ข้อความสำคัญ
- เราไม่ทราบว่าแอนติบอดี (การป้องกันตามธรรมชาติของร่างกายต่อโรค) ที่ผลิตในห้องปฏิบัติการและที่เหมือนกันทั้งหมด (monoclonal) และออกแบบมาเพื่อกำหนดเป้าหมาย COVID-19 เป็นวิธีการรักษา COVID-19 ที่มีประสิทธิผลหรือไม่เพราะเราประเมินเพียง 6 การศึกษาที่สำรวจการรักษาที่แตกต่างกันในผู้ป่วยประเภทต่างๆ
- เราพบ 36 การศึกษาที่กำลังดำเนินการอยู่ ที่จะให้หลักฐานเพิ่มเติมเมื่อเสร็จ
เราวางแผนที่จะปรับปรุงการทบทวนวรรณกรรมนี้อย่างสม่ำเสมอเมื่อมีการวิจัยเพิ่มเติม
‘monoclonal’ antibodies คืออะไร?
แอนติบอดีถูกสร้างขึ้นโดยร่างกายเพื่อป้องกันโรค อย่างไรก็ตาม ยังสามารถผลิตได้ในห้องปฏิบัติการจากเซลล์ที่นำมาจากผู้ที่หายจากโรค
แอนติบอดีที่ออกแบบมาเพื่อกำหนดเป้าหมายโปรตีนจำเพาะเพียงตัวเดียว ในกรณีนี้ โปรตีนในไวรัสที่เป็นสาเหตุของโควิด-19 คือ 'monoclonal' พวกเขายึดติดกับไวรัส COVID-19 และหยุดไม่ให้เข้าและแบ่งตัวในเซลล์ของมนุษย์ซึ่งช่วยในการต่อสู้กับการติดเชื้อ monoclonal’ antibodies ถูกใช้อย่างประสบความสำเร็จในการรักษาไวรัสอื่นๆ คิดว่าจะทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์น้อยกว่า convalescent plasma ซึ่งมีแอนติบอดีที่แตกต่างกันมากมาย
เราต้องการทราบอะไร
เราต้องการทราบว่า COVID-19 specific monoclonal antibodies รักษาโควิด-19 ได้อย่างมีประสิทธิผลหรือไม่ เรายังดูด้วยว่า:
- ลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากสาเหตุใด ๆ
- อาการดีขึ้นหรือแย่ลง
- เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพิ่มขึ้น และ
- ก่อให้เกิดผลกระทบร้ายแรงหรืออื่นๆ ที่ไม่พึงประสงค์
เราทำอะไร
เราค้นหาการศึกษาที่ตรวจสอบ monoclonal antibodies อย่างน้อย 1 ตัวเพื่อรักษาผู้ที่ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อ COVID-19 เทียบกับยาหลอก (การรักษาหลอก) การรักษาแบบอื่นหรือไม่มีการรักษา การศึกษาสามารถดำเนินการได้ทุกที่ในโลกและรวมถึงผู้เข้าร่วมทุกช่วงอายุ เพศ หรือเชื้อชาติ ด้วย COVID-19 แบบไม่รุนแรง ปานกลาง หรือรุนแรง
เราเปรียบเทียบและสรุปผลการศึกษาและให้คะแนนความเชื่อมั่นของเราในหลักฐาน โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น วิธีการศึกษาและขนาด
เราพบอะไร
เราพบ 6 การศึกษาเชิงรุก รวมทั้งหมด 17,495 คน มี 4 การศึกษาได้ตรวจสอบผู้ที่ไม่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่ไม่มีอาการหรือ COVID-19 ที่ไม่รุนแรง มี 2 การศึกษาได้ตรวจสอบผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่ติดเชื้อ COVID-19 ในระดับปานกลางถึงรุนแรง การศึกษาเกิดขึ้นทั่วโลก มี 3 การศึกษา ได้รับทุนจากบริษัทยา Monoclonal antibodies ที่พวกเขาศึกษาคือ bamlanivimab, etesevimab, casirivimab และ imdevimab, sotrovimab, regdanvimab เราไม่พบข้อมูลการตายที่ 60 วันหรือคุณภาพชีวิต
ผู้ที่ไม่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ซึ่งไม่มีอาการใดๆ หรือ COVID-19 ที่ไม่รุนแรง (4 การศึกษา)
