Intervensi ubat untuk rawatan obesiti pada kanak-kanak dan remaja

Soalan ulasan

Adakah intervensi dadah (ubat) mengurangkan berat badan pada kanak-kanak dan remaja obes dan adakah ubat-ubatan ini selamat?

Latar belakang

Di seluruh dunia semakin ramai kanak-kanak dan remaja menjadi berlebihan berat badan dan obes. Kanak-kanak dan remaja ini lebih berkemungkinan mengalami masalah kesihatan, sama ada semasa kanak-kanak atau remaja mahupun di kemudian hari. Lebih banyak maklumat diperlukan tentang perkara yang paling berkesan untuk merawat masalah ini dengan menyedari tentang perubahan gaya hidup (pemakanan, senaman dan kaunseling) mempunyai keberkesanan yang terhad.

Ciri-ciri kajian

Kami mendapati 21 kajian terkawal rawak (kajian klinikal di mana orang ramai dimasukkan ke dalam satu daripada dua atau lebih kumpulan rawatan secara rawak) membandingkan pelbagai ubat serta intervensi yang mengubah tingkah laku seperti diet, senaman atau kedua-duanya (= kumpulan intervensi) biasanya dengan plasebo (ubat pura-pura) ditambah dengan intervensi mengubah tingkah laku (= kumpulan kawalan). Kami juga mengenal pasti lapan kajian yang sedang dijalankan (kajian yang sedang berjalan tetapi belum selesai). Seramai 2484 kanak-kanak dan remaja mengambil bahagian dalam kajian yang disertakan. Tempoh intervensi adalah antara 12 minggu hingga 48 minggu, dan tempoh susulan adalah antara enam bulan hingga 100 minggu.

Keputusan utama

Kajian yang disertakan menyiasat metformin (10 kajian), sibutramine (enam kajian), orlistat (empat kajian) dan satu kumpulan kajian menilai gabungan metformin dan fluoxetine. Kajian yang sedang dijalankan adalah menyiasat metformin (empat kajian), topiramate (dua kajian) dan exenatide (dua kajian).

Kebanyakan kajian melaporkan mengenai indeks jisim badan (BMI) dan berat badan: BMI ialah ukuran lemak badan dan dikira daripada ukuran berat dan ketinggian (kg/m 2 ). Dalam kalangan kanak-kanak, BMI selalunya diukur dengan cara yang mengambil kira jantina, berat dan ketinggian apabila kanak-kanak membesar (skor BMI z). Perubahan purata dalam BMI merentas kumpulan kawalan adalah antara pengurangan 1.8 kg/m 2 hingga peningkatan 0.9 kg/m 2, manakala merentas semua kumpulan intervensi pengurangan purata adalah lebih ketara (pengurangan 1.3 kg/m 2 ). Kesan yang sama diperhatikan untuk perubahan berat badan: secara purata, kanak-kanak dan remaja dalam kumpulan intervensi kehilangan 3.9 kg lebih berat daripada kanak-kanak dan remaja dalam kumpulan kawalan. Penulis kajian melaporkan purata kesan sampingan yang serius dalam 24 setiap 1000 peserta dalam kumpulan intervensi berbanding dengan purata 17 setiap 1000 peserta dalam kumpulan kawalan. Bilangan peserta yang tercicir daripada kajian kerana kesan sampingan adalah 40 setiap 1000 dalam kumpulan intervensi dan 27 setiap 1000 dalam kumpulan kawalan. Kesan sampingan yang paling biasa dalam kajian orlistat dan metformin adalah berkaitan dengan usus (seperti cirit-birit dan sakit perut ringan). Kesan sampingan biasa dalam ujian sibutramine termasuk peningkatan kadar jantung (takikardia), sembelit dan tekanan darah tinggi. Kajian fluoxetine melaporkan mulut kering dan cirit-birit. Satu kajian melaporkan kualiti hidup yang berkaitan dengan kesihatan (ukuran fungsi fizikal, mental, emosi dan sosial) dan mendapati tiada perbezaan ketara antara intervensi dan kawalan. Tiada kajian melaporkan pandangan peserta tentang intervensi atau kesan sosioekonomi. Hanya satu kajian melaporkan morbiditi (berapa kerap penyakit berlaku di kawasan tertentu) yang berkaitan dengan intervensi, di mana terdapat lebih banyak batu karang selepas rawatan orlistat. Penulis kajian melaporkan satu bunuh diri dalam kumpulan intervensi orlistat. Walau bagaimanapun, kajian tidak cukup lama untuk menyiasat dengan pasti kematian daripada sebarang sebab. Tiada kajian menyiasat rawatan ubat untuk kanak-kanak yang hanya berat badan berlebihan (kanak-kanak obes mempunyai berat badan yang jauh lebih tinggi, skor BMI atau BMI z daripada kanak-kanak yang berlebihan berat badan).

Bukti adalah terkini sehingga Mac 2016.

Kualiti bukti

Kepastian keseluruhan bukti adalah rendah atau sangat rendah, terutamanya kerana terdapat hanya beberapa kajian bagi setiap pengukuran hasil, bilangan kanak-kanak atau remaja yang disertakan adalah kecil, dan disebabkan oleh variasi dalam keputusan kajian. Di samping itu, ramai kanak-kanak atau remaja meninggalkan pengajian sebelum kajian itu tamat.

Nota terjemahan: 

Diterjemah oleh Amanda Yap Qiao Ying (Hospital Putrajaya). Disunting oleh Mohamad Masykurin Mafauzy (Universiti Sains Malaysia). Untuk sebarang pertanyaan berkaitan terjemahan ini, sila hubungi cochrane@rcsiucd.edu.my

Tools
Information