سوال مطالعه مروری: برای نوزادان بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU)، میدازولام (midazolam) تجویزی از راه دریپ (drip) پیوسته داخل وریدی، به عنوان یک آرام‌بخش برای کاهش استرس، که با تغییر در رفتار و علائم حیاتی اندازه‌گیری می‌شود، تا چه اندازه مؤثر است؟
پیشینه: القای مناسب حالت آرام‌سازی (sedation) برای کودکانی که حین دریافت مراقبت‌های ویژه، تحت پروسیجرهای ناخوشایند قرار می‌گیرند، ممکن است اضطراب را کاهش داده و از عوارض پیشگیری کند. میدازولام آرام‌بخشی است که به طور فزاینده‌ای در NICUها استفاده می‌شود. با این حال، پژوهشگران به‌طور سیستماتیک به مرور شواهد نپرداخته‌اند تا ببینند که این دارو برای نوزادان در این شرایط مؤثر و بی‌خطر است یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه: برای ورود در این مرور، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را انتخاب کردیم که تجویز دریپ پیوسته داخل وریدی میدازولام را به عنوان یک آرام‌بخش در نوزادان 28 روزه یا کوچک‌تر بررسی کردند.
نتایج کلیدی: ما 3 کارآزمایی بالینی را در این مرور لحاظ کردیم. با استفاده از مقیاس‌های مختلف اندازه‌گیری سطح آرام‌سازی، هر مطالعه نشان داد که میدازولام در القای آرام‌سازی در نوزادان مؤثر است. با این حال، اعتبار مقیاس‌های آرام‌سازی مورد استفاده در این مطالعات در نوزادان اثبات نشده است؛ بنابراین، ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که میدازولام در واقع یک آرام‌بخش موثر برای نوزادان است. به‌علاوه، یک مطالعه نشان داد که کودکان دریافت‌کننده میدازولام، به طور قابل‌توجهی با خطر بیشتر مرگ‌ومیر یا آسیب‌دیدگی مغزی روبه‌رو هستند و ترکیب نتایج حاصل از 2 مطالعه نشان داد که استفاده از میدازولام ممکن است طول مدت اقامت را در NICU طولانی‌تر کند.
صنعت: یکی از مطالعات وارد شده در این مرور، از حمایت بخش صنعت استفاده کرده و در 2 مطالعه دیگر، صنعت تمام داروهای مورد استفاده را در مطالعه تامین کرد.
کیفیت شواهد: ما کیفیت شواهد را در مورد پیامدهای مرگ‌ومیر طی اقامت بیمارستانی، طول مدت اقامت در NICU، درد و پیامدهای نورولوژیکی در 28 روزگی ارزیابی کرده و شواهد را با کیفیت متوسط یافتیم، زیرا شواهد کافی در دسترس نبودند. بنابراین، نتیجه می‌گیریم که شواهد کافی به نفع استفاده از میدازولام به‌عنوان یک داروی آرام‌بخش در نوزادانی که تحت مراقبت‌های ویژه قرار می‌گیرند، وجود ندارد. برای اطلاع از ایمنی و اثربخشی میدازولام در این جمعیت، انجام پژوهش بیشتری لازم است.
یافته‌ها برای توصیه به استفاده از اینفیوژن داخل وریدی میدازولام، به‌عنوان یک داروی آرام‌بخش برای نوزادان تحت مراقبت ویژه، کافی نیستند. این مرور نگرانی‌هایی را در مورد ایمنی استفاده از میدازولام در نوزادان ایجاد می‌کند. تحقیقات بیشتری روی اثربخشی و ایمنی میدازولام در نوزادان لازم است.
القای مناسب آرام‌سازی، برای کودکانی که تحت پروسیجرهای ناخوشایند قرار می‌گیرند، ممکن است اضطراب را کاهش داده و از بروز عوارض پیشگیری کند. میدازولام (midazolam) یک بنزودیازپین کوتاه‌اثر است که به‌طور فزاینده‌ای از آن در بخش‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICUs) استفاده می‌شود. با این حال، اثربخشی آن به عنوان یک آرام‌بخش در نوزادان، به طور سیستماتیک ارزیابی نشده است.
هدف اولیه
ارزیابی اثربخشی اینفیوژن داخل وریدی میدازولام در القای آرام‌سازی، که با معیارهای رفتاری و/یا فیزیولوژیکی سطوح آرام‌سازی، در نوزادان به‌شدت بیمار بستری در NICU ارزیابی شدند.
