درد مزمن، دردی است با شدت متوسط یا شدید که سه ماه یا بیشتر طول می‌کشد. این وضعیت می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، اما اغلب ناشی از شرایط اسکلتی‌عضلانی مانند آرتریت یا درد عضلانی است. درد مزمن معمولا افراد مسن را بیشتر از افراد جوان درگیر می‌کند. درد مزمن ناتوان‌کننده است، و تاثیر منفی زیادی بر کیفیت زندگی افراد دارد.

ویتامین D نقش‌های مختلفی در بدن ایفا می‌کند. این ویتامین از طریق عملکرد نور خورشید در پوست ساخته می‌شود و از طریق مواد غذایی نیز می‌توان آن را دریافت کرد. کمبود ویتامین D در شرایط متعددی از جمله درد مزمن دخیل است. علاوه بر این، ارتباط انواع مختلف درد مانند سردرد، درد شکم، درد زانو و کمردرد با فصل سال و عرض جغرافیایی، به‌طور غیرمستقیم از نقش ویتامین D حمایت می‌کند. احتمال وجود ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و درد مزمن توجه زیادی را به خود جلب کرده، زیرا - اگر درست باشد - ویتامین D درمانی ارزان و نسبتا ایمن خواهد بود.

ما بانک‌های اطلاعاتی علمی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که مکمل‌یاری ویتامین D را با دارونما (placebo) (درمان با یک قرص ساختگی) یا داروهای فعال برای درمان شرایط مزمن دردناک در بزرگسالان مقایسه کردند. شواهد تا فوریه 2015 به‌روز هستند.

شواهد اندکی برای حمایت از این ارتباط وجود دارد اما این شواهد از کیفیت بالایی برخوردار نیستند و ممکن است قابل اعتماد نباشند. این به‌روزرسانی مرور به دنبال کشف شواهدی با کیفیت بالا از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (مطالعاتی که در آن‌ها شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به دریافت یکی از چندین درمان اختصاص می‌یابند) درباره ویتامین D در درمان شرایط مزمن دردناک بود.

ما هیچ الگوی ثابتی پیدا نکردیم که نشان دهد درمان ویتامین D برای هر شرایط مزمن دردناکی بهتر از دارونما است، اما روش‌شناسی این مطالعات دارای نواقصی بود (شواهد با کیفیت پایین).

پژوهش‌های بیشتری لازم است تا مشخص شود ویتامین D یک درمان مفید برای هر شرایط خاص و مزمن دردناک است یا خیر. پژوهش‌ها باید به بررسی این موضوع بپردازند که این تاثیر محدود به افرادی می‌شود که کمبود ویتامین D دارند یا خیر. هم‌چنین باید بررسی شود که پیش از بروز تاثیرات مفید، تجویز چه مقدار ویتامین D و برای چه مدتی مورد نیاز است.