحی رخ داد.
عوارض جانبی
هیچ یک از مطالعات انجام شده درباره وجود هرگونه عوارض جانبی یا واکنش‌های خطرناک ناشی از استفاده از سیلانت‌های میکروبیال توضیح ندادند، بنابراین نمی‌توانیم در مورد خطرات استفاده از سیلانت‌های میکروبی مطمئن باشیم.
محدودیت‌ها
خطر سوگیری در هفت مطالعه مورد بررسی، متفاوت بود. در برخی از آن‌ها خطر بالای سوگیری وجود داشت زیرا روش مورد استفاده برای طراحی مطالعه به گونه‌ای بود که ممکن بود در آن‌ها به شرکت‌کنندگان و ارائه‌دهندگان مراقبت درباره اینکه بیماران در گروه مقایسه یا گروه کنترل بودند، آگاهی داده شود. در مطالعات دیگر، نویسندگان مراحلی را برای به حداقل رساندن این خطر در پیش گرفتند. به‌طور کلی نمی‌توان گفت که هیچ یک از مطالعات به طور کامل عاری از سوگیری بود.