اهداف ثانویه
بررسی اثرات استفاده از اینفیوژن داخل وریدی میدازولام برای آرام‌سازی، بر عوارض شامل موارد زیر:
1. بروز هموراژی داخل بطنی (IVH)/لوکومالاسی اطراف بطنی (PVL).
2. مورتالیتی.
3. بروز عوارض جانبی مرتبط با استفاده از میدازولام (افت فشار خون، ناهنجاری‌های نورولوژیکی).
4. تعداد روزهای استفاده از ونتیلاسیون.
5. تعداد روزهای استفاده از اکسیژن مکمل.
6. بروز پنوموتوراکس.
7. طول مدت اقامت در NICU (تعداد روزها).
8. پیامدهای طولانی‌مدت مرتبط با تکامل سیستم عصبی.
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه نوزادان در کاکرین برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 5؛ 2016)؛ MEDLINE via PubMed (1966 تا 16 جون 2016)؛ Embase (1980 تا 16 جون 2016) و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) (1982 تا 16 جون 2016) استفاده کردیم. ما بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
ما برای مرور، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده را از اینفیوژن داخل وریدی میدازولام برای القای آرام‌سازی در نوزادان 28 روزه یا کوچک‌تر انتخاب کردیم.
ما با توجه به پیامد اولیه سطح آرام‌سازی، داده‌ها را خلاصه کردیم. ما پیامدهای ثانویه را مانند هموراژی داخل بطنی، لوکومالاسی اطراف بطنی، مرگ‌ومیر، طول مدت اقامت در NICU و عوارض جانبی مرتبط با میدازولام ارزیابی کردیم. در موارد لازم، متاآنالیزهایی را با استفاده از خطرهای نسبی (RRs) و تفاوت‌های خطر (RDs) انجام دادیم و اگر RD از نظر آماری معنی‌دار بود، تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک پیامد مثبت اضافی (NNTB) یا یک پیامد مضر اضافی (NNTH) را همراه با 95% فاصله اطمینان (95% CI) برای متغیرهای طبقه‌بندی شده و تفاوت‌های میانگین وزن‌دهی شده (WMDs) برای متغیرهای پیوسته محاسبه کردیم. ناهمگونی را با انجام آزمون I-square (I2) ارزیابی کردیم.
ما در این مرور، 3 کارآزمایی را شامل 148 نوزاد وارد کردیم. ما هیچ کارآزمایی جدیدی را برای این به‌روزرسانی شناسایی نکردیم. با استفاده از مقیاس‌های مختلف آرام‌سازی، هر مطالعه سطح بالاتری را از حالت آرام‌سازی در گروه میدازولام نسبت به گروه دارونما (placebo) نشان داد که از نظر آماری معنی‌دار بود. با این حال، هیچ کدام از مقیاس‌های آرام‌سازی مورد استفاده، در نوزادان پره‌ترم تایید نشده؛ بنابراین، ما نمی‌توانیم اثربخشی میدازولام را در این جمعیت مشخص کنیم. طول مدت اقامت در NICU در گروه میدازولام، به‌طور معنی‌داری طولانی‌تر از گروه دارونما بود (WMD؛ 5.4 روز؛ 95% CI؛ 0.40 تا 10.5؛ I2 = 0%؛ 2 مطالعه، 89 نوزاد). یک مطالعه (43 نوزاد) نمرات پروفایل درد نوزاد نارس (PIPP) را به طور قابل توجهی در طول اینفیوژن میدازولام نسبت به تزریق دکستروز (دارونما) پایین‌تر گزارش کرد (MD: -3.80؛ 95% CI؛ 5.93- تا 1.67-). مطالعه دیگر (46 نوزاد) بروز بیشتر عوارض نورولوژیکی را در سن 28 روزگی پس از تولد در گروه میدازولام در مقایسه با گروه مورفین نشان داد (مرگ‌ومیر، IVH یا PVL درجه III یا IV) (RR: 7.64؛ 95% CI؛ 1.02 تا 57.21؛ RD: 0.28؛ 95% CI؛ 0.07 تا 0.49؛ NNTH: 4؛ 95% CI؛ 2 تا 14) (تست‌ها برای ناهمگونی قابل اجرا نبود). ما کیفیت این کارآزمایی‌ها را طبق ارزیابی GRADE بر اساس پیامدهای زیر، با کیفیت متوسط در نظر گرفتیم: مرگ‌ومیر طی بستری در بیمارستان، طول مدت اقامت در NICU، کفایت داروهای ضددرد طبق نمرات PIPP و پیامدهای نورولوژیکی ضعیف تا سن 28 روزگی پس از تولد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.