Przejdź do treści

Terapia psychologiczna w leczeniu choroby wieńcowej

Dokonaliśmy przeglądu danych naukowych, by ocenić efekty dodatkowej terapii psychologicznej (terapii rozmową) do standardowego leczenia u osób z chorobą wieńcową (ChW; zwężenie tętnic dostarczających tlen i składniki odżywcze do serca) w porównaniu z osobami otrzymującymi tylko standardowe leczenie. Wyizolowaliśmy dane dotyczące częstości zgonów (z jakiejkolwiek przyczyny lub z przyczyn sercowych), zawałów serca, konieczności przeprowadzenia rewaskularyzacji chirurgicznej (operacja przywracająca przepływ krwi w naczyniach odżywiających serce) oraz poziomu depresji, lęku i stresu.

Wprowadzenie

Zawał serca i operacja chirurgiczna serca mogą być traumatycznym przeżyciem oraz wywoływać u niektórych osób problemy natury psychologicznej. Z kolei pewne cechy osobowości lub właściwości psychiczne mają związek z rozwojem i nasileniem dolegliwości ze strony serca. Czasami pacjentom oferowane jest psychologiczne leczenie depresji, lęku lub stresu jako osobna terapia lub jako część programu rehabilitacji. Zbadaliśmy, czy istnieją korzyści z zapewnienia terapii psychologicznej w połączeniu ze standardową opieką u osób z ChW. Wybraliśmy jedynie te badania, w których stan chorych oceniano przez przynajmniej 6 miesięcy.

Wyszukiwanie badań

To jest trzecia aktualizacja tego przeglądu (wcześniejsze wersje powstały w roku 2004 i 2011 roku). Zebrane dane są aktualne do kwietnia 2016 r.

Opis badań

Do przeglądu włączyliśmy 35 badań z randomizacją (badania kliniczne, w których uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej badanych grup) obejmujących łącznie 10 703 uczestników. Większość uczestników stanowili mężczyźni (77%), osoby te miały ostatnio przebyty zawał serca lub operację rewaskularyzacji. W analizowanych badaniach okres obserwacji pacjentów wynosił od 6 miesięcy do 10,7 lat, a najczęściej było to 12 miesięcy. W 10 badaniach pozyskiwano jedynie osoby z ChW i rozpoznanym zaburzeniem psychicznym (najczęściej depresją), w 11 rekrutowano osoby z różnymi poziomami psychopatologii, w 3 badaniach wykluczono osoby z zaburzeniami psychicznymi, a w 11 nie podano informacji na temat stanu psychicznego uczestników.

Źródła finansowania badań

W 13 badaniach nie podano źródeł finansowania. Siedem badań było finansowanych z funduszy państwowych, sześć przez organizacje dobroczynne, a kolejne sześć z obu tych źródeł. W 2 badaniach zadeklarowano finansowanie z firm prywatnych obok funduszy państwowych i z organizacji dobroczynnych, a jedno badanie finansowano ze środków uniwersyteckich.

Główne wyniki

Interwencje psychologiczne nie zmniejszyły śmiertelności (z jakiejkolwiek przyczyny) ani ryzyka operacji kardiochirurgicznej lub kolejnego zawału serca. Interwencje psychologiczne zmniejszyły natomiast ryzyko śmierci z przyczyn sercowych oraz nasilenie objawów związanych z depresją, lekiem i stresem ocenione przez pacjentów.

Jakość danych

Istnieje znaczna niepewność co do uzyskanych wyników, ponieważ jakość danych naukowych była niska (dla oceny zgonu z przyczyn sercowych, zawału serca niezakończonego zgonem, depresji i lęku) albo bardzo niska (dla oceny stresu), poza ryzykiem zgonu (z dowolnej przyczyny) i ryzykiem operacji kardiochirurgicznej, w przypadku których jakość danych była umiarkowana.

Uwagi do tłumaczenia

Tłumaczenie: Artur Daren Redakcja: Wiktoria Leśniak

Cytowanie
Richards SH, Anderson L, Jenkinson CE, Whalley B, Rees K, Davies P, Bennett P, Liu Z, West R, Thompson DR, Taylor RS. Psychological interventions for coronary heart disease. Cochrane Database of Systematic Reviews 2017, Issue 4. Art. No.: CD002902. DOI: 10.1002/14651858.CD002902.pub4.