بخش زیادی از افراد نمیدانند که به HIV آلوده شدهاند. آگاهی از وضعیت سرمی HIV برای دسترسی به حمایت، مراقبت و درمان HIV و پیشگیری از اکتساب یا انتقال بیشتر HIV، ضروری است. بیماران اغلب نیاز به بازگشت به محل انجام تست برای دریافت نتایج تست HIV و مشاوره پساز تست یک تا دو هفته پساز انجام آن دارند. اغلب افراد برای دریافت نتایج تست HIV خود، به خصوص در کشورهای در حال توسعه، باز نمیگردند. در این شرایط، موانعی مانند کمبود پول، حملونقل یا انگ مرتبط با وضعیت سرمی HIV-مثبت، افراد را از دریافت نتایج تست HIV باز میدارد. بااینحال، نتایج تست HIV را میتوان با یک تماس تلفنی، از طریق خط ثابت یا تلفن همراه نیز ارائه داد. با توجه به افزایش اخیر در استفاده از تلفن همراه در کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه، اطلاعرسانی تلفنی نتیجه تست HIV میتواند روشی موثر و عملی برای افزایش تعداد افرادی باشد که نتایج تست HIV خود را دریافت میکنند. هدف از انجام این مرور، ارزیابی اثربخشی تلفن برای ارائه نتایج تست HIV، در مقایسه با روشهای حضوری یا دیگر روشهای اعلام نتیجه تست HIV بود. پساز جستوجوی جامع در بانکهای اطلاعاتی مختلف علمی و منابع دیگر، فقط یک مطالعه مرتبط را پیدا کردیم. این مطالعه در سال 1998-1999 در ایالات متحده با حضور جوانان پرخطر و بیخانمان انجام شد. انجام تست HIV به شرکتکنندگان پیشنهاد شده و گفته شد که نتایج تست HIV آنها تا دو هفته دیگر در دسترس خواهد بود. آنها سپس به دو گروه تقسیم شدند؛ یک گروه که میبایست برای دریافت نتایج تست HIV به محل انجام آن بازمیگشتند و گروه که میتوانست نتایج تست HIV را از طریق تلفن یا حضوری در محل انجام تست دریافت کند. بهطور کلی، کمتر از نیمی از شرکتکنندگان نتایج تست HIV خود را دریافت کردند. اکثر شرکتکنندگان در گروه اطلاعرسانی تلفنی، نتایج تست HIV را به جای تحویل حضوری، از طریق تلفن انتخاب کردند. نسبتی از جوانان که نتایج تست HIV خود را در گروه تلفنی دریافت کردند در مقایسه با گروه حضوری بهطور قابل توجهی بالاتر بود. بااینحال، از آنجاییکه هیچ یک از شرکتکنندگان در گروه تلفن HIV-مثبت نبودند، این مطالعه نتوانست اطلاعاتی را در مورد اثربخشی ارائه تلفنی نتیجه تست HIV در افراد مبتلا به HIV ارائه دهد. علاوهبر این، ما نتوانستیم اطلاعاتی را در مورد دیگر پیامدهای مرتبط مانند رضایت شرکتکنندگان و ارائهدهندگان از ارائه تلفنی نتایج تست HIV، هزینه یا تاثیرات مضر بالقوه این مداخله پیدا کنیم. ما نیاز فوری به انجام مطالعات بیشتری داریم که در محیطهای مختلف انجام شوند تا اثربخشی ارائه تلفنی نتایج را با روشهای دیگر ارائه نتایج تست HIV مقایسه کرده و اطلاعات مرتبط دیگر را علاوهبر نسبتی از افراد که نتایج تست HIV خود را دریافت میکنند، ارائه دهد.
مطالعه چکیده کامل
این مطالعه یکی از سه مرور کاکرین است که به بررسی نقش تلفن در خدمات HIV/AIDS میپردازد. چه در کشورهای توسعهیافته و چه در کشورهای در حال توسعه، بخش زیادی از افراد نمیدانند به HIV آلوده هستند. آگاهی از وضعیت سرمی (serostatus) HIV برای دسترسی به حمایت، مراقبت و درمان HIV و پیشگیری از اکتساب یا انتقال بیشتر HIV ضروری است. استفاده از تلفن به جای ویزیت حضوری یا دیگر روشهای ارائه نتایج تست HIV میتواند منجر به دریافت نتایج تست HIV توسط افراد بیشتری شود.
اهداف
ارزیابی اثربخشی استفاده از تلفن برای ارائه نتایج تست HIV و مشاوره پساز تست.
