Na czym polega problem?

Celem tego przeglądu Cochrane była ocena skuteczności i bezpieczeństwa insuliny w porównaniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub interwencjami niefarmakologicznymi w leczeniu cukrzycy rozpoznanej podczas ciąży, tak zwanej cukrzycy ciążowej. W przeglądzie uwzględniono także różne schematy przyjmowania insuliny w ciągu dnia. Badacze Cochrane zebrali i przeanalizowali wszystkie istotne badania (do maja 2017 roku).

Dlaczego jest to ważne?

Cukrzyca ciążowa może prowadzić do wystąpienia krótko- i długoterminowych powikłań zarówno u matki, jak i u jej dziecka.

Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od wprowadzenia diety oraz poradnictwa dotyczącego zdrowego stylu życia. Kobiety, u których stężenie glukozy we krwi utrzymuje się na zbyt wysokim poziomie, mogą być leczone za pomocą insuliny, zwykle podawanej codziennie w postaci zastrzyków.

Określenie, czy inne metody leczenia są tak skuteczne i bezpieczne jak insulina jest istotne, ponieważ metody te mogą być preferowane przez kobiety, które nie chcą samodzielnie wykonywać wstrzyknięć insuliny.

Jakie dane naukowe znaleźliśmy?

Poszukiwano danych naukowych opublikowanych do 1 maja 2017 roku. Odnaleziono 53 badania zawierające dane na temat 7381 matek oraz 46 badań zawierających dane na temat 6435 niemowląt. Jakość danych naukowych wahała się od bardzo niskiej do umiarkowanej. Badania przeprowadzono w krajach o niskim, średnim oraz wysokim dochodzie. W trzech badaniach odnotowano, że wsparcie finansowe lub leki zostały zapewnione przez przemysł farmaceutyczny, a w 36 badaniach nie podano źródeł finansowania.

U matek z cukrzycą ciążową stosowanie insuliny było związane z większym prawdopodobieństwem pojawienia się nadciśnienia w ciąży (wysokie ciśnienie krwi — niezdefiniowane), jednak kiedy porównano kobiety przyjmujące insulinę z kobietami przyjmującymi doustne leki przeciwcukrzycowe, nie odnotowano różnic w odniesieniu do wystąpienia stanu przedrzucawkowego (wysokie ciśnienie tętnicze krwi, obrzęki i obecność białka w moczu), porodu przez cesarskie cięcie, rozwoju w przyszłości cukrzycy typu 2 czy poporodowej masy ciała.

Wydaje się, że stosowanie insuliny w porównaniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi może zwiększyć prawdopodobieństwo indukcji porodu (sztuczne wywołanie porodu; przyp.tłum.), jednak wyniki nie są jednoznaczne. W żadnym z badań nie raportowano danych na temat uszkodzenia krocza, powrotu do masy ciała sprzed ciąży lub depresji poporodowej. Nie stwierdzono różnic między grupami w odniesieniu do ryzyka dużej masy urodzeniowej u noworodków matki z cukrzycą ciążową, zgonu lub poważnych chorób dziecka po urodzeniu, zbyt niskiego stężenia glukozy we krwi dziecka, nadwagi w okresie niemowlęcym lub dziecięcym, upośledzenia słuchu lub wzroku oraz łagodnego opóźnienia rozwojowego w wieku 18 miesięcy. W żadnym z badań nie raportowano danych na temat zdrowia niemowląt w okresie dzieciństwa.

Badacze Cochrane porównali także ludzką insulinę z innymi typami insuliny, insulinę z poradnictwem żywieniowym w połączeniu ze standardową opieką, insulinę z aktywnością fizyczną, a także różne dawki insuliny i różne schematy jej podawania. Zebrane dane naukowe były niewystarczające, aby stwierdzić różnice w odniesieniu do kluczowych wyników zdrowotnych.

Co to oznacza?

Dostępne dane naukowe sugerują istnienie niewielu różnic pomiędzy insuliną, a doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi w odniesieniu do krótkoterminowych wyników zdrowotnych. Jak dotąd brak jest wystarczających danych naukowych dotyczących wyników długoterminowych. Decyzja o wyborze sposobu leczenia może być podejmowana na podstawie rozmowy lekarza i matki. Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić optymalne schematy leczenia insuliną kobiet z cukrzycą ciążową. Celem przyszłych badań powinna być ocena krótko- i długoterminowych wyników zdrowotnych u matek i dzieci.