نقش تک‌-دوز فلوربیپروفن خوراکی در مدیریت درمانی درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان

یک دوز واحد از فلوربیپروفن 50 میلی‌گرم یا 100 میلی‌گرم سطح بالایی را از تسکین درد برای 65% تا 70% از افراد مبتلا به درد متوسط یا شدید پس از جراحی فراهم می‌کند. اثربخشی آن مشابه با دیگر مسکّن‌های رایج در دوزهای استاندارد، از جمله ایبوپروفن و ناپروکسن، با مدت اثر بیش از 6 ساعت است. در این مطالعات تک-دوز، عوارض جانبی با فلوربیپروفن بیشتر از دارونما مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

فلوربیپروفن در دوزهای 50 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم، یک مسکّن موثر در تسکین دردهای حاد متوسط تا شدید پس از جراحی است. عدد NNT برای حداقل 50% تسکین درد، مشابه NSAIDهای رایج مانند دوزهای معمول ایبوپروفن و ناپروکسن است. استفاده از داروی نجات نشان‌دهنده مدت اثر دارو بیش از 6 ساعت است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

فلوربیپروفن (flurbiprofen) یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (non-selective nonsteroidal anti-inflammatory drug; NSAID) غیر-انتخابی، مرتبط با ایبوپروفن و ناپروکسن، است که برای درمان شرایط دردناک حاد و مزمن استفاده می‌شود. تابه امروز، مرور سیستماتیکی از تجویز آن در درد حاد پس از جراحی انجام نشده است.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی، طول اثر، و عوارض جانبی مرتبط با تک-دوز فلوربیپروفن خوراکی در مدیریت درمانی درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.

روش‌های جست‌وجو: 

تا ژانویه 2009 به جست‌وجو در Cochrane CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) پرداختیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور و کنترل شده با دارونما (placebo) از تجویز تک-دوز فلوربیپروفن خوراکی در بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. داده‌های تسکین درد یا شدت درد استخراج شده و به پیامد دو-حالتی از تعداد شرکت‌کنندگان با حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت تبدیل شد، که از آن نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT) محاسبه شدند. تعداد شرکت‌کنندگانی که در بازه‌های زمانی مشخص داروی نجات دریافت کردند، و زمان سپری شده تا استفاده از داروی نجات، به‌ عنوان معیارهای بیشتری از اثربخشی درمان در نظر گرفته شدند. هم‌چنین اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی و تعداد موارد خروج از مطالعه گردآوری کردیم.

نتایج اصلی: 

یازده مطالعه فلوربیپروفن (699 شرکت کننده) را با دارونما (362 شرکت کننده) در مطالعاتی که 6 تا 12 ساعت طول کشیدند، مقایسه کردند. مطالعات از کیفیت گزارش‌دهی کافی برخوردار بودند، و اکثر شرکت‌کنندگان پس از کشیدن دندان، درد داشتند.

دوز فلوربیپروفن مورد استفاده 25 تا 100 میلی‌گرم بود، که بیشتر اطلاعات برای دوز 50 و 100 میلی‌گرم در دسترس بود. عدد NNT برای حداقل 50% کاهش درد طی 4 تا 6 ساعت برای فلوربیپروفن 50 میلی‌گرم (692 شرکت‌کننده) معادل 2.7 (2.3 تا 3.3) و برای دوز 100 میلی‌گرم (416 شرکت‌کننده) آن برابر با 2.5 (2.0 تا 3.1) در مقایسه با دارونما به دست آمد. با فلوربیپروفن 50 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم، 65% تا 70% از شرکت‌کنندگان، در مقایسه با 25% تا 30% با دارونما، به حداقل 50% تسکین در درد دست یافتند. داروی نجات توسط 25% و 16% از شرکت‌کنندگان درمان‌شده با فلوربیپروفن 50 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم طی مدت 6 ساعت، در مقایسه با تقریبا 70% با دارونما، استفاده شد.

عوارض جانبی ناشایع بوده، و تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشت.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information