Jaki jest cel przeglądu?
Celem niniejszego przeglądu Cochrane było sprawdzenie, czy szkolenia w zakresie kształcenia umiejętności komunikacyjnych dla pracowników służby zdrowia współpracujących z chorymi na raka wpływają na sposób komunikacji oraz na zdrowie fizyczne i psychiczne pacjentów.

Jakie typy badań włączyliśmy?
Uwzględniliśmy wyłącznie badania z randomizacją, w których oceniano wpływ szkoleń w zakresie umiejętności komunikacyjnych u pracowników służby zdrowia (lekarzy, pielęgniarek i innych pokrewnych zawodów) współpracujących z chorymi na raka. Uwzględniliśmy różne rodzaje szkoleń i oceniliśmy ich wpływ na pracowników służby zdrowia i ich pacjentów w odniesieniu do następujących wyników: stosowanie otwartych pytań, wzbudzone obawy, dostarczenie odpowiednich informacji, wykazanie empatii, wykorzystanie treści faktograficznych, wypalenie zawodowe pracowników służby zdrowia i niepokój pacjenta.

Jakie są główne wyniki tego przeglądu?
Znaleźliśmy 17 badań z randomizacją, w których porównywano prowadzenie szkoleń w zakresie doskonalenia umiejętności komunikacyjnych z brakiem takiej interwencji. W badaniach wykorzystano kontakty z prawdziwymi i symulowanymi pacjentami, aby ocenić wyniki w zakresie komunikowania się. Dane naukowe potwierdzające, że takie szkolenia prowadzą do poprawy umiejętności w zakresie stosowania otwartych pytań są bardzo niepewne. Stwierdziliśmy jednak, że szkolenia prawdopodobnie rozwijają w pracownikach służby zdrowia empatię i zmniejszają prawdopodobieństwo przekazywania jedynie faktów, zamiast podejścia zindywidualizowanego i oferowania pacjentowi wsparcia. Szkolenia prawdopodobnie nie mają wpływu na sposób, w jaki pracownicy służby zdrowia reagują i udzielają informacji.

Dane naukowe sugerujące, że szkolenia w zakresie komunikacji mogą zapobiec wypaleniu zawodowemu u pracowników służby zdrowia są mało przekonujące, jak również wątpliwe jest, że mają one jakikolwiek wpływ na poziom lęku u pacjenta.

Co to oznacza?
Szkolenia prawdopodobnie pomagają pracownikom służby zdrowia traktować pacjentów z większą empatią i rozwijać umiejętności komunikacyjne. Zmiany te mogą prowadzić do poprawy wyników u pacjentów, jednak dane naukowe w tym zakresie są n niepewne, dlatego potrzebne są dalsze badania.