سل یک بیماری عفونی جدی است که سالانه بیش از نه میلیون نفر را مبتلا می‌کند. این بیماری از طریق قطرات موجود در هوا منتقل می‌شود که در ریه‌های آلوده بیماران مبتلا به سل ایجاد می‌شوند. علیرغم دسترسی گسترده به درمان با آنتی‌بیوتیک‌های موثر، این بیماری در بسیاری از مناطق با منابع محدود هم‌چنان شایع است. این مرور با هدف تعیین اینکه غربالگری سیستماتیک تمام افراد در تماس مستقیم با افراد مبتلا به بیماری سل اثبات‌شده، تشخیص زودهنگام سل را افزایش می‌دهد یا خیر، انجام شد. این مرور نشان داد که در حال حاضر هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مناسبی برای پاسخ به این سوال وجود ندارد و شواهد کافی برای نشان دادن اینکه برنامه‌های غربالگری سل، میزان تشخیص را میان افراد در تماس با بیماران مبتلا به سل بهبود می‌بخشد یا میزان سل را در جامعه کاهش می‌دهد یا خیر، وجود ندارد. بنابراین، نیاز به انجام تحقیقات بیشتر برای تعیین مزایای غربالگری سیستماتیک افراد در تماس با بیماران مبتلا به سل وجود دارد.
Read the full abstract
سل یک چالش بزرگ سلامت جهانی است که توسط یک باکتری ایجاد شده و از طریق قطرات موجود در هوا پخش می‌شود. اغلب بیماران در کشورهایی با بار (burden) بالای ابتلا، هنگام مراجعه به مراکز سلامت شناسایی می‌شوند («شناسایی غیرفعال موارد ابتلا»). افرادی که با بیماران مبتلا به سل در تماس بوده‌اند، از گروه‌های پرخطر ابتلا به این بیماری هستند. غربالگری فعال افراد در تماس با افراد مبتلا به سل تائیدشده می‌تواند میزان تشخیص موارد و کنترل بیماری را بهبود بخشد.
اهداف
هدف مطالعه مقایسه این است که یافتن فعال موارد ابتلا میان افراد تماس‌یافته با بیماران مبتلا به سل تائیدشده، در مقایسه با روش معمول، تشخیص موارد ابتلا را افزایش می‌دهد یا خیر.
روش‌های جست‌وجو
در اپریل 2011، ما CENTRAL ( کتابخانه کاکرین 2011، شماره 2)، MEDLINE؛ EMBASE؛ LILACS و mRCT را جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین فهرست منابع مقالات، مجله بین‌المللی سل و بیماری‌های ریه را بررسی کرده و با محققان و سازمان‌های مربوطه تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی‌شده از یافتن موارد فعال برای تشخیص بیماری سل میان تماس‌های نزدیک و گاه‌به‌گاه بیماران مبتلا به سل ریوی اثبات‌شده از نظر میکروبیولوژیکی (از طریق اسمیر خلط و/یا کشت).
گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم، واجد شرایط بودن و کیفیت روش‌شناسی (methodology) کارآزمایی‌هایی را ارزیابی کردند که با استفاده از روش جست‌وجویی که قبلا شرح داده شد، استخراج شدند.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی، معیارهای ورود به این مرور را نداشت. یک RCT تاثیر یافتن فعال موارد ابتلا در افراد تماس‌یافته را آزمایش کرد، اما مداخله در آن کارآزمایی شامل غربالگری و درمان LTBI در افراد در تماس نیز بود؛ و تاثیر جداگانه یافتن فعال موارد ابتلا قابل تخمین نبود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در حال حاضر داده‌های کافی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ارزیابی تاثیر یافتن موارد فعال سل میان افراد در تماس با بیماران مبتلا به بیماری تائیدشده، وجود ندارد. در حالی که مطالعات مشاهده‌ای نشان می‌دهند افراد در تماس با بیمار، خطر ابتلا به سل بیشتری نسبت به جمعیت عمومی دارند، انجام تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که یافتن فعال موارد ابتلا بین افراد در تماس، میزان تشخیص موارد ابتلا را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد یا خیر.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
