ورزش درمانی در مدیریت درمانی کمردرد غیر اختصاصی

به نظر می‌رسد ورزش درمانی در کاهش درد و بهبود عملکرد در بزرگسالان مبتلا به کمردرد مزمن، به ویژه در جمعیت‌هایی که به یک ارائه دهنده مراقبت سلامت مراجعه می‌کنند، اندکی موثر باشد. در بزرگسالان مبتلا به کمردرد تحت حاد، شواهدی وجود دارد که یک برنامه فعالیت درجه‌بندی شده، پیامدهای غیبت از کار را بهبود می‌بخشد، اگرچه شواهد برای دیگر انواع ورزش نامشخص است. برای بیماران مبتلا به کمردرد حاد، ورزش درمانی به اندازه عدم درمان یا دیگر درمان‌های محافظه‌کارانه موثر است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

به نظر می‌رسد ورزش درمانی در کاهش درد و بهبود عملکرد در بزرگسالان مبتلا به کمردرد مزمن، به ویژه در جمعیت‌های مراجعه کننده به مراکز ارائه خدمات مراقبت‌های سلامت، اندکی موثر باشد. در کمردرد تحت حاد، شواهدی وجود دارد که پیروی از یک برنامه فعالیت درجه‌بندی شده، پیامدهای غیبت از کار را بهبود می‌بخشد، اگرچه شواهدی برای دیگر انواع ورزش نامشخص است. در کمردرد حاد، ورزش درمانی به اندازه عدم درمان یا دیگر درمان‌های محافظه‌کارانه موثر است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

ورزش درمانی به‌طور گسترده‌ای به عنوان مداخله‌ای در مدیریت بالینی کمردرد استفاده می‌شود.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی ورزش درمانی در بزرگسالان مبتلا به کمردرد حاد، تحت حاد و مزمن غیر اختصاصی در مقابل عدم درمان و استفاده از دیگر درمان‌های محافظه‌کارانه.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (شماره 3، 2004)، بانک‌های اطلاعاتی MEDLINE؛ EMBASE؛ PsychInfo؛ CINAHL را تا اکتبر 2004؛ جست‌وجوهای استنادی و بررسی‌های کتاب‌شناختی مرور‌های سیستماتیک قبلی.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای ارزیابی ورزش درمانی در بزرگسالان مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی و اندازه‌گیری درد، عملکرد، بازگشت به کار/غیبت از کار، و/یا پیامدهای کلی بهبودی.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو محقق به‌طور مستقل از هم مطالعات را انتخاب کرده و داده‌ها را در مورد ویژگی‌ها، کیفیت، و پیامدهای مطالعه در پیگیری کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت استخراج کردند.

نتایج اصلی: 

شصت و یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (6390 شرکت‌کننده) معیارهای ورود را داشتند: کمردرد حاد (11)، تحت حاد (6) و مزمن (43) (1 نامشخص). شواهدی مبنی بر اثربخشی مداخله در جمعیت‌های مزمن نسبت به مقایسه‌ها در تمام دوره‌های پیگیری پیدا شد؛ میانگین تجمعی بهبود 7.3 امتیاز (95% CI؛ 3.7 تا 10.9) برای درد (از 100)، 2.5 امتیاز (1.0 تا 3.9) برای عملکرد (از 100)، در کوتاه‌ترین دوره پیگیری، بود. در مطالعاتی که بیماران را بررسی ‌کردند (یعنی مراجعه به ارائه‌دهندگان مراقبت سلامت)، میانگین بهبودی 13.3 امتیاز (5.5 تا 21.1) برای درد، 6.9 (2.2 تا 11.7) برای عملکرد بود، که نشان دهنده بهبودی قابل‌توجه نسبت به مطالعاتی بود که در آن شرکت‌کنندگان از جمعیت عمومی انتخاب ‌شدند (مثلا با تبلیغات). شواهدی مبنی بر اثربخشی برنامه ورزشی با فعالیت درجه‌بندی شده در کمردرد تحت حاد در محیط‌های شغلی وجود دارد، اگرچه شواهد برای دیگر انواع ورزش درمانی در دیگر جمعیت‌ها متناقض است. شواهدی از اثربخشی یکسان نسبت به مقایسه‌ها در جمعیت‌های حاد وجود داشت [درد: 0.03 نقطه؛ 95% CI؛ 1.3- تا 1.4].

محدودیت‌ها: این مرور تا حد زیادی منعکس کننده محدودیت‌های موجود در متون علمی است، از جمله مطالعات با کیفیت پائین با معیارهای ناهمگون پیامد، گزارش‌دهی متناقض و ضعیف، و احتمال وجود سوگیری (bias) انتشار.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information