عوامل مختلفی برای بررسی تاثیراتشان در محافظت از سلولهای عصبی که در بیماری پارکینسون (Parkinson's disease; PD) از بین میروند، بررسی شدند. این عوامل اغلب داروهای محافظتکننده عصبی (neuroprotective) یا اصلاحکننده بیماری نامیده میشوند. آنها میتوانند با پیشگیری از شروع خود بیماری (به نام پیشگیری اولیه) یا با متوقف کردن پیشرفت PD پساز ایجاد آن (به نام پیشگیری ثانویه) عمل کنند. یک گروه از داروهایی که در مطالعات حیوانی بررسی شدند، عوامل آنتیهیپرتانسیو (anti-hypertensive) (داروهای کاهشدهنده فشار خون) هستند. این مرور با هدف بررسی تاثیرات داروهای کاهشدهنده فشار خون بر پیشگیری از شروع PD و همچنین بر نشانهها و پیشرفت بیماری در افرادی که از قبل به PD مبتلا هستند، انجام شد.
از مطالعات اپیدمیولوژیک یا مشاهدهای برای بررسی اینکه مصرف داروی کاهشدهنده فشار خون، خطر ابتلا به PD را در جمعیت عمومی کاهش میدهد یا خیر، استفاده شد. فقط شش مطالعه یافت شدند. سه مطالعه با طراحی یکسان، به بررسی دستههای یکسانی از داروهای کاهشدهنده فشار خون پرداختند، اما از روشهای متفاوتی استفاده کردند، بنابراین نتایج قابل ترکیب نبودند.
از کارآزماییهای بالینی برای بررسی این موضوع استفاده شد که مصرف داروی کاهشدهنده فشار خون، زمانی که فرد از قبل به PD مبتلا است، میتواند نشانهها را کاهش دهد یا پیشرفت بیماری را کُند کند یا خیر. فقط دو کارآزمایی کاملشده یافت شدند که همگی تاثیرات طبقات مختلف داروها را گزارش کردند. یک کارآزمایی روی دارویی متعلق به گروه مسدودکنندههای کانال کلسیم هنوز در حال انجام است و نتایج آن که قرار است در سال 2012 منتشر شوند، به مطالعات بیشتر کمک خواهند کرد.
اطلاعات بسیار کمی برای پیشگیری اولیه یا ثانویه یافت شد. برای بررسی داروهای مختلف کاهشدهنده فشار خون و تاثیرات آنها بر خطر ابتلا به PD، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است. از این مطالعات، داروهای بالقوه خاصی برای انجام کارآزماییهای بالینی روی بیماران مبتلا به PD شناسایی خواهند شد تا مشخص شود که نشانهها را بهبود میبخشند یا روند بیماری را کُند میکنند یا خیر. مهم است که اطلاعات بیشتری در مورد عوارض جانبی برای افراد مبتلا به PD که این داروها را مصرف میکنند، داشته باشیم و اطمینان یابیم که مزیت آنها به مراتب بسیار بیشتر از هرگونه آسیب است.
مطالعه چکیده کامل
درمانهای فعلی بیماری پارکینسون (Parkinson's disease; PD) بر تسکین نشانهها متمرکز است، و در حال حاضر هیچ درمان پذیرفتهشدهای برای توقف یا کُند کردن پیشرفت بیماری وجود ندارد. عوامل بالقوه محافظتکننده عصبی (neuroprotective) یا اصلاحکننده بیماری از مطالعات پیشبالینی شناسایی شدهاند. یکی از این گروهها، داروهای آنتیهیپرتانسیو (anti-hypertensive) هستند.
اهداف
1) آیا داروهای آنتیهیپرتانسیو از شروع PD پیشگیری میکنند؟ (پیشگیری اولیه)
2) آیا داروهای آنتیهیپرتانسیو، عوامل اصلاحکننده بیماری در PD هستند، آیا پساز ایجاد PD، پیشرفت بیماری را کُند میکنند؟ (پیشگیری ثانویه)
3) عوارض جانبی مصرف داروهای آنتیهیپرتانسیو برای بیماران مبتلا به PD چه هستند؟
روشهای جستوجو
بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی، از جمله پایگاههای ثبت کارآزمایی، به همراه جستوجوی دستی در مجموعه مقالات کنفرانسها و جستوجوی استنادهای مقالات کلیدی (بهروز شده در ماه می 2011) جستوجو شدند. در صورت نیاز، با نویسندگان تماس گرفته شد تا اطلاعات بیشتری را ارائه دهند.
معیارهای انتخاب
برای بررسی پیشگیری اولیه، کارآزماییهای پیشگیری اولیه و مطالعات مشاهدهای (مطالعات کوهورت و مورد-شاهدی) بررسی شدند. شرکتکنندگان هنگام ارزیابی میزان مواجهه با داروهای آنتیهیپرتانسیو، فاقد PD بودند. برای مرور پیشگیری ثانویه، کارآزماییهای بالینی در بیماران مبتلا به PD با تعریف مشخص، بررسی شدند. دو نفر بهطور مستقل از هم با استفاده از معیارهای از پیش تعیینشده، مطالعات را برای ورود انتخاب کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دادهها از مقالات منبع، استخراج شده و کیفیت روششناسی (methodology) آنها توسط دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم ارزیابی شد. نتایج هر دو مرور بهصورت توصیفی بررسی شدند.
نتایج اصلی
دو مطالعه کوهورت و چهار مطالعه مورد-شاهدی، معیارهای ورود را برای مرور پیشگیری اولیه داشتند. دو مطالعه کوهورت، هیچ تاثیری را از مواجهه با مسدودکنندههای کانال کلسیم بر خطر ابتلا به PD نشان ندادند. سه مطالعه مورد-شاهدی به بررسی تاثیرات مواجهه با مسدودکنندههای کانال کلسیم و بتا-بلاکرها بر خطر ابتلا به PD پرداختند، اما دورههای ارزیابی مواجهه پیشاز شروع PD بهطور قابل توجهی متفاوت بوده، و زیرگروههای مختلفی از داروها بررسی شدند، بنابراین نتایج مشابه نبودند. در یک مطالعه، تاثیر محافظتی مسدودکنندههای کانال کلسیم با اثر مرکزی مشاهده شد.
دو کارآزمایی و یک کارآزمایی در حال انجام، معیارهای ورود را برای مرور پیشگیری ثانویه داشتند. هر کارآزمایی تکمیلشده، یک دسته متفاوت از داروهای آنتیهیپرتانسیو را بررسی کرد. کارآزمایی در حال انجام، تاثیرات ایسرادیپین (isradipine)، مسدودکننده کانال کلسیم، را بر نشانههای حرکتی و پیشرفت بیماری بررسی میکند. این مطالعه پساز مطالعه تحملپذیری قبلی انجام شد. نتایج در سال 2012 مشخص خواهند شد.
عوارض جانبی در تمام کارآزماییهای واردشده مشاهده شده و شامل عدم تحمل داروها و بدتر شدن نشانههای PD بودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر، شواهد کافی برای استفاده از داروهای آنتیهیپرتانسیو برای پیشگیری اولیه یا ثانویه از PD وجود ندارد. انجام مطالعات مشاهدهای بیشتری برای شناسایی داروهای بالقوه جهت پیشبرد مطالعات بیخطری و تحملپذیری در افراد مبتلا به PD در مراحل اولیه مورد نیاز است. نتایج کارآزمایی در حال انجام به پژوهشهای بیشتری کمک خواهند کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
