Czy wczesne oddychanie spontaniczne jest korzystne w leczeniu niewydolności oddechowej u osób z COVID-19?
U osób z ciężkim przebiegiem COVID-19 może wystąpić niewydolność oddechowa zwana również zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome, ARDS). Wymaga ona inwazyjnej wentylacji mechanicznej przez rurkę tracheostomijną (rurkę wprowadzoną do dróg oddechowych). Podczas wentylacji mechanicznej pacjent może samodzielnie oddychać (oddychanie spontaniczne). Nie wiadomo jednak, czy przynosi to korzyści, szczególnie we wczesnych fazach wentylacji mechanicznej.
Najważniejsze informacje
Nie znaleźliśmy danych naukowych, które potwierdzałyby czy oddychanie spontaniczne przynosi korzyści w leczeniu niewydolności oddechowej spowodowanej COVID-19.
Jakie są zalety wczesnego oddychania spontanicznego w ARDS?
Zaletą oddychania spontanicznego przy wentylacji mechanicznej jest zachowanie ruchu przepony (głównego mięśnia oddechowego znajdującego się pod płucami). Prowadzi to do lepszej dystrybucji wdychanego powietrza, szczególnie w pęcherzykach płucnych w okolicach przepony. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku procedur wentylacji mechanicznej z możliwością oddychania spontanicznego wymagana jest mniejsza dawka środków uspokajających (spowalniających aktywność mózgu). Ponieważ leki te mogą powodować niskie ciśnienie krwi, może to dodatkowo ograniczyć podawanie leków sercowo-naczyniowych.
Czy wczesne oddychanie spontaniczne może być szkodliwe w leczeniu ARDS?
Podczas oddychania spontanicznego przy wentylacji mechanicznej mogą wystąpić zwiększone wahania ciśnienia w płucach. Zwiększona różnica ciśnienia w płucach jest główną przyczyną uszkodzeń płuc związanych z mechaniczną wentylacją.
Jakie są alternatywy dla stosowania wczesnego oddychania spontanicznego?
Oddychanie spontaniczne może być hamowane przez zwiększoną sedację (podanie leków uspokajających) lub blokadę nerwów unerwiających mięśnie przy pomocy leków umożliwiających oddychanie (tzw. blokada nerwowo-mięśniowa). Zaletą pełnego wspomagania oddychania przy pomocy wentylacji mechanicznej jest zmniejszenie zużycia tlenu przez mięśnie i mniejsze ryzyko uszkodzenia płuc.
Czego chcieliśmy się dowiedzieć?
Chcieliśmy ocenić korzyści i efekty niekorzystne wczesnego oddychania spontanicznego u osób poddanych wentylacji mechanicznej cierpiących na COVID-19 i ARDS w porównaniu z metodami wentylacji, w których unika się oddychania spontanicznego.
Co zrobiliśmy?
Wyszukaliśmy badania, które porównywały wczesne oddychanie spontaniczne u osób poddanych inwazyjnej wentylacji mechanicznej z obowiązkową inwazyjną wentylacją mechaniczną i blokadą nerwowo-mięśniową u osób z ARDS spowodowanym COVID-19. Nie zastosowano ograniczeń w odniesieniu do wieku, płci lub pochodzenia etnicznego osób biorących udział w badaniu.
Czego się dowiedzieliśmy?
W wyniku systematycznego wyszukania badań stwierdziliśmy, że żadne z nich nie spełniało kryteriów włączenia.
Najważniejsze wyniki
Nie znaleźliśmy żadnych badań spełniających kryteria tego przeglądu.
Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?
Do tej pory nie zostały przeprowadzone badania, które porównywałyby wczesne oddychanie spontaniczne stosowane w inwazyjnej wentylacji mechanicznej z obowiązkową inwazyjną wentylacją bez oddychania spontanicznego u osób z zespołem ostrej niewydolności oddechowej z powodu COVID-19.
Jak aktualne są te dane?
Nasze dane są aktualne do 2 marca 2022.
Tłumaczenie: Karolina Łukasiewicz Redakcja: Małgorzata Maraj, Magdalena Koperny