خوردن ماهی بیشتر، به عنوان یکی از راه‌های کاهش احتمالی آسم توصیه شده است. جمعیت‌هایی (مانند جوامع اسکیمو) با رژیم‌های غذایی سرشار از ماهی نیز نرخ پائینی را از آسم نشان می‌دهند. با افزایش مصرف چربی‌های اشباع‌شده در رژیم‌های غذایی در جوامع دیگر، آسم نیز افزایش یافته است. تئوری این است که یک ماده موجود در روغن ماهی ممکن است التهاب را کاهش دهد. التهاب باعث تورم در راه‌های هوایی ریه‌ها می‌شود که منجر به حملات آسم خواهد شد. با این حال، این مرور کارآزمایی‌ها نشان داد که افراد مبتلا به آسم با تغییر رژیم غذایی خود در جهت افزایش مصرف روغن ماهی، با بهبودی در آسم مواجه نشدند.
شواهد کمی وجود دارد که توصیه کردند افراد مبتلا به آسم، به منظور بهبود کنترل آسم خود، مکمل یا مصرف اسیدهای چرب n-3 دریایی (روغن ماهی) را تغییر دهند. به همین ترتیب، هیچ شواهدی مبنی بر این که در صورت انجام این کار در معرض خطر قرار می‌گیرند، وجود ندارد.
مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند که رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب دریایی (روغن ماهی)، ممکن است تاثیرات مفیدی بر وضعیت‌های التهابی، مانند آرتریت روماتوئید و احتمالا آسم، داشته باشند.
(1) تعیین تاثیر مکمل اسید چرب n-3 دریایی (روغن ماهی) در آسم.
(2) تعیین تاثیر رژیم غذایی سرشار از روغن ماهی در آسم.
پایگاه ثبت تخصصی گروه راه‌های هوایی در کاکرین را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین کتاب‌شناختی‌های (bibliography) کارآزمایی‌های بازیابی‌شده را جست‌وجو کرده و با تولید‌کنندگان روغن ماهی تماس گرفتیم. جست‌وجو‌ها تا می 2010 به‌روز بودند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده را در بیماران با سابقه بیش از دو سال آسم وارد کردیم. طول دوره مطالعه باید بیش از چهار هفته می‌بود. کارآزمایی‌های دوسو-کور ترجیح داده شدند، اما کارآزمایی‌های یک‌سو-کور و کارآزمایی‌های باز را برای گنجاندن احتمالی نیز مرور کردیم.
هر چهار مرورگر، هر کدام از مقالات را بدون اطلاع از هویت آنها خواندند. تصمیمات مربوط به لحاظ کردن مطالعات در مرور، با اکثریت ساده گرفته شد. ارزیابی کیفیت مطالعات را به‌طور مستقل از هم انجام دادیم.
تنها مقایسه ممکن، میان مکمل اسید چرب n-3 دریایی و دارونما (placebo) بود. کارآزمایی‌های کافی برای بررسی فقط دست‌کاری رژیم غذایی وجود نداشت.
نه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده که بین سال‌های 1986 و 2001 انجام شدند، معیارهای ورود را برآورده کردند. هفت مطالعه دارای طراحی موازی و دو مطالعه، متقاطع (cross-over) بودند. هشت مطالعه روغن ماهی را با دارونما مقایسه کردند، در حالی که یکی دوز بالا را با دوز پائین مکمل اسید چرب n-3 دریایی مقایسه کرد. دو مطالعه در کودکان انجام شدند، در حالی که هفت مطالعه باقی‌مانده، در بزرگسالان صورت گرفتند. هیچ‌یک از مطالعات وارد شده، تشدید آسم، وضعیت سلامت یا بستری شدن در بیمارستان را گزارش نکردند.
هیچ تاثیر ثابتی روی هیچ‌یک از پیامدهای قابل تحلیل وجود نداشت: FEV1، حداکثر سرعت جریان، نشانه‌های آسم، استفاده از داروهای آسم یا واکنش بیش از حد برونش. یکی از مطالعات انجام‌شده در کودکان که ترکیبی از دست‌کاری رژیم غذایی با مکمل روغن ماهی بود، بهبودی را در حداکثر جریان و کاهش مصرف داروهای آسم نشان داد. هیچ عارضه جانبی مرتبط با مصرف مکمل‌های روغن ماهی وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.