فلوتیکازون استنشاقی در مقابل HFA-بکلومتازون دی‌پروپیونات «بسیار ریز» در درمان آسم مزمن در بزرگسالان و کودکان

دستگاه‌های استنشاقی که برای ارائه استروئیدها در آسم استفاده می‌شوند به‌طور کلی به سه دسته تقسیم می‌شوند. مواردی که از یک عامل محرک برای توزیع استروئید به داخل راه هوایی از طریق دهان هنگام فشار دادن قوطی به صورت دستی استفاده می‌کنند (اسپری استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده تحت فشار - pressurised metered dose inhalers; pMDI)، مواردی که از یک عامل محرک برای رساندن دوزی از استروئید استفاده می‌کنند که توسط تنفس کاربر ایجاد می‌شود (MDI‌های تحریک شده با تنفس)، و مواردی که دارو را به صورت پودر خشک (DPI) تحویل می‌دهند. pMDI‌ها به‌طور مرسوم از عامل محرک کلروفلوئوروکربن (CFC) استفاده کرده‌اند، اما حذف تدریجی اسپری‌های استنشاقی CFC پیامدهای عمده‌ای برای تولید داروهای استنشاقی داشته است. یک عامل محرک جدید غیر CFC (هیدروفلوروآلکان (HFA)-134a) معرفی شده، و برای به حرکت درآوردن بکلومتازون (BDP) استفاده می‌شود. قبلا تصور می‌شد که فلوتیکازون (FP) حداقل به اندازه CFC-BDP وقتی در نصف دوز تجویز می‌شود، موثر باشد. مرور مطالعات نشان داد شواهد محدودی وجود دارد که شکل جدیدتر بسیار ریز BDP مشابه FP در همان دوز است. باید تحقیقات بیشتری در کودکان و افراد مبتلا به آسم شدیدتر انجام شود تا به این سوال پاسخ داده شود که تاثیر نسبی این دو استروئید چیست. برخی از افراد ممکن است در استفاده از انواع خاصی از اسپری‌های استنشاقی مهارت خاصی نداشته باشند و یافته‌های مرور ممکن است فقط در مورد افرادی صدق کنند که در استفاده از دستگاه‌های استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده (MDI) صلاحیت دارند. مطالعات باید معرفی اسپیسرهایی را در نظر بگیرند که افراد استفاده از آنها را راحت‌تر می‌دانند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

تفاوت معنی‌داری میان FP و HFA-BDP بسیار ریز در FEV 1 یا جریان اوج در نسبت 1:1 از دوز دارو دیده نشد. با این حال، تعداد مطالعات و عرض فواصل اطمینان در آنالیزها، تفاوت معنادار بالینی میان این دو دارو را رد نمی‌کند. دشواری در دستکاری موفق دستگاه‌های مورد مطالعه ممکن است مانعی برای استفاده گسترده از MDI‌ها باشد. فقط دو مطالعه کوچک کودکان در این مرور گنجانده شدند، بنابراین تعمیم یافته‌های این مرور به کودکان محدود است. انجام مطالعات طولانی‌مدت‌تر بیشتری در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم متوسط ​​و شدید مورد نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

اثربخشی نسبی فلوتیکازون (fluticasone; FP) و بکلومتازون (beclomethasone; BDP) تقویت شده با کلروفلوئوروکربن (chlorofluorocarbon; CFC) به عنوان عامل محرک به خوبی ثابت شده است. تصور می‌شود که قدرت هیدروفلوروآلکان (hydrofluoroalkane; HFA)-134a همراه با BDP با عامل محرک جدید بهبود یافته و برخی مطالعات نشان می‌دهند که HFA-BDP بسیار ریز (extrafine) ممکن است قدرتی برابر با نصف دوز BDP همراه با CFC به عنوان عامل محرک داشته باشد.

اهداف: 

تعیین کارآمدی نسبی FP و BDP بسیار ریز همراه با عامل محرک HFA در درمان آسم مزمن.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت تخصصی کارآزمایی‌های گروه راه‌های هوایی در کاکرین را با اصطلاحات از پیش تعیین شده جست‌وجو کردیم. جست‌وجو‌ها تا ژانویه 2010 به‌روز بودند.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ورود به این مرور واجد شرایط بودند. ما CFC یا FP با عامل محرک HFA را با BDP بسیار ریز با عامل محرک HFA مقایسه کردیم. میان HFA-BDP و HFA-BDP بسیار ریز، که ذرات کوچکتر دارو را توزیع می‌کند، تفاوت قائل شدیم که منجر به توزیع محیطی متفاوت و معمولا بیشتر در راه‌های هوایی می‌شود. هر نوعی از دستگاه اسپری استنشاقی در نظر گرفته شد، و هیچ محدودیتی برای ورود مطالعاتی با یا بدون اسپیسر (spacer) یا آسم‌یار وجود نداشت. مطالعاتی را وارد کردیم که HFA-BDP را از طریق pMDI؛ MDI تحریک‌شده با تنفس یا DPI ارزیابی کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مقالات را برای ورود به این مرور ارزیابی کردند. داده‌ها با استفاده از تکنیک‌های متاآنالیزی استاندارد با معیارهای از پیش تعریف‌شده برای بررسی ناهمگونی‌های آماری استخراج، و وارد RevMan 5 شدند.

نتایج اصلی: 

نه مطالعه (1265 شرکت‌‌کننده)، معیارهای ورود را به این مرور داشتند. دو مطالعه با مشارکت کودکان انجام شدند. کیفیت گزارش‌دهی مطالعات مناسب بود، اما تمام مطالعات مدت کوتاهی (سه تا دوازده هفته) طول کشیدند. هنگام مقایسه دوز یکسان از BDP بسیار ریز و FP در مطالعات موازی، عملکرد ریه تفاوت معنی‌داری را نشان نداد، تغییر در FEV1: 0.04 لیتر (95% CI؛ 0.03- تا 0.11 لیتر؛ سه مطالعه، 659 بزرگسال)؛ تغییر در FEV1 پیش‌بینی شده: 2.18-% (95% CI؛ 4.62- تا 0.26؛ سه مطالعه، 334 بزرگسال)؛ تغییر در PEF صبحگاهی: 0.69- لیتر (95% CI؛ 11.21- تا 9.83 لیتر؛ دو مطالعه، 364 بزرگسال). مطالعات تکی یافته‌های غیرمعنی‌داری را در نمرات نشانه‌های بیماری و پرسشنامه کیفیت زندگی گزارش کردند. تفاوت معنی‌داری میان FP و HFA-BDP بسیار ریز در خطر خروج از مطالعه، گرفتگی صدا (dysphonia) یا زمانی که داده‌ها به عنوان هر نوعی از عارضه جانبی گزارش شدند، وجود نداشت.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information