1 การศึกษาตรวจสอบปริมาณ bamlanivimab ที่แตกต่างกัน (465 คน) เมื่อเทียบกับยาหลอก
เราไม่รู้ว่า bamlanivimab:
- เพิ่มหรือลดจำนวนผู้เสียชีวิตเนื่องจากไม่มีผู้เข้าร่วมเสียชีวิตภายใน 30 วันหลังการรักษา
- ทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรงมากหรือน้อยเพราะมีเหตุการณ์น้อย
Bamlanivimab อาจลดจำนวนการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลภายใน 30 วันหลังการรักษา เมื่อเทียบกับยาหลอก
- อาจทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์น้อยกว่ายาหลอกเล็กน้อย
- เราไม่พบข้อมูลสำหรับอาการดีขึ้นหรืออาการแย่ลง
1 การศึกษาตรวจสอบการรวมกันของ bamlanivimab และ etesevimab (1035 คน) เมื่อเทียบกับยาหลอก
- Bamlanivimab และ etesevimab อาจลดจำนวนผู้เสียชีวิตและการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
- อาจทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์มากขึ้นเล็กน้อย
- อาจทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงมากขึ้น
สำหรับการรักษาด้วย bamlanivimab เพียงอย่างเดียวหรือร่วมกับ etesevimab เราไม่พบข้อมูลสำหรับอาการที่ดีขึ้นหรืออาการแย่ลง
1 การศึกษา (ระยะที่ 1/2 ใน 799 คน) ได้ตรวจสอบปริมาณยา casirivimab ที่ต่างกันร่วมกับ imdevimab เมื่อเทียบกับยาหลอก
- Casirivimab ร่วมกับ imdevimab อาจลดจำนวนการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือการเสียชีวิต
- เราไม่ทราบว่า casirivimab and imdevimab ทำให้เกิดสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ (ระดับ 3 และ 4) มากกว่าและผลที่ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรงกว่ายาหลอกหรือไม่ เพราะมีผู้เสียชีวิตน้อยเกินไปที่เราจะตัดสินได้
- ไม่พบข้อมูลจำนวนผู้เสียชีวิตในวันที่ 30 และอาการรุนแรง
- เราไม่รวมผลจากระยะที่ 3 (5607 คน) ของการศึกษานี้ เนื่องจากมีความเสี่ยงสูงที่จะมีอคติ เนื่องจากยังไม่ชัดเจนว่าผู้เข้าร่วมรายใดรวมอยู่ในการวิเคราะห์
1 การศึกษา (583 คน) ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ sotrovimab เมื่อเทียบกับยาหลอก
เราไม่ทราบว่า sotrovimab:
- เพิ่มหรือลดจำนวนผู้เสียชีวิตและคนที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจหรือการเสียชีวิต เนื่องจากมีผู้เสียชีวิตน้อยเกินไปที่จะตัดสินได้
- Sotrovimab อาจลดจำนวนคนที่ต้องใช้ออกซิเจน ผลกระทบที่ไม่ต้องการ (ระดับ 3 ถึง 4) และผลที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรง
- อาจมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีต่อผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ (ทุกระดับ)
การศึกษาอื่น (327 คน) ได้ตรวจสอบขนาดยาที่แตกต่างกันของ regdanvimab (40 มก./กก. และ 80 มก./กก.) เมื่อเทียบกับยาหลอก
- Regdanvimab ในขนาดใดขนาดหนึ่งอาจลดจำนวนการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือเสียชีวิต
- อาจเพิ่มเหตุการณ์ที่ไม่ต้องการ (ระดับ 3 ถึง 4)
