درمان‌هایی که سیستم ایمنی بدن را در نوروپاتي حرکتی چندکانونی سرکوب یا تعدیل می‌کنند.

سوال مطالعه مروری

ما شواهد مربوط به منافع و آسیب‌های درمان‌هایی را که سرکوب‌کننده یا تعدیل‌کننده سیستم ایمنی بدن در نوروپاتی حرکتی چندکانونی (multifocal motor neuropathy; MMN) بودند، مرور کردیم.

پیشینه

MMN بیماری نادری است که باعث ضعف پیشرونده اندام‌ها، به ویژه دست‌ها و بازوها می‌شود. اعتقاد بر این است که این اختلال توسط یک فرآیند مبتنی بر سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود. درمان معمول، تزریق ایمونوگلوبولین (آنتی‌بادی‌های جدا شده از خون) به داخل ورید (IVIg) است. این درمان گران‌قیمت است، باید هر چند هفته تکرار شود و همیشه کاملا موثر نیست. داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (داروهایی که پاسخ‌های سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند) مانند سیکلوفسفامید، آزاتیوپورین، سیکلوسپورین، اینترفرون بتا - 1a، مایکوفنولات موفتيل (mycophenolate mofetil) و ریتوکسیماب (rituximab) به عنوان درمان‌های اولیه یا افزودنی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند.

ویژگی‌های مطالعه

ما فقط یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌ شده (RCT)، را درباره دارویی به نام مایکوفنولات موفتیل یافتیم. این کارآزمایی شامل 28 فرد مبتلا به MMN بود.

نتایج کلیدی و کیفیت شواهد

کارآزمایی، شواهدی را با کیفیت متوسط ارائه کرد که نشان داد مایکوفنولات موفتيل، هنگامی که با IVIg استفاده می‌شود، نیاز به IVIg را کاهش نمی‌دهد یا قدرت عضلانی شرکت‌کنندگان مبتلا به MMN را در کارآزمایی بهبود نمی‌دهد. هیچ عارضه جانبی جدی مشاهده نشد. خطر سوگیری (bias) در این مطالعه پایین بود. RCTهای جدید درباره سایر داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای شناسایی درمان‌های مفید برای MMN مورد نیاز هستند.

شواهد تا سپتامبر 2014 به‌روز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

با توجه به شواهدی با کیفیت متوسط، مایکوفنولات موفتيل، از نظر کاهش نیاز به IVIg یا بهبود قدرت عضلانی در MMN، مزیت قابل‌توجهی ایجاد نمی‌کند. باید کارآزمایی‌هایی درباره سایر داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی انجام شود.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

نوروپاتی حرکتی چندکانونی (MMN) توسط ضعف اندام نامتقارن، پیشرونده و عمدتا دیستال و معمولا بلاک‌های چندگانه نسبی هدایت عصب حرکتی مشخص می‌شود. ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIg) مفید است اما نقش عوامل سرکوب‌کننده سیستم ایمنی نامشخص است. این یک به‌روز‌رسانی از مروری است که اولین بار در سال 2002 منتشر و قبلا در سال‌های 2003؛ 2005؛ 2008 و 2011 به‌روز‌رسانی شد.

اهداف: 

ارزیابی اثرات عوامل سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای درمان نوروپاتی حرکتی چندکانونی.

روش‌های جست‌وجو: 

در 22 سپتامبر 2014، ما برای شناسایی کارآزمایی‌های مربوط به MMN به جست‌وجو در پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌ عصبی‌عضلانی در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE و LILACS پرداختیم. همچنین دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها را برای یافتن مطالعات در حال انجام جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

ما برنامه‌ریزی کردیم که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTها را وارد کنیم. ما گزارش‌های موردی و سری موارد آینده‌نگر و گذشته‌نگر را در بحث در نظر گرفتیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم عناوین و چکیده مقالات شناسایی شده را جست‌وجو و داده‌ها را استخراج کردند.

نتایج اصلی: 

فقط یک RCT درباره عامل سرکوب‌کننده سیستم ایمنی یا تعدیل‌کننده سیستم ایمنی در MMN انجام شده است. این مطالعه 28 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کرده و نشان داد که مایکوفنولات موفتيل (mycophenolate mofetil)، هنگامی که با IVIg استفاده می‌شود، قدرت، عملکرد یا کاهش نیاز به IVIg را به‌طور قابل‌توجهی بهبود نمی‌بخشد. هیچ‌گونه عوارض جانبی جدی مشاهده نشد. این مطالعه در معرض خطر پایین سوگیری (bias) در نظر گرفته شد. ما نتایج حاصل از سری موارد (case series) گذشته‌نگر و آینده‌نگر را در قسمت بحث خلاصه‌ کردیم.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information