مقایسه مراکز نهادی جایگزین در برابر مراکز نهادی معمول برای زایمان

در کشورهای با سطح درآمد بالا و متوسط، بخش زایمان به محیطی برای زایمان برای اکثر زنان باردار تبدیل شده است. مداخلات معمول پزشکی نیز در طول زمان به‌طور پیوسته افزایش یافته که منجر به طرح سوالات بسیاری در مورد مزایا، بی‌خطری و خطرات برای زنان سالم باردار شده است. طراحی اتاق‌های زایمان مرسوم بیمارستانی مشابه طراحی دیگر اتاق‌های بیمار در بیمارستان‌ها است، یعنی تخت بیمارستان یکی از ویژگی‌های اصلی اتاق است و تجهیزات پزشکی در نمای ساده قرار دارند. در تلاش برای حمایت از زایمان طبیعی برای زنان سالم باردار، مجموعه‌های مختلف سازمانی برای ارائه مراقبت‌های زایمانی ساخته شده‌اند. برخی از آنها اتاق‌های خواب «شبیه خانه» درون بخش‌های زایمان بیمارستان هستند. برخی دیگر واحدهای زایمانی «شبیه خانه» در مجاورت بخش زایمان هستند. برخی دیگر مراکز مستقل زایمان هستند. اخیرا، اتاق‌های «محیط (ambient)» و اسنوزلن (Snoezelen) درون بخش‌های زایمان ساخته شده‌اند؛ این اتاق‌ها شبیه خانه نیستند، اما حاوی انواع محرک‌های حسی و وسایلی هستند که برای تقویت احساس آرامش، کنترل و آزادی حرکت طراحی شده‌اند.

هدف اصلی این مرور، ارزیابی تاثیرات مداخله، بر پیامدهای تولد و زایمان، مراقبت در یک مرکز زایمان نهادی جایگزین در مقایسه با مراقبت در بخش زایمان معمولی بیمارستان است. ده کارآزمایی را شامل 11,795 زن وارد مرور کردیم. هیچ کارآزمایی‌ای را از مراکز مستقل زایمان پیدا نکردیم. مراکز جایگزین در مقایسه با مراکز نهادی مرسوم، با کاهش احتمال مداخلات پزشکی، افزایش احتمال زایمان واژینال خودبه‌خودی، افزایش رضایت مادر، و احتمال بیشتر ادامه شیردهی در یک تا دو ماه پس از زایمان، بدون داشتن خطر آشکار برای مادر یا نوزاد، همراه بود. متاسفانه، در چندین کارآزمایی موجود در این مرور، ویژگی‌های طراحی مرکز جایگزین با تفاوت‌هایی در مدل‌های سازمانی مراقبت (شامل کارکنان جداگانه و ارائه تداوم بیشتر مراقب برای مرکز جایگزین) مخدوش شد، بنابراین نتیجه‌گیری در مورد تاثیرات مستقل طراحی محیط زایمان امکان‌پذیر نیست. نتیجه می‌گیریم که زنان و سیاست‌گذاران باید از مزایای مراکز نهادی که بر حمایت از تولد و زایمان طبیعی تمرکز دارند، مطلع شوند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

مراکز زایمان بیمارستانی با میزان کمتری از مداخلات پزشکی حین زایمان و تولد و سطوح بالاتر رضایت همراه هستند، بدون اینکه خطر را برای مادران یا نوزادان افزایش دهند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

مراکز نهادی جایگزین (alternative institutional setting) برای مراقبت از زنان بارداری ایجاد شده‌اند که مداخله پزشکی کم یا عدم مداخله را ترجیح می‌دهند. این مراکز ممکن است در طول بارداری و زایمان یا فقط در طول زایمان مراقبت ارائه دهند؛ آنها می‌توانند بخشی از بیمارستان‌ها یا نهادهای مستقل باشند. اتاق‌های زایمان با طراحی ویژه شامل اتاق‌هایی شبیه اتاق خواب، اتاق‌های محیطی، و اتاق‌های اسنوزلن (Snoezelen) هستند.

اهداف: 

هدف اولیه: ارزیابی تاثیرات مراقبت در یک مرکز نهادی جایگزین برای زایمان در مقایسه با مراقبت در یک مرکز معمولی. هدف ثانویه: تعیین اینکه تاثیرات محیط زایمان تحت تاثیر کارکنان، ویژگی‌های معماری، مدل‌های سازمانی، یا موقعیت جغرافیایی قرار می‌گیرند یا خیر.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کردیم (30 مارچ 2012).

معیارهای انتخاب: 

همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که تاثیرات یک مرکز زایمان نهادی جایگزین را با یک مرکز معمولی مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

از روش‌های استاندارد گروه بارداری و زایمان در سازمان همکاری کاکرین استفاده کردیم. دو نویسنده مرور کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات را ارزیابی کردند. داده‌ها را در دو نسخه استخراج کرده و نتایج را با استفاده از خطرات نسبی (RR) و 95% فواصل اطمینان (CI) ارائه دادیم.

نتایج اصلی: 

ده کارآزمایی، شامل 11,795 زن، معیارهای ورود را به این مرور داشتند. هیچ کارآزمایی‌ای را از مراکز زایمان مستقل یا اتاق‌های اسنوزلن پیدا نکردیم. تخصیص شرکت‌کننده به یک مرکز جایگزین احتمال موارد زیر را افزایش داد: عدم استفاده از بی‌حسی‌/بی‌هوشی حین زایمان (شش کارآزمایی، n = 8953؛ RR: 1.18؛ 95% CI؛ 1.05 تا 1.33)؛ زایمان واژینال خودبه‌خودی (هشت کارآزمایی؛ n = 11,202؛ RR: 1.03؛ 95% CI؛ 1.01 تا 1.05)؛ تغذیه با شیر مادر در شش تا هشت هفته (یک کارآزمایی، 1147 = n؛ RR: 1.04؛ 95% CI؛ 1.02 تا 1.06)؛ و دیدگاه‌های بسیار مثبت نسبت به مراقبت (دو کارآزمایی، 1207 = n؛ RR: 1.96؛ 95% CI؛ 1.78 تا 2.15). تخصیص شرکت‌کننده به یک مرکز جایگزین، احتمال استفاده از بی‌حسی اپیدورال (هشت کارآزمایی، 10,931 = n؛ RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.74 تا 0.87)؛ تحریک/ تشدید زایمان (augmentation of labour) با اکسی‌توسین (هشت کارآزمایی، 11,131 = n؛ RR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.67 تا 0.88)؛ زایمان واژینال با ابزار کمکی (instrumental vaginal birth) (هشت کارآزمایی، n = 11,202؛ RR: 0.89؛ 95% CI؛ 0.79 تا 0.99)، و اپیزیوتومی (episiotomy) (هشت کارآزمایی، n = 11,055؛ RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.77 تا 0.90) را کاهش داد. هیچ تاثیر آشکاری از مداخله بر دیگر پیامدهای نامطلوب مادری یا نوزادی وجود نداشت. مراقبت توسط کارکنان یکسان یا مجزا هیچ تاثیر آشکاری نداشت. نمی‌توان در مورد تاثیرات تداوم ویژگی‌های مراقب یا معماری محیط نتیجه‌گیری کرد. در چندین کارآزمایی موجود در این مرور، ویژگی‌های طراحی مرکز جایگزین با تفاوت‌های مهم در مدل‌های سازمانی مراقبت (کارکنان جداگانه برای مرکز جایگزین، ارائه تداوم بیشتر مراقب) مخدوش شد و بنابراین استنباط تاثیرات مستقل محیط فیزیکی زایمان دشوار است.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information