- Regdanvimab ในขนาด 80 มก./กก. อาจลดผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ (ทุกระดับ) และ 40 มก./กก. อาจมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีผล
- เราไม่ทราบว่า regdanvimab เพิ่มหรือลดจำนวนผู้เสียชีวิต ความต้องการใช้เครื่องช่วยหายใจแบบลุกล้ำ และผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรง เนื่องจากมีเหตุการณ์น้อยเกินไปที่เราจะตัดสินได้
ผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่มีโรค COVID-19 ในระดับปานกลางถึงรุนแรง (2 การศึกษา)
1 การศึกษา (314 คน) ตรวจสอบ bamlanivimab เมื่อเทียบกับยาหลอก
- เราไม่ทราบว่า bamlanivimab เพิ่มหรือลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากสาเหตุใดๆ ได้ถึง 30 หรือ 90 วันหลังการรักษา เพราะมีผู้เสียชีวิตน้อยเกินไปที่จะตัดสินได้ (เสียชีวิตด้วย bamlanivimab 6 ราย และเสียชีวิตด้วยยาหลอก 4 ราย ในจำนวน 314 คน)
- Bamlanivimab อาจเพิ่มการเกิดอาการรุนแรงของ COVID-19 เล็กน้อยใน 5 วันหลังจากการรักษาและจำนวนผู้ที่มีอาการไม่พึงประสงค์
- Bamlanivimab อาจมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยจนออกจากโรงพยาบาล
- เราไม่ทราบว่า bamlanivimab ทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรงภายในวันที่ 30 หรือไม่ เนื่องจากการศึกษามีขนาดเล็กและรายงานผลที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรงเพียงเล็กน้อย
การศึกษาอื่น (9785 คน) ได้ทำการศึกษา casirivimab ร่วมกับ imdevimab เมื่อเทียบกับการดูแลมาตรฐาน
- Casirivimab ร่วมกับ imdevimab อาจแทบไม่มีผลต่อจำนวนผู้เสียชีวิต ความต้องการใช้เครื่องช่วยหายใจหรือการเสียชีวิต และการออกจากโรงพยาบาลโดยมีชีวิต
- เราไม่พบข้อมูลสำหรับผลที่ไม่พึงประสงค์และผลที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรง
ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร
ความเชื่อมั่นในหลักฐานของเราต่ำเพราะเราพบเพียง 6 การศึกษาเท่านั้น และไม่ได้รายงานทุกสิ่งที่เราสนใจ เช่น จำนวนผู้เสียชีวิตภายใน 60 วันและคุณภาพชีวิต เราพบ 36 การศึกษาที่กำลังดำเนินการอยู่ เมื่อเผยแพร่แล้ว เราจะรวมผลในการทบทวนวรรณกรรมของเรา ผลเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนข้อสรุปของเรา และยังช่วยให้เราเข้าใจว่า variant ใหม่ส่งผลต่อการทำงานของ monoclonal antibodies อย่างไร
หลักฐานนี้เป็นปัจจุบันแค่ไหน
หลักฐานเป็นข้อมูลล่าสุดถึงวันที่ 17 มิถุนายน 2021
Read the full abstract
Monoclonal antibodies (mAbs) เป็นโมเลกุลที่ผลิตในห้องปฏิบัติการซึ่งได้มาจากเซลล์ B ของคนที่ติดเชื้อ ซึ่งกำลังถูกประเมินว่าเป็นการรักษาที่มีศักยภาพสำหรับโรค coronavirus 2019 (COVID-19)
วัตถุประสงค์
เพื่อประเมินประสิทธิผลและความปลอดภัยของ SARS-CoV-2-neutralising mAbs สำหรับการรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อ COVID-19 เปรียบเทียบกับ active comparator, ยาหลอก หรือการไม่มีการรักษา เพื่อรักษากระแสของหลักฐาน เราจะใช้วิธีการ living systematic review
