Pytanie badawcze

Przeanalizowaliśmyśmy dane naukowe dotyczące skuteczności stosowania sulodeksydu u osób z żylnymi owrzodzeniami podudzi.

Wprowadzenie

Żylne owrzodzenia podudzi to częste, przewlekłe, nawracające rany pojawiające się na nogach. Przyczyną powstawania żylnych owrzodzeń podudzi jest choroba żył, głównie występująca u osób starszych. W żylnych owrzodzeniach podudzi leczenie uciskowe (zazwyczaj przy użyciu bandaży lub pończoch) jest metodą pierwszego wyboru. Jednakże, nie dla wszystkich osób terapia kompresyjna jest odpowiednia, a niektóre wrzody pozostają niezagojone. Sulodeksyd, lek hamujący krzepnięcie krwi, badano w leczeniu żylnych owrzodzeń podudzi. Naszym celem była ocena czy istnieją dobre dane naukowe dotyczące wpływu stosowania sulodeksydu na poprawę gojenia się owrzodzeń żylnych.

Charakterystyka badania

Niniejszy przegląd obejmuje cztery badania kliniczne, w których uczestniczyły 463 osoby z żylnym owrzodzeniem podudzi, w wieku pomiędzy 42 a 93 lata. W badaniach porównywano stosowanie sulodeksydu jako dodatku do leczenia miejscowego (obejmującego pielęgnację rany oraz leczenie uciskowe) z samym leczeniem miejscowym. Czas obserwacji, w czterech badaniach, wynosił od jednego do trzech miesięcy.

Główne wyniki

W trzech badaniach (438 uczestników) wykazano, że sulodeksyd może poprawiać gojenie się ran, oceniane jako odsetek owrzodzeń całkowicie zagojonych, który zwiększył się z 29,8% w wyniku miejscowego leczenia do 49,4% u pacjentów, którzy przyjmowali również sulodeksyd. Nie jest jasne, czy sulodeksyd powoduje więcej działań niepożądanych (4,4% w grupie leczonej sulodeksydem w porównaniu do 3,1% leczonych bez sulodeksydu).

Jakość danych naukowych

Ogólna jakość danych naukowych dla poszczególnych wyników wahała się od niskiej do bardzo niskiej, z powodu ryzyka błędu systematycznego oraz nieprecyzyjności (np. dla niektórych punktów końcowych były dostępne wyniki tylko z jednego, małego badania).

Streszczenie prostym językiem jest aktualne na 1 lipca 2015 r.