برای ارزیابی اثربخشی ارائه نتایج تست HIV از طریق تلفن، ما علاقهمند بودیم که بدانیم آنها میتوانند نسبتی از افرادی را که نتایج تست HIV خود را دریافت میکنند و تعداد افرادی را که وضعیت HIV خود را میدانند، افزایش دهند یا خیر.
روشهای جستوجو
ما پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE؛ PubMed Central؛ PsycINFO؛ ISI Web of Science؛ Cumulative Index to Nursing & Allied Health (CINAHL)؛ کتابخانه سلامت جهانی سازمان جهانی بهداشت (WHOs The Global Health Library) و Current Controlled Trials را از 1980 تا جون 2011 جستوجو کردیم. ما همچنین منابع علمی خاکستری (grey literature) را مانند Dissertation Abstracts International؛ CAB Direct Global Health؛ OpenSIGLE؛ The Healthcare Management Consortium؛ Google Scholar؛ Conference on Retroviruses and Opportunistic Infections؛ International AIDS Society and AEGIS Education Global Information System و فهرست منابع مطالعات مرتبط را برای این مرور جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs)، کارآزمایی شبه-تصادفیسازی و کنترلشده (quasi-randomised controlled trials; qRCTs)، مطالعات کنترلشده قبل و بعد (controlled before and after studies; CBAs) و مطالعات سری زمانی منقطع (interrupted time series; ITS) که اثربخشی اطلاعرسانی تلفنی را از نتایج تست HIV و مشاورههای پساز تست را با روشهای حضوری یا دیگر روشهای ارائه نتایج تست HIV در افراد، بدون در نظر گرفتن ویژگیهای جمعیتشناختی و در همه زمینهها، مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم به جستوجو، غربالگری و ارزیابی کیفیت مطالعه پرداخته و دادهها را استخراج کردند. نویسنده سوم هرگونه اختلافنظر را حلوفصل کرد.
نتایج اصلی
از 14717 استناد، فقط یک مطالعه معیارهای ورود را داشت؛ یک RCT که روی جوانان بیخانمان و در معرض خطر میان سپتامبر 1998 و اکتبر 1999 در پورتلند، ایالات متحده، انجام شد. ارائه مشاوره و انجام تست دهانی HIV به شرکتکنندگان (n=351) پیشنهاد شد و بهطور تصادفی در دو گروه اطلاعرسانی حضوری (n=187 شرکتکننده) و تلفنی (n=167) قرار گرفتند. گروه اطلاعرسانی تلفنی این امکان را داشت که نتایج تست HIV را از طریق تلفن یا حضوری دریافت کند. بهطور کلی، فقط 48% (168=n) از شرکتکنندگان نتایج تست HIV خود و مشاوره پساز تست را دریافت کردند. شرکتکنندگان بسیار بیشتری نتایج تست HIV خود را در گروه اطلاعرسانی تلفنی در مقایسه با گروه اطلاعرسانی حضوری دریافت کردند؛ 58% (n=106) در مقایسه با %37 (62=n) (p < 0.001). در گروه اطلاعرسانی تلفنی، اکثر شرکتکنندگانی که نتایج تست HIV خود را دریافت کردند، این کار را از طریق تلفن انجام دادند (88%، n=93). این مطالعه نتوانست اطلاعاتی را در مورد اثربخشی اطلاعرسانی تلفنی نتیجه تست HIV با شرکتکنندگان HIV-مثبت ارائه دهد، زیرا فقط تست دو جوان مثبت بود و هر دو به گروه اطلاعرسانی حضوری اختصاص داده شدند. این مطالعه خطر بالای سوگیری (bias) داشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما فقط یک مطالعه واجد شرایط را پیدا کردیم. اگرچه این مطالعه نشان داد که استفاده از تلفن برای اطلاعرسانی نتایج تست HIV موثرتر از ارائه حضوری بود، خطر بالای سوگیری داشت. این مطالعه حدود 13 سال پیش در یک کشور پردرآمد، روی جمعیتی پرخطر، با شیوع کم HIV انجام شد، و قابلیت کاربرد نتایج آن در دیگر شرایط و زمینهها مشخص نیست. این مطالعه اطلاعاتی را در مورد اطلاعرسانی تلفنی نتایج تست HIV در افراد HIV-مثبت ارائه نکرد زیرا هیچ یک از شرکتکنندگان گروه مداخله HIV-مثبت نبودند. ما هیچ اطلاعاتی را در مورد قابلیت پذیرش مداخله برای بیماران و ارائهدهندگان، پیامدهای اقتصادی یا عوارض جانبی احتمالی آن نیافتیم. نیاز به شواهد قوی از شرایط مختلف در مورد اثربخشی استفاده از تلفن برای اطلاعرسانی نتایج تست HIV وجود دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