วัตถุประสงค์รองคือการติดตาม mAb ที่กำหนดเป้าหมาย SARS-CoV-2 ที่พัฒนาขึ้นใหม่ตั้งแต่การทดสอบครั้งแรกในมนุษย์เป็นต้นไป
วิธีการสืบค้น
เราสืบค้นใน MEDLINE, Embase, Cochrane COVID-19 Study Register และฐานข้อมูลอื่นๆ อีก 3 ฐานข้อมูลเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2021 นอกจากนี้ ยังได้ตรวจสอบเอกสารอ้างอิง, เอกสารที่ถูกอ้างถึงในงานวิจัย และติดต่อเจ้าของงานวิจัยเพื่อค้นหาการศึกษาเพิ่มเติมตามความจำเป็น ระหว่างการส่งและการเผยแพร่ เราได้ดำเนินการค้นหา shortened randomised controlled trial (RCT) เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 2021
เกณฑ์การคัดเลือก
เรารวมการศึกษาที่ประเมิน SARS-CoV-2 neutralising mAbs เพียงอย่างเดียวหรือรวมกัน เปรียบเทียบกับ active comparator, ยาหลอก หรือไม่มีการรักษา เพื่อรักษาผู้ป่วย COVID-19 เราไม่รวมการศึกษาเกี่ยวกับการใช้ SARS-CoV-2-neutralising mAbs เพื่อป้องกันโรค
การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล
ผู้นิพนธ์การทบทวนวรรณกรรม 2 คน ประเมินผลการค้นหา ดึงข้อมูล และประเมินความเสี่ยงของการมีอคติอย่างอิสระต่อกัน โดยใช้ Cochrane risk of bias tool (RoB2) ผลลัพธ์ที่สำคัญคือการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุภายในวันที่ 30 และ 60 ความก้าวหน้าทางคลินิก คุณภาพชีวิต การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (AE) และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ร้ายแรง (SAE) เราจัดอันดับความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยใช้ GRADE
ผลการวิจัย
เราพบ 6 RCTs ที่ให้ผลลัพธ์จากผู้เข้าร่วม 17,495 คน โดยมีกำหนดวันที่แล้วเสร็จตามแผนระหว่างเดือนกรกฎาคม 2021 ถึงธันวาคม 2021 เป้าหมายขนาดกลุ่มตัวอย่างมีตั้งแต่ 1020 ถึง 10,000 คน อายุเฉลี่ยอยู่ที่ 42 ถึง 53 ปีจาก 4 การศึกษาของผู้เข้าร่วมที่ไม่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และ 61 ปีใน 2 การศึกษาที่ผู้เข้าร่วมเข้ารักษาในโรงพยาบาล
บุคคลที่ไม่อยู่ในโรงพยาบาลที่ติดเชื้อ COVID-19
มี 4 การศึกษาประเมินยาเดี่ยว bamlanivimab (N = 465), sotrovimab (N = 868), regdanvimab (N = 307) และการรวมกันของ bamlanivimab/etesevimab (N = 1035) และ casirivimab/imdevimab (N = 799) เราไม่พบข้อมูลการตายที่ 60 วันหรือคุณภาพชีวิต ความเชื่อมั่นของเราในหลักฐานต่ำสำหรับผลลัพธ์ทั้งหมดเนื่องจากมีเหตุการณ์น้อยเกินไป (มีความไม่แม่นยำที่ร้ายแรงอย่างมาก)
Bamlanivimab เทียบกับยาหลอก
