این خلاصه از یک مرور کاکرین، آنچه را که ما از تحقیقات موجود در مورد تاثیر داروهای تسکیندهنده درد برای افراد مبتلا به آرتریت التهابی به همراه بیماری معده یا روده یا بیماری کبد میدانیم، ارائه میدهد.
این مرور موارد زیر را در افراد مبتلا به آرتریت التهابی به همراه بیماری معده یا روده، مانند فتق یا زخم معده یا روده یا خونریزی قبلی از معده یا روده، یا بیماران مبتلا به بیماریهای کبدی مانند هپاتیت یا کبد چرب نشان میدهد:
- ما مطمئن نیستیم که ناپروکسن (®Aleve؛ ®Naprosyn) عوارض جانبی بیشتری را در افراد مبتلا به آرتریت التهابی به همراه بیماری معده یا روده، در مقایسه با افراد مبتلا به آرتریت التهابی بدون بیماری معده یا روده، ایجاد میکند یا خیر، زیرا فقط یک مطالعه واحد با شواهدی با کیفیت پائین در دسترس بود.
- هیچ مطالعهای یافت نشد که تسکین درد را بررسی کرده باشد.
- هیچ مطالعهای یافت نشد که دیگر داروهای مسکّن را بررسی کرده باشد.
- هیچ مطالعهای در افراد مبتلا به بیماریهایی غیر از آرتریت روماتوئید یافت نشد.
- هیچ مطالعهای در افراد مبتلا به آرتریت التهابی به همراه بیماری کبدی یافت نشد.
ما اطلاعات دقیقی را درباره عوارض جانبی و پیامدها، بهویژه برای عوارض جانبی نادر اما جدی، در اختیار نداریم. عوارض جانبی احتمالی مرتبط با دوز بالای پاراستامول (paracetamol) شامل مشکلات کبدی است. آسپرین و NSAIDها ممکن است باعث بروز مشکلات معده، کلیه یا قلب شوند.
آرتریت التهابی چیست و مدیریت درد چیست؟
آرتریت التهابی گروهی از بیماریها است که شامل آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت انکیلوزان، آرتریت پسوریاتیک و دیگر انواع اسپوندیلوآرتریت میشود. وقتی مبتلا به آرتروز التهابی هستید، سیستم ایمنی بدن شما که معمولا با عفونت مبارزه میکند، به مفاصل شما حمله میکند. این مساله باعث میشود مفاصل شما متورم، سفت و دردناک شوند. در آرتریت روماتوئید، معمولا ابتدا مفاصل کوچک دستها و پاها تحت تاثیر قرار میگیرند. در مقابل، در اسپوندیلیت آنکیلوزان، مفاصل ستون فقرات بیشترین آسیب را میبینند. در حال حاضر، هیچ درمان قطعی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، بنابراین هدف از درمان، تسکین درد و سفتی عضلات، و بهبود توانایی حرکتی شما است.
پاراستامول، یا استامینوفن، برای تسکین درد استفاده میشود اما بر تورم تاثیری ندارد؛ داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن و COX-2 (به عنوان مثال سلکوکسیب)، برای کاهش درد و تورم استفاده میشوند. اوپیوئیدها، مانند تایلنول حاوی کدئین، هیدرومورفون (®Dilaudid)، اکسیکدون (®Percocet؛ ®Percodan)، مورفین و داروی شبه-اوپیوئید ترامادول، مواد مسکّن قوی هستند. داروهای دیگر تا حدودی خاصیت تسکین درد دارند و بنابراین میتوانند برای کنترل درد استفاده شوند. این مورد در مورد داروهای موسوم به تعدیلکنندههای عصبی (neuromodulators)، مانند داروهای ضدافسردگی (به عنوان مثال فلوکستین، پاروکستین، آمیتریپتیلین)، داروهای ضدتشنج (مانند گاباپنتین، پرهگابالین) یا شلکنندههای عضلانی (مثل دیازپام) صدق میکند.
مطالعه چکیده کامل
حتی با درمان مطلوب اصلاحکننده بیماری و کنترل خوب فعالیت بیماری، درد مداوم ناشی از آسیب ساختاری در افراد مبتلا به آرتریت التهابی رایج است و بنابراین ممکن است درمان بیشتر برای درد مورد نیاز باشد. از آنجایی که حضور بیماریهای همراه در افراد مبتلا به آرتریت التهابی بسیار شایع است، در نظر گرفتن آنها مانند بیماریهای دستگاه گوارش یا کبد در تصمیمگیری در مورد درمان دارویی مطلوب درد، مهم است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و بیخطری (safety) درمان دارویی درد در بیماران مبتلا به آرتریت التهابی که بیماریهای همراه گوارشی یا کبدی، یا هر دو، را دارند.
