پیام‌های کلیدی
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی (تا حدی تصادفی‌سازی شده) و کنترل شده‌ای را پیدا نکردیم که استفاده از لوله تغذیه را با تغذیه مداوم از طریق دهان برای افراد مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) مقایسه کرده باشند، یا به بررسی بی‌خطری (safety) و زمان‌بندی انواع یا روش‌های مختلف قرار دادن لوله تغذیه در افراد مبتلا به ALS پرداخته باشند. ALS رایج‌ترین شکل بیماری نورون حرکتی (MND) است و این دو اصطلاح اغلب به جای هم به کار می‌روند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی شده، مطالعاتی هستند که هدفشان اطمینان از مشابه بودن گروه‌های شرکت‌کننده است. چنین مطالعاتی می‌تواند پزشکان و افراد مبتلا به ALS را در مورد اینکه قرار دادن لوله تغذیه در مقایسه با ادامه تغذیه از طریق دهان باعث افزایش بقا و بهبود کیفیت زندگی می‌شود، آگاه کند. با این حال، چالش‌های اخلاقی در انجام چنین کارآزمایی وجود دارد، زیرا با وجود فقدان شواهدی با کیفیت بالا، اجماع نظر کارشناسان بین‌المللی و دستورالعمل‌ها از تغذیه لوله‌ای برای افراد مبتلا به ALS حمایت می‌کنند.
ALS چیست؟
ALS وضعیتی است که در آن اعصابی که حرکت را کنترل می‌کنند، از کار می‌افتند. ALS باعث ضعف می‌شود که با گذشت زمان بدتر شده تا زمانی که فرد فلج شود. این بیماری تقریبا همیشه کشنده است.
اکثر افراد مبتلا به ALS دچار مشکلات بلع هستند. این وضعیت می‌تواند باعث کاهش وزن جدی شده و افراد مبتلا در معرض خطر آسپیره کردن غذا یا نوشیدنی هستند، زیرا بلع موثر معمولا از راه هوایی در برابر ورود غذاها و مایعات محافظت می‌کند. اگر غذا یا نوشیدنی وارد راه‌های هوایی تحتانی یا ریه‌ها شوند، ممکن است ملتهب یا عفونی شوند (وضعیتی به نام پنومونی آسپیراسیون).
تغذیه با لوله روده‌ای چیست؟
تغذیه با لوله روده‌ای (enteral tube feeding) از طریق یک لوله تغذیه می‌شود. یکی از راه‌هایی که لوله تغذیه قرار می‌گیرد، از طریق دیواره معده به داخل معده است. این نوع تغذیه با لوله اغلب برای افراد مبتلا به ALS که دچار مشکلات بلع هستند، توصیه می‌شود، بنابراین آنها می‌توانند تغذیه کافی را حفظ کرده و خطر ابتلا به پنومونی آسپیراسیون را کاهش دهند.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
ما می‌خواستیم شواهد مربوط به تاثیر استفاده از لوله تغذیه را در مقایسه با عدم استفاده از آن بر بقا، وضعیت تغذیه، و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به ALS مرور کنیم. هم‌چنین شواهد مرتبط با عوارض قرار دادن لوله تغذیه را جمع‌آوری کنیم.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
به دنبال کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای بودیم که تغذیه روده‌ای را در مقایسه با تغذیه از راه دهان در افراد مبتلا به ALS بررسی کردند، یا بی‌خطری (safety) و زمان‌بندی انواع یا روش‌های مختلف قرار دادن لوله تغذیه را در افراد مبتلا به ALS مورد مطالعه قرار دادند. ما قصد داشتیم نتایج آنها را خلاصه کرده و شواهد را ارزیابی کنیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را پیدا نکردیم که نشان دهد تغذیه با لوله روده‌ای در مقایسه با ادامه تغذیه از طریق دهان، مزایایی دارد یا خیر. نتایج مطالعات غیر تصادفی‌سازی شده را در قسمت بحث خلاصه کردیم. با این حال، این موارد شواهدی را با کیفیت پائین‌تر ارائه داده و می‌توانند نتایج گمراه کننده‌ای ایجاد کنند.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
هیچ شواهدی را به دست نیاوردیم که الزامات ما را برای گنجاندن در مرور برآورده کند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
این مطالعه، در واقع مرور قبلی را به‌روز می‌کند. شواهد تا فوریه 2021 به‌روز است.
هیچ RCT یا شبه-RCTای وجود ندارد که نشان دهد تغذیه با لوله روده‌ای در مقایسه با ادامه تغذیه خوراکی برای هر یک از معیارهای پیامد، موثر است یا خیر. انجام چنین RCTهایی به دلایل اخلاقی بسیار بعید است. RCTهایی که تاثیر تکنیک‌های مختلف قرار دادن لوله روده‌ای و زمان‌بندی قرار دادن لوله را بر بقا و کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیسفاژی ALS ارزیابی می‌کنند، امکان‌پذیر و مورد نیاز هستند.
حفظ تغذیه کافی برای بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (amyotrophic lateral sclerosis; ALS) که به عنوان بیماری نورون حرکتی (motor neuron disease; MND) نیز شناخته می‌شود، حیاتی است. تغذیه با لوله روده‌ای برای افرادی که مشکل بلع (دیسفاژی (dysphagia)) دارند، به منظور پیشگیری از کاهش وزن و پنومونی آسپیراسیون ارائه می‌شود. میان انواع تغذیه با لوله روده‌ای، گاستروستومی اندوسکوپی از راه پوست (percutaneous endoscopic gastrostomy; PEG) روشی معمول است که به افراد مبتلا به ALS ارائه می‌شود و در اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت.
بررسی اثربخشی گاستروستومی اندوسکوپی از راه پوست یا دیگر موارد تغذیه با لوله روده‌ای در افراد مبتلا به ALS، در مقایسه با تغذیه خوراکی بدون تغذیه با لوله روده‌ای، بر:
1. بقا (survival)؛
2. وضعیت تغذیه؛
3. کیفیت زندگی.
بررسی بروز عوارض جزئی و عمده گاستروستومی اندوسکوپی از راه پوست (PEG) و دیگر روش‌های تغذیه با لوله روده‌ای در افراد مبتلا به ALS.
در تاریخ 3 ژانویه 2020 و 6 فوریه 2021، پایگاه ثبت تخصصی گروه عصبی‌عضلانی در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP را جست‌وجو کردیم. نتایج را برای شناسایی مطالعات تصادفی‌سازی شده و کنترل شده در مورد تغذیه با لوله روده‌ای در ALS غربالگری کردیم. همه منابع را از جست‌وجو در مقالات منتشر شده بررسی کردیم تا منابع بیشتری را به دست آوریم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، شبه-RCTها، و کارآزمایی‌های متقاطع (cross-over) را برای ارزیابی اثربخشی و عوارض PEG یا دیگر روش‌های قرار دادن لوله روده‌ای تغذیه در ALS وارد کردیم.
از روش‌های استاندارد روش‌شناسی (methodology) مورد نظر کاکرین استفاده کردیم.
هیچ RCT یا شبه-RCT را پیدا نکردیم که اثربخشی تغذیه با لوله روده‌ای را با تغذیه خوراکی بدون تغذیه با لوله روده‌ای مقایسه کرده باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.