Przejdź do treści

Podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową w zapobieganiu zachorowalności i śmiertelności u wcześniaków z zespołem zaburzeń oddychania lub zagrożonych jego wystąpieniem

Najważniejsze informacje

– Podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową może zmniejszyć potrzebę wentylacji mechanicznej w dowolnym momencie w porównaniu z podawaniem surfaktantu przez rurkę dotchawiczą.

– Podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową prawdopodobnie zmniejsza potrzebę wentylacji mechanicznej w porównaniu z jego niestosowaniem.

– Niezbędne są dalsze badania.

Co to jest surfaktant?

Surfaktant płucny to naturalna substancja, która zapobiega sklejaniu się (zapadaniu) płuc (pęcherzyków płucnych) podczas wydechu u dziecka. Często brakuje go w płucach noworodków z zespołem zaburzeń oddychania.

Co to jest zespół zaburzeń oddychania?

Zespół zaburzeń oddychania występuje głównie u niemowląt urodzonych przedwcześnie (przed 37. tygodniem ciąży). Jest to spowodowane brakiem surfaktantu (środka powierzchniowo czynnego).

Jak leczy się zaburzenia oddychania?

Zazwyczaj leczenie polega na zapewnieniu wspomagania oddechowego i dostarczeniu tlenu oraz podaniu sztucznego środka powierzchniowo czynnego bezpośrednio do płuc noworodka przez tchawicę. W przypadku niemowląt poddawanych wentylacji mechanicznej może się to odbywać za pomocą rurki umieszczonej w tchawicy (zwanej rurką dotchawiczą) lub – w przypadku niemowląt oddychających samodzielnie – za pomocą cienkiej rurki lub nebulizatora (urządzenia, które zamienia płynny lek w drobną mgiełkę), przy jednoczesnym wspomaganiu ciśnieniowym w celu rozszerzenia płuc (tzw. ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych [CPAP]). Jednak umieszczenie rurek w tchawicy niemowlęcia jest technicznie trudne, a wentylacja mechaniczna może uszkodzić płuca. Alternatywą jest wprowadzenie rurki zwanej maską krtaniową do górnych dróg oddechowych (tuż nad tchawicą) dopasowanej do krtani niemowlęcia, co umożliwia wspomaganie oddychania i podawanie środka powierzchniowo czynnego. Technika ta jest uważana za mniej wymagającą technicznie.

Jaki był cel tego przeglądu?

Chcieliśmy dowiedzieć się, czy podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową w porównaniu z pozorowanym leczeniem (placebo), niestosowaniem leczenia lub podawaniem surfaktantu przez rurkę dotchawiczą lub innymi mniej inwazyjnymi metodami stosowanymi wśród wcześniaków z zespołem zaburzeń oddychania lub obciążonych ryzykiem jego wystąpienia może zwiększyć przeżywalność. Chcieliśmy również dowiedzieć się, czy zmniejsza ryzyko rozwoju przewlekłej choroby płuc zwanej dysplazją oskrzelowo-płucną (ang. bronchopulmonary dysplasia , BPD) lub skraca czas trwania wentylacji mechanicznej, a także czy zmniejsza ryzyko wystąpienia innych punktów końcowych, np. skutków ubocznych.

Co zrobiliśmy?

Poszukiwaliśmy badań, w których porównywano podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową z niestosowaniem leczenia, podawaniem surfaktantu przez rurkę dotchawiczą lub z innymi mniej inwazyjnymi metodami u wcześniaków z zespołem zaburzeń oddychania lub zagrożonych jego wystąpieniem. Porównano i podsumowano wyniki badań oraz oceniono wiarygodność danych naukowych, opierając się na kryteriach takich jak metody badawcze i wielkość próby badawczej.

Czego się dowiedzieliśmy?

Zidentyfikowaliśmy 8 badań, w których oceniano tą interwencję u 510 wcześniaków. – Podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową może zmniejszyć potrzebę wentylacji mechanicznej w dowolnym momencie w porównaniu z podawaniem surfaktantu przez rurkę dotchawiczą. – Podawanie surfaktantu przez maskę krtaniową prawdopodobnie zmniejsza potrzebę wentylacji mechanicznej w porównaniu z niestosowaniem surfaktantu. W wynikach nie uwzględniono długoterminowych punktów końcowych. W żadnym badaniu klinicznym nie porównywano podawania surfaktantu przez maskę krtaniową z podawaniem go przez cienki cewnik. Biorąc pod uwagę zachęcające wyniki, uzasadnione jest przeprowadzenie wysokiej jakości badań klinicznych nad działaniem surfaktantu podawanego przez maskę krtaniową u wcześniaków z zespołem zaburzeń oddechowych lub obciążonych ryzykiem jego wystąpienia.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Nie jesteśmy pewni wyników, ponieważ oparte są na stosunkowo niewielu przypadkach i małej liczbie badań.

Jak aktualne są te dane naukowe?

Dane naukowe są aktualne do 1 grudnia 2022 r.

Uwagi do tłumaczenia

Tłumaczenie: Małgorzata Maraj; Redakcja: Karolina Moćko

Cytowanie
Abdel-Latif ME, Walker E, Osborn DA. Laryngeal mask airway surfactant administration for prevention of morbidity and mortality in preterm infants with or at risk of respiratory distress syndrome. Cochrane Database of Systematic Reviews 2024, Issue 1. Art. No.: CD008309. DOI: 10.1002/14651858.CD008309.pub3.

Używamy plików cookie

Używamy niezbędnych plików cookie, aby nasza strona mogła działać. Chcielibyśmy również ustawić opcjonalne pliki cookie do analizy, aby pomóc nam udoskonalić tę stronę. Nie będziemy ustawiać opcjonalnych plików cookie, chyba że je włączysz. Użycie tego narzędzia spowoduje ustawienie pliku cookie na Twoim urządzeniu, aby zapamiętać Twoje preferencje. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje dotyczące plików cookie, klikając na link "Ustawienia plików cookie" znajdujący się w stopce każdej strony.
Bardziej szczegółowe informacje na temat używanych przez nas plików cookie można znaleźć na naszej stronieStrona plików cookies

Zaakceptuj wszystkie
Skonfiguruj