درمان ضد-میکروبی وسیع‌الطیف عبارت است از استفاده از یک آنتی‌بیوتیک یا ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها که علیه طیف وسیعی از باکتری‌های عامل بیماری عمل می‌کند. درمان ضد-میکروبی وسیع‌الطیف می‌تواند نرخ مورتالیتی را در بیماران مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک کاهش دهد. سپسیس یک وضعیت پزشکی جدی است که با یک پاسخ التهابی به عفونتی که می‌تواند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد، مشخص می‌شود. بیمار ممکن است این پاسخ التهابی را نسبت به میکروب‌های موجود در خون، ادرار، ریه‌ها، پوست یا دیگر بافت‌های بدن خود نشان دهد. با این حال، این خطر وجود دارد که درمان تجربی با طیف وسیعی از عوامل ضد-میکروبی بتواند بیماران را در معرض استفاده بیش از حد از داروهای ضد-میکروبی قرار داده و مقاومت میکروارگانیسم‌ها را به درمان افزایش دهد. کاهش شدت درمان به عنوان وسیله‌ای برای تنظیم درمان وسیع‌الطیف اولیه و کافی، با تغییر عامل ضد-میکروبی یا قطع یک ترکیب ضد-میکروبی، با توجه به نتایج کشت بیمار (وسیله‌ای برای شناسایی میکروب ایجاد کننده عفونت) پیشنهاد شده است. در این مرور کاکرین به‌روز شده، بانک اطلاعاتی را تا اکتبر 2012 جست‌وجو کردیم. هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را پیدا نکردیم. یک RCT در حال انجام را یافتیم. شواهد کافی یا مستقیمی وجود ندارد که کاهش شدت عوامل ضد-میکروبی برای بزرگسالان مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک، موثر و بی‌خطر است یا خیر. انجام مطالعات مناسب برای بررسی مزایای بالقوه پیشنهاد شده توسط کاهش شدت درمان مورد نیاز است.
هیچ شواهد کافی و مستقیمی وجود ندارد که کاهش شدت درمان با عوامل ضد-میکروبی برای بزرگسالان مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک موثر و بی‌خطر است یا خیر. این عدم-قطعیت، انجام تحقیقات بیشتر را از طریق RCTها الزامی می‌سازد و نویسندگان در انتظار انتشار نتایج یک RCT در حال انجام از ارزیابی کاهش شدت درمان ضد-میکروبی تجربی برای سپسیس شدید هستند.
نرخ مورتالیتی میان بیماران مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک در مناطق یا خدمات مختلف بسیار متغیر بوده و می‌تواند بیش از 50% باشد. هدف از درمان ضد-میکروبی وسیع‌الطیف تجربی، دستیابی به درمان ضد-میکروبی کافی، در نتیجه کاهش مورتالیتی بیماران است؛ با این حال، این خطر وجود دارد که درمان ضد-میکروبی وسیع‌الطیف تجربی بتواند بیماران را در معرض استفاده بیش از حد از داروهای ضد-میکروبی قرار دهد. کاهش شدت درمان به عنوان یک استراتژی برای جایگزینی درمان ضد-میکروبی وسیع‌الطیف تجربی با استفاده از یک درمان ضد-میکروبی با طیف محدودتر پیشنهاد شده است. این کار با بررسی نتایج کشت میکروبی بیمار و سپس ایجاد تغییرات در عامل دارویی یا قطع یک ترکیب دارویی انجام می‌شود.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) پروسه کاهش شدت درمان ضد-میکروبی در بیماران بزرگسال مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک ناشی از هر نوع میکروارگانیسم.
در این نسخه به‌روز شده، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین 2012، شماره 10)؛ MEDLINE از طریق PubMed (از زمان آغاز به کار تا اکتبر 2012)؛ EMBASE (از زمان آغاز به کار تا اکتبر 2012)؛ LILACS (از زمان آغاز به کار تا اکتبر 2012)؛ Current Controlled Trials؛ کتاب‌شناختی (bibliograpy) منابع مطالعات مرتبط؛ و متخصصان در این زمینه، جست‌وجو کردیم. هیچ‌گونه محدودیتی را از نظر زبان مطالعه اعمال نکردیم. پیش از این بانک‌های اطلاعاتی را تا آگوست 2010 جست‌وجو کرده بودیم.
برنامه‌ریزی کردیم تا کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را در نظر بگیریم که کاهش شدت درمان (براساس نتایج کشت) را در مقابل درمان استاندارد برای بزرگسالان مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا شوک سپتیک مقایسه کردند. پیامد اولیه، مورتالیتی (در 28 روز، تا زمان ترخیص از بیمارستان یا در پایان دوره پیگیری) بود. مطالعاتی که شامل بیمارانی بودند که در ابتدا با یک درمان ضد-میکروبی تجربی اما نه کافی درمان شدند، برای ورود در نظر گرفته نشدند.
دو نویسنده برنامه‌ریزی کردند تا مستقل از هم داده‌ها را انتخاب و استخراج کرده و کیفیت روش‌شناسی (methodology) همه مطالعات را ارزیابی کنند. قرار بر این بود که نسبت خطر (relative risk) (خطر نسبی (RR)) برای داده‌های دو-حالتی و تفاوت میانگین (MD) برای داده‌های پیوسته، با 95% فواصل اطمینان (CIs)، ارائه شوند. برنامه‌ریزی کردیم زمانی از مدل آماری اثرات-تصادفی استفاده شود که بتوان اثرات تخمینی دو یا چند مطالعه را در یک متاآنالیز ترکیب کرد.
استراتژی جست‌وجوی ما 493 مطالعه را بازیابی کرد. هیچ RCT منتشر شده‌ای از کاهش شدت درمان ضد-میکروبی در بیماران بزرگسالان مبتلا به سپسیس، سپسیس شدید یا سپتیک در این مرور گنجانده نشد. یک RCT در حال انجام را یافتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.