زخم‌های وریدی پا (که به صورت زخم‌های باز ظاهر می‌شوند) می‌توانند در اثر انسداد یا شکننده شدن وریدهای پا ایجاد شوند. انجام فشرده‌سازی (compression)، با استفاده از بانداژ‌ها یا جوراب‌های فشارنده (hosiery)، می‌تواند به بهبودی اکثر زخم‌ها کمک کند. با این حال، آنها همیشه کار نمی‌کنند، و برخی افراد مایل یا قادر به پوشیدن آنها نیستند. فشرده‌سازی پنوماتیک متناوب (IPC) از یک پمپ هوا برای باد کردن و خالی کردن کیسه هوادار پیچیده‌شده در اطراف پا استفاده می‌کند. این تکنیک همچنین برای جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون در طول جراحی استفاده می‌شود. با این حال، مرور کارآزمایی‌ها شواهد متناقضی را یافت در مورد اینکه IPC بهتر از باندهای فشرده‌سازی و جوراب‌های فشارنده است یا خیر. انجام فشرده‌سازی متناوب پنوماتیک (IPC) برای بهبود زخم‌های پا بهتر از استفاده نکردن از آن است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که IPC ممکن است یک روش کمکی مفید بانداژ برای برخی زخم‌ها باشد، اما این مطالعات ممکن است دارای سوگیری باشند. ارائه درمان IPC به روش باد کردن و تخلیه سریع باد دستگاه IPC منجر به بهبودی بیشتر و سریع‌تر در زخم‌ها نسبت به رژیم کندتر تخلیه باد شد.
IPC ممکن است بهبودی را در مقایسه با عدم انجام فشرده‌سازی افزایش دهد. مشخص نیست که می‌توان از آن به جای باندهای فشرده‌سازی استفاده کرد یا خیر. شواهد محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه IPC ممکن است با اضافه شدن به باندهای فشرده‌سازی، روند بهبودی را بهتر کند. در یک کارآزمایی، IPC سریع بهتر از IPC آهسته ظاهر شد. برای تعیین قابلیت اطمینان شواهد فعلی، که بیماران ممکن است از IPC علاوه بر باندهای فشرده‌سازی بهره‌مند شوند، و تعیین رژیم درمانی مطلوب، انجام کارآزمایی‌های بیشتری مورد نیاز است.
فشرده‌سازی متناوب پنوماتیک (intermittent pneumatic compression; IPC) یک روش مکانیکی برای انتقال فشار به اندام‌های متورم است که می‌تواند برای درمان زخم‌های وریدی پا (venous leg ulcer) و تورم اندام ناشی از ادم لنفاوی (lymphoedema) استفاده شود.
تعیین اینکه IPC باعث افزایش بهبودی در زخم‌های وریدی پا می‌شود یا خیر. تعیین تاثیرات IPC بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران مبتلا به زخم وریدی پا.
در اپریل 2014، برای سومین به‌روزرسانی، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم‌ها در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین )؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid MEDLINE (In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ Ovid EMBASE و EBSCO CINAHL را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که تاثیرات IPC را با کنترل (IPC ساختگی یا عدم استفاده از آن) مقایسه کرده یا به بررسی رژیم‌های مختلف درمانی IPC در مدیریت زخم وریدی پا پرداختند.
دو نویسنده مرور عناوین و چکیده‌ها را بررسی کرده و روی مطالعات کاملی که باید بازیابی شوند، به توافق رسیدند. یک نویسنده مرور داده‌ها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) مطالعات را ارزیابی کرد که توسط نویسنده دوم مرور کنترل شدند.
نه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (شامل 489 بیمار) را شناسایی کردیم. فقط یک کارآزمایی به‌طور کلی خطر پائین سوگیری داشت که تصادفی‌سازی، پنهانسازی تخصیص (allocation concealment) و ارزیابی کورسازی‌شده پیامد را به صورت کافی گزارش کرد.
در یک کارآزمایی (80 بیمار) زخم‌های بیشتری با IPC بهبود یافتند تا با پانسمان (62% در مقابل 28%؛ p=0.002). پنج کارآزمایی IPC را به علاوه فشرده‌سازی با فشرده‌سازی تنها مقایسه کردند. دو مورد از این مطالعات (97 بیمار) بهبودی بیشتر زخم را با IPC به علاوه فشرده‌ساری گزارش کردند تا با فقط فشرده‌سازی. سه کارآزمایی باقی‌مانده (122 بیمار) هیچ شواهدی را مبنی بر فایده IPC به علاوه فشرده‌سازی در مقایسه با فقط فشرده‌سازی پیدا نکردند.
دو کارآزمایی (86 بیمار) هیچ تفاوتی را میان IPC (بدون فشرده‌سازی اضافی) و فقط باندهای فشرده‌سازی پیدا نکردند.
یک کارآزمایی (104 بیمار) روش‌های مختلف ارائه IPC را مقایسه کرد و دریافت که IPC سریع، زخم‌های بیشتری را نسبت به IPC آهسته، بهبود بخشید (86% در مقابل 61%).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.