روشهای جستوجو
ما Cochrane CENTRAL؛ MEDLINE و EMBASE را تا جون 2010 برای یافتن مطالعات جستوجو کردیم. چکیده مقالات کالج روماتولوژی آمریکا (American College of Rheumatology; ACR) و لیگ اروپا علیه روماتیسم (European League Against Rheumatism; EULAR) را نیز از سال 2007 تا 2010 جستوجو کرده و فهرست منابع مقالات مرتبط را بهصورت دستی جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
برای ارزیابی اثربخشی، کارآزماییهای تصادفیسازی یا شبه-تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs یا CCTs) برای ورود به مطالعه در نظر گرفته شدند. برای بررسی بیخطری، کارآزماییهای تکبازویی، مطالعات کنترلشده قبل-بعد (before-after)، سری زمانی (time series) منقطع، مطالعات کوهورت و مورد-شاهدی، و مطالعه سری موارد (case series) را با 10 مورد متوالی یا بیشتر در نظر گرفتیم. درمان درد شامل پاراستامول، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مواد افیونی، داروهای شبه افیونی (ترامادول) و تعدیلکنندههای عصبی (داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج و شلکنندههای عضلانی) بود. جمعیت مورد مطالعه شامل بزرگسالان (≥ 18 سال) مبتلا به آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت انکیلوزان یا اسپوندیلوآرتریتهای دیگر بود که بیماریهای همزمان گوارشی یا کبدی، یا هر دو، را نیز داشتند. پیامدهای مورد نظر شامل درد، عوارض جانبی، عملکرد و کیفیت زندگی بودند. مطالعاتی که شامل جمعیتی مختلط از آرتریت التهابی و دیگر بیماریها بودند، فقط در صورتی گنجانده شدند که نتایج مربوط به آرتریت التهابی بهطور جداگانه گزارش شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کارآزماییها را برای ورود انتخاب کرده، خطر سوگیری (bias) را بررسی کرده، و دادهها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
از 2869 مقاله شناساییشده، فقط یک کارآزمایی تکبازویی برچسب-باز، معیارهای ورود را برآورده کرد. این کارآزمایی، بیخطری و اثربخشی ناپروکسن (naproxen) (دوز مشخص نشده) را در 58 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید فعال و بیماریهای همراه گوارشی تا 52 هفته ارزیابی کرد. سیزده شرکتکننده (22%) تحت درمان با طلا، چهار شرکتکننده (10%) تحت درمان با هیدروکسیکلروکین، 27 شرکتکننده (47%) تحت درمان با کورتیکواستروئیدها، 12 شرکتکننده (21%) تحت درمان با سالیسیلاتها و همه شرکتکنندگان به مصرف آنتیاسیدها و رژیم غذایی بدون ادویه ادامه دادند. وجود خون مخفی در مدفوع در 1 مورد از 58 شرکتکنندهای که بین هفتههای 1 و 26 آزمایش شدند و 2 مورد از 32 شرکتکنندهای که بین هفتههای 27 و 52 آزمایش شدند، گزارش شد. در طول مطالعه، هفت شرکتکننده (12.1%) به دلیل عوارض جانبی از مطالعه خارج شدند، اما از این تعداد، فقط دو شرکتکننده به دلیل عوارض جانبی گوارشی (درد شکم: n = 1، حالت تهوع: n = 1) از مطالعه خارج شدند و هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نشد. شایان ذکر است که از 14 مطالعهای که به دلیل گنجاندن جمعیت مختلط (استئوآرتریت یا دیگر بیماریهای روماتیسمی) یا مداخلهای که دیگر مورد قبول نیست، حذف شدند، پنج کارآزمایی خطر بالاتری را برای ابتلا به عوارض گوارشی در بیمارانی که سابقه عوارض گوارشی قبلی داشتند، هنگام درمان با NSAIDها گزارش کردند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
بر اساس مرور فعلی، شواهد کمی برای راهنمایی پزشکان در مورد چگونگی تاثیر بیماریهای همراه گوارشی یا کبدی بر انتخاب درمان درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت انکیلوزان یا اسپوندیلوآرتریتهای دیگر وجود دارد. بر اساس نتایج مطالعات بیشتری که شامل جمعیت مختلطی از شرکتکنندگان با طیف وسیعی از بیماریهای روماتیسمی بودند، NSAIDها باید در بیماران مبتلا به آرتریت التهابی و سابقه بیماریهای همزمان دستگاه گوارش با احتیاط مصرف شوند، زیرا شواهد محکمی وجود دارد که نشان میدهد این افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
