Pytanie badawcze

Czy stosowanie stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (ang. continuous positive airway pressure, CPAP) jest lepsze czy gorsze od leczenia wspomagającego u dzieci z ostrym zapaleniem oskrzelików?

Wprowadzenie

Zapalenie oskrzelików, czyli stan zapalny małych dróg oddechowych w płucach, jest częstą przyczyną leczenia małych dzieci na oddziałach ratunkowych. Dzieci chore na ostre zapalenie oskrzelików zwykle otrzymują opiekę wspomagającą, która obejmuje zapewnienie odpowiedniego nawodnienia, a w razie potrzeby również dotlenienie organizmu. Leczenie CPAP polega na wtłaczaniu do płuc powietrza pod dodatnim ciśnieniem za pomocą pompy w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Zabieg ten może być skuteczny u dzieci z zapaleniem oskrzelików. Jest to aktualizacja przeglądu opublikowanego po raz pierwszy w 2015 r. i zaktualizowanego w 2019 r.

Data wyszukiwania

15 sierpnia 2021 r.

Charakterystyka badań

Uwzględniliśmy trzy małe badania z randomizacją (badania w których uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej grup leczenia) z udziałem łącznie 122 dzieci w wieku do 12 miesięcy, u których zdiagnozowano zapalenie oskrzelików. Nie zidentyfikowaliśmy żadnych nowych badań, które można by uwzględnić w tej aktualizacji. Wspomniane trzy badania przeprowadzono w pojedynczych ośrodkach we Francji, Wielkiej Brytanii i Indiach. We wszystkich badaniach porównywano CPAP z terapią standardową.

Źródła finansowania badań

Jedno z badań zostało sfinansowane przez szpital uniwersytecki, w innym raportowano, że nie otrzymano funduszy, a w trzecim nie wspomniano o źródłach finansowania.

Najważniejsze wyniki

Ograniczony zakres dostępnych danych naukowych uniemożliwił wyciągnięcie jakichkolwiek wniosków dotyczących wpływu CPAP na konieczność zastosowania wentylacji mechanicznej u dzieci z zapaleniem oskrzelików. Nieliczne dane naukowe o niskiej pewności wskazały na poprawę oddychania (poprzez zmniejszenie częstości oddechów) u dzieci, które otrzymywały terapię CPAP. Czas, który dzieci spędziły w szpitalu był podobny zarówno w grupach leczonych metodą CPAP, jak i tych poddanych standardowej terapii. Nie odnotowano żadnych zgonów wśród dzieci uczestniczących w badaniach. Ponadto, w badaniach nie podano informacji na temat czasu powrotu dzieci do zdrowia, zmian ciśnienia parcjalnego tlenu, konieczności hospitalizacji dzieci po przyjęciu na oddział ratunkowy, czasu pobytu dzieci na oddziale ratunkowym, ani potrzeby przyjęcia na intensywną terapię. W jednym z badań raportowano brak wystąpienia miejscowych objawów nosowych oraz wstrząsów. W innym badanie raportowano, że u żadnego z dzieci nie stwierdzono obecności powietrza w przestrzeni między płucami a ścianą klatki piersiowej powodującego zapadnięcie się płuc (odma opłucnowa). W dwóch badaniach nie raportowano miejscowych objawów nosowych, wstrząsu ani odmy opłucnowej. Badanie dodane w poprzedniej aktualizacji przeglądu z 2019 r. dostarczyło danych, które pomogły ocenić częstotliwość oddechów i konieczność wentylacji mechanicznej.

Pewność danych naukowych

Dane naukowe dotyczące zastosowania CPAP u dzieci z zapaleniem oskrzelików są ograniczone i charakteryzują się niską pewnością. Pewność co do tych danych została obniżona ze względu na wysokie ryzyko błędu systematycznego, utratę uczestników w okresie obserwacji, selektywne raportowanie i szeroki zakres wyników przedstawionych w uwzględnionych badaniach.