Ból neuropatyczny powstaje wskutek uszkodzenia nerwów. Różni się on od bólu przewodzonego przez zdrowe nerwy, spowodowanego uszkodzeniem tkanek (np. w wyniku upadku, skaleczenia lub zwyrodnienia stawów kolanowych). W leczeniu tego bólu stosowane są często inne leki niż te zwykle uważane za przeciwbólowe i przyjmowane w przypadku bólu wynikającego z uszkodzenia tkanek. Leki stosowane w leczeniu depresji lub padaczki mogą być bardzo skuteczne u niektórych osób z bólem neuropatycznym. Ponadto w leczeniu bólu neuropatycznego niekiedy stosuje się opioidowe leki przeciwbólowe.

Morfina jest przykładem opioidowego leku przeciwbólowego. Morfina ma pochodzenie roślinne, ale wiele opioidów powstaje również na drodze syntezy chemicznej, a nie ekstrakcji z roślin. Buprenorfina jest jednym z tych syntetycznych opioidów. Jest ona dostępna w wielu krajach jako środek przeciwbólowy, może być podawana dożylnie, w postaci tabletek podjęzykowych lub jako plastry naklejane na skórę, które dostarczają lek do organizmu przez skórę.

W czerwcu 2015 roku poszukiwaliśmy badań klinicznych dotyczących stosowania buprenorfiny w leczeniu bólu neuropatycznego u osób dorosłych. Nie odnaleźliśmy żadnych badań, które spełniałyby kryteria włączenia do naszego przeglądu.

Nie istnieją dane naukowe na poparcie lub odrzucenie sugestii, że buprenorfina działa na jakąkolwiek postać bólu neuropatycznego. Niezbędne są duże, odpowiednio przeprowadzone nowe badania kliniczne, aby dostarczyć danych potwierdzających skuteczność buprenorfiny w leczeniu bólu neuropatycznego.