ไม่มีผู้เสียชีวิตในการศึกษาภายในวันที่ 29 มีผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล 9 คนในวันที่ 29 จาก 156 คนในกลุ่มยาหลอกเทียบกับ 1 ใน 101 ในกลุ่มที่ได้รับ bamlanivimab 0.7 g (risk ratio (RR) 0.17, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.02 ถึง 1.33) , 2 จาก 107 ในกลุ่มที่ได้รับ 2.8 g (RR 0.32, 95% CI 0.07 ถึง 1.47) และ 2 จาก 101 ในกลุ่มที่รับ 7.0 g (RR 0.34, 95% CI 0.08 ถึง 1.56) การรักษาด้วย bamlanivimab 0.7 กรัม, 2.8 กรัม และ 7.0 กรัม อาจมีอัตรา AE ใกล้เคียงกับยาหลอก (RR 0.99, 95% CI 0.66 ถึง 1.50; RR 0.90, 95% CI 0.59 ถึง 1.38; RR 0.81, 95% CI 0.52 ถึง 1.27) ผลต่อ SAE ไม่แน่นอน ไม่มีรายงานความก้าวหน้าทางคลินิก / อาการดีขึ้นหรือการเกิดอาการรุนแรง
Bamlanivimab/etesevimab เทียบกับยาหลอก
ในกลุ่มที่ได้รับยาหลอกมีผู้เสียชีวิต 10 ราย และไม่พบในกลุ่ม bamlanivimab/etesevimab ในวันที่ 30 (RR 0.05, 95% CI 0.00 ถึง 0.81) Bamlanivimab/etesevimab อาจลดการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในวันที่ 29 (RR 0.30, 95% CI 0.16 ถึง 0.59) อาจส่งผลให้ AE ระดับต่างๆ เพิ่มขึ้นเล็กน้อย (RR 1.15, 95% CI 0.83 ถึง 1.59) และอาจเพิ่ม SAE (RR 1.40 , 95% CI 0.45 ถึง 4.37) ไม่มีรายงานความก้าวหน้าทางคลินิก / อาการดีขึ้นหรือการเกิดอาการรุนแรง
Casirivimab/imdevimab เทียบกับยาหลอก
Casirivimab/imdevimab อาจลดการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือการเสียชีวิต (2.4 g.: RR 0.43, 95% CI 0.08 ถึง 2.19; 8.0 g: RR 0.21, 95% CI 0.02 ถึง 1.79) เราไม่เชื่อมั่นถึงผลต่อ AE ระดับ 3-4 (2.4 g: RR 0.76, 95% CI 0.17 ถึง 3.37; 8.0 g: RR 0.50, 95% CI 0.09 ถึง 2.73) และ SAE (2.4 g.: RR 0.68, 95% CI 0.19 ถึง 2.37; 8.0 g: RR 0.34, 95% CI 0.07 ถึง 1.65) ไม่มีรายงานการเสียชีวิตภายในวันที่ 30 และความก้าวหน้าทางคลินิก/อาการดีขึ้นหรือการเกิดอาการรุนแรง
Sotrovimab เทียบกับยาหลอก
เราไม่เชื่อมั่นว่า sotrovimab มีผลต่อการตายหรือไม่ (RR 0.33, 95% CI 0.01 ถึง 8.18) และ invasive mechanical ventilation (IMV) หรือการเสียชีวิต (RR 0.14, 95% CI 0.01 ถึง 2.76) การรักษาด้วย sotrovimab อาจลดจำนวนผู้เข้าร่วมที่ต้องการออกซิเจน (RR 0.11, 95 % CI 0.02 ถึง 0.45) เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือเสียชีวิตภายในวันที่ 30 (RR 0.14, 95% CI 0.04 ถึง 0.48), AE ระดับ 3-4 (RR 0.26, 95% CI 0.12 ถึง 0.60), SAE (RR 0.27, 95% CI 0.12 ถึง 0.63) และอาจมีผลเล็กน้อยหรือไม่มีผลต่อ AE ระดับใดก็ตาม (RR 0.87, 95% CI 0.66 ถึง 1.16)
Regdanvimab เทียบกับยาหลอก
การรักษาด้วยยาขนาดอย่างใดอย่างหนึ่ง (40 หรือ 80 มก./กก.) เมื่อเทียบกับยาหลอกอาจลดการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือเสียชีวิต (RR 0.45, 95% CI 0.14 ถึง 1.42; RR 0.56, 95% CI 0.19 ถึง 1.60, ผู้เข้าร่วม 206 คน) แต่อาจเพิ่ม AE ระดับ 3-4 (RR 2.62, 95% CI 0.52 ถึง 13.12; RR 2.00, 95% CI 0.37 ถึง 10.70) 80 มก./กก. อาจลด AE ระดับใดๆ (RR 0.79, 95% CI 0.52 ถึง 1.22) แต่ 40 มก./กก. อาจมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (RR 0.96, 95% CI 0.64 ถึง 1.43) มีเหตุการณ์น้อยเกินไปที่จะให้การตัดสินที่มีความหมายสำหรับผลลัพธ์การตายภายใน 30 วัน ความต้องการ IMV และ SAEs
บุคคลที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่ติดเชื้อ COVID-19
มี 2 การศึกษาที่ประเมิน bamlanivimab เป็นยาเดี่ยว (N = 314) และ casirivimab/imdevimab ในการรักษาแบบผสม (N = 9785)
Bamlanivimab เทียบกับยาหลอก
เราไม่แน่ใจว่า bamlanivimab มีผลต่อการตายในวันที่ 30 (RR 1.39, 95% CI 0.40 ถึง 4.83) และ SAEs ภายในวันที่ 28 (RR 0.93, 95% CI 0.27 ถึง 3.14) หรือไม่ Bamlanivimab อาจมีผลต่อเวลาออกจากโรงพยาบาลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (HR 0.97, 95% CI 0.78 ถึง 1.20) และการเสียชีวิตในวันที่ 90 (HR 1.09, 95% CI 0.49 ถึง 2.43) ผลของ bamlanivimab ต่อการเกิดอาการรุนแรงในวันที่ 5 (RR 1.17, 95% CI 0.75 ถึง 1.85) ไม่แน่นอน Bamlanivimab อาจเพิ่ม AE ระดับ 3-4 ในวันที่ 28 (RR 1.27, 95% CI 0.81 ถึง 1.98) เราประเมินหลักฐานว่ามีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับผลลัพธ์ทั้งหมดอันเนื่องมาจากความไม่แม่นยำอย่างร้ายแรง และมีความเชื่อมั่นต่ำมากสำหรับอาการรุนแรงเนื่องจากมีความกังวลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลทางอ้อม
Casirivimab/imdevimab กับการดูแลตามปกติเมื่อเทียบกับการดูแลตามปกติเพียงอย่างเดียว
การรักษาด้วย casirivimab/imdevimab เมื่อเทียบกับการดูแลตามปกติอาจมีผลต่อการตายในวันที่ 30 เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (RR 0.94, 95% CI 0.87 ถึง 1.02), ความต้องการ IMV หรือการเสียชีวิต (RR 0.96, 95% CI 0.90 ถึง 1.04) หรือมีชีวิตอยู่ตอนออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 30 (RR 1.01, 95% CI 0.98 ถึง 1.04) เราประเมินหลักฐานว่ามีความเชื่อมั่นปานกลางเนื่องจากข้อจำกัดในการศึกษา (ขาดการปกปิด) ไม่มีการรายงาน AE และ SAEs
ข้อสรุปของผู้วิจัย
หลักฐานสำหรับการเปรียบเทียบแต่ละอย่างอิงจากการศึกษาเดี่ยว ไม่มีการวัดคุณภาพชีวิตในการศึกษาเหล่านี้ ความเชื่อมั่นของเราในหลักฐานสำหรับผู้ที่ไม่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลทั้งหมดอยู่ในระดับต่ำ และสำหรับบุคคลที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลอยู่ในระดับต่ำถึงปานกลาง เราพิจารณาว่าหลักฐานในปัจจุบันไม่เพียงพอที่จะสรุปผลการรักษาด้วย SARS-CoV-2-neutralising mAbs
จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมและข้อมูลระยะยาวจากการศึกษาที่มีอยู่เพื่อยืนยันหรือหักล้างการค้นพบครั้งแรกเหล่านี้ และเพื่อทำความเข้าใจว่าการเกิดขึ้นของ SARS-CoV-2 varaints อาจส่งผลต่อประสิทธิผลของ SARS-CoV-2-neutralising mAbs ได้อย่างไร การตีพิมพ์ของ 36 การศึกษาที่กำลังดำเนินการอยู่อาจแก้ไขความไม่เชื่อมั่นเกี่ยวกับประสิทธิผลและความปลอดภัยของ SARS-CoV-2-neutralising mAbs สำหรับการรักษา COVID-19 และความแตกต่างของกลุ่มย่อยที่เป็นไปได้
แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 23 ตุลาคม 2021
