خونریزی داخل مغزی (ICH) نوعی سکته مغزی ویرانگر است. نیمی از کسانی که دچار ICH میشوند، ظرف یک ماه پساز وقوع آن میمیرند و کسانی که زنده میمانند، معمولا دچار از دست دادن شدید عملکرد مغز و مهارتهای حرکتی میشوند. اغلب، آنها قادر به از سرگیری فعالیتهای عادی زندگی روزمره نیستند (O'Collins 2006).
ICH زمانی رخ میدهد که خونریزی در مغز رخ میدهد، که معمولا در نتیجه یک اپیزود از فشار خون بالا است. این وضعیت با تخریب مستقیم بافت، سمیّت عصبی، التهاب، ادم، اختلال در جریان خون و آپوپتوز، باعث مرگ سلولی