بین 5% و 10% از زنان باردار باکتری در ادرار خود دارند بدون آنکه نشانههای عفونت را بروز دهند (باکتریوری بدون علامت (asymptomatic bacteriuria)). اگر این بیماری درمان نشود، زنان ممکن است دچار عوارض جدی مانند عفونت کلیه یا زایمان زودرس شوند. در این مرور، ما مطالعاتی را بررسی کردیم که درمانهای مختلف آنتیبیوتیکی را برای باکتریوری بدون علامت مقایسه کردند تا بدانیم کدام آنتیبیوتیکها یا کدام دوره از همان آنتیبیوتیکها (دورههای کوتاهتر در مقابل دورههای طولانیتر) برای کاهش عفونت موثرتر بودند. ما عوارض جانبی را مانند استفراغ نیز بررسی کردیم. مطالعات موجود در این مرور نتوانستند هیچ آنتیبیوتیک یا رژیم دارویی جدیدتری را نشان دهند که بهتر از آنتیبیوتیکهای قدیمیتر و رژیم دارویی مرسوم باشد.
ما پنج کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را شامل 1140 زن وارد مطالعه کردیم که نتایج آزمایش ادرار آنها باکتریوری بدون علامت را نشان داد. هریک از پنج مطالعه، آنتیبیوتیکهای مختلفی را بررسی کردند؛ بنابراین، نتایج را تجمیع نکردهایم. چهار مورد از مقایسهها (فسفومایسین در مقابل سفوروکسیم؛ پیومسیلینام در مقابل آمپیسیلین؛ سفالکسین در مقابل میراکسید® (پیومسیلینام 200 میلیگرم و پیوامپیسیلین 250 میلیگرم)؛ و سیکلوسرین در مقابل سولفادیمیدین) هیچ مزیت قطعی یک آنتیبیوتیک را نسبت به دیگری برای درمان عفونت، عوارض جانبی یا بیخطر بودن درمان نشان ندادند. آمپیسیلین در مقایسه با پیومسیلینام منجر به استفراغ کمتری شد و بنابراین در یک مطالعه توسط زنان بهتر تحمل شد. بااینحال، هیچ تفاوتی در درمان عفونت فعلی و پیشگیری از عود عفونت در زنانی که آمپیسیلین مصرف کردند، در مقایسه با زنانی که با پیومسیلینام درمان شدند، وجود نداشت. در مطالعه دیگری که دوره یک روزه مصرف نیتروفورانتوئین را با دوره هفت روزه مقایسه کرد، دوره طولانیتر در درمان باکتریهای ادرار در دوران بارداری بهتر عمل کرد. زنانی که با دوره کوتاهتر درمان شدند، عفونت پایدارتری داشتند، اما تفاوت بارزی در عفونت علامتدار در دو هفته، حالت تهوع یا زایمان زودرس دیده نشد.
مطالعه چکیده کامل
باکتریوری بدون علامت در 5% تا 10% بارداریها رخ میدهد، و در صورت عدم درمان، میتواند منجر به بروز عوارض جدی شود.
اهداف
ارزیابی اینکه کدام آنتیبیوتیک به عنوان درمان اولیه برای باکتریوری بدون علامت در دوران بارداری، موثرترین و کمضررترین درمان است.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (مارچ 2010) و فهرست منابع مطالعات بازیابیشده را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که دو رژیم آنتیبیوتیکی را برای درمان باکتریوری بدون علامت مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
نویسندگان مرور بهطور مستقل از هم مطالعات را برای ورود غربالگری کرده و دادهها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
ما پنج مطالعه را شامل 1140 زن مبتلا به باکتریوری بدون علامت انتخاب کردیم. ما متاآنالیز را انجام ندادیم؛ هر کارآزمایی رژیمهای آنتیبیوتیکی مختلفی را بررسی کرد و بنابراین نتوانستیم نتایج را تجمیع کنیم. در مطالعهای که یک دوز واحد 3 گرم از فسفومایسین ترومتامول (fosfomycin trometamol) را با یک دوره پنج روزه سفوروکسیم (cefuroxime) مقایسه کرد، هیچ تفاوت معنیداری را در عفونت پایدار (خطر نسبی (RR): 1.36؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.24 تا 7.75)، تغییر به دیگر آنتیبیوتیکها (RR: 0.08؛ 95% CI؛ 0.00 تا 1.45) یا در آلرژی یا خارش (RR: 2.73؛ 95% CI؛ 0.11 تا 65.24) نیافت. مقایسه دورههای هفت روزه مصرف 400 میلیگرم پیومسیلینام (pivmecillinam) در مقابل 500 میلیگرم آمپیسیلین، که هر دو چهار بار در روز تجویز شدند، هیچ تفاوت معنیداری را در عفونت پایدار در دو هفته یا عفونت عودکننده نشان نداد، اما افزایش استفراغ (RR: 4.57؛ 95% CI؛ 1.40 تا 14.90) و احتمال بیشتر قطع زودهنگام درمان با پیومسیلینام در زنان (RR: 8.82؛ 95% CI؛ 1.16 تا 66.95) دیده شد. زمانیکه سفالکسین با دوز 1 گرم در مقابل میراکسید (®Miraxid) (پیومسیلینام 200 میلیگرم و پیوامپیسیلین 250 میلیگرم) دو بار در روز به مدت سه روز تجویز شدند، تفاوت معنیداری در عفونت مداوم یا عودکننده وجود نداشت. دوره یک روزه در مقابل هفت روزه نیتروفورانتوئین (nitrofurantoin) منجر به ایجاد عفونت پایدارتر در دوره درمانی کوتاهتر شد (RR: 1.76؛ 95% CI؛ 1.29 تا 2.40)، اما تفاوت معنیداری در عفونت علامتدار در دو هفته، حالت تهوع یا زایمان زودرس دیده نشد. در مقایسه سیکلوسرین (cycloserine) با سولفادیمیدین (sulphadimidine)، هیچ تفاوت معنیداری در عفونتهای علامتدار، مداوم یا عودکننده مشاهده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما نمیتوانیم هیچ نتیجهگیری قطعی در مورد موثرترین و بیخطرترین رژیم آنتیبیوتیکی برای درمان اولیه باکتریوری بدون علامت در دوران بارداری داشته باشیم. یک مطالعه، مزایای دوره طولانیتر مصرف نیتروفورانتوئین را نشان داد، و مطالعه دیگر تحملپذیری بهتری را با آمپیسیلین در مقایسه با پیومسیلینام نشان داد؛ به جز این موارد، تفاوت معنیداری میان گروههای تحت درمان با آنتیبیوتیکهای مختلف مشاهده نشد. با توجه به این فقدان شواهد قطعی، بهتر است پزشکان عواملی را مانند هزینه، در دسترس بودن و عوارض جانبی، در انتخاب بهترین گزینه درمانی در نظر بگیرند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
