Wprowadzenie

Demencja stanowi globalny problem zdrowotny. Cukrzyca typu 2 — rodzaj cukrzycy częściej występująca u osób starszych — zwiększa ryzyko rozwoju demencji. Cukrzyca typu 1, która zazwyczaj rozpoczyna się młodszym wieku jest zawsze leczona za pomocą insuliny; w przypadku cukrzycy typu 2 istnieje wiele różnych sposobów leczenia, w tym zmiana stylu życia oraz różne leki. Chcieliśmy dowiedzieć się, czy niektóre sposoby leczenia cukrzycy typu 2 były lepsze w kontekście zapobiegania rozwojowi demencji (otępienia; przyp.tłum.) lub innych mniej poważnych zaburzeń funkcji poznawczych (pamięć i inne zdolności myślowe).

Co stwierdziliśmy?

Przeszukaliśmy medyczne bazy danych obejmujące badania kliniczne, w których uczestnicy byli losowo przydzielani do różnych rodzajów terapii stosowanych w cukrzycy typu 2 oraz w których oceniano zdolności poznawcze na początku i na końcu badania. Skupiliśmy się tylko na takich rodzajach leczenia cukrzycy typu 2, które są zalecane przez międzynarodowe wytyczne dla praktyki klinicznej (CPGs - Clinical Practice Guidelines). Przeanalizowaliśmy dostępne badania w poszukiwaniu wpływu danej terapii na demencję i zdolności poznawcze, odsetek zgonów oraz skutki uboczne wynikające z hipoglikemii w przebiegu leczenia (stan, w którym stężenie glukozy we krwi obniża się do zbyt niskich wartości).

Główne wyniki

Znaleźliśmy siedem badań z randomizacją spełniających kryteria włączenia do niniejszego przeglądu, ale mogliśmy uzyskać dane tylko z czterech. Spośród nich, dwa większe badania obejmujące łącznie 13 934 uczestników porównywały leczenie standardowe z terapią bardziej intensywną, której celem było utrzymanie niższego stężenia glukozy we krwi. Dwa mniejsze badania, każde obejmujące około 150 uczestników, porównywały różne leki, ale w obu jeden z leków nie był uznany jako odpowiedni dla starszych pacjentów. Nie udało nam się wykazać dobrych danych naukowych aby potwierdzić, że którakolwiek terapia analizowana w badaniach była wyraźnie lepsza od innych w zapobieganiu demencji lub pogorszenia funkcji poznawczych. Terapia bardziej intensywna wiązała się z większym prawdopodobieństwem hipoglikemii niż standardowe leczenie, ale nie zaobserwowano różnic w odniesieniu do umieralności.

Jakość danych naukowych

Oceniliśmy jakość włączonych danych naukowych dla wszystkich analizowanych wyników jako niską lub średnią z powodu ryzyka błędu systematycznego wynikającego z małej liczby uczestników oraz braku precyzyjnego oszacowania efektów interwencji. Oznacza to, że nasze zaufanie względem otrzymanych wyników jest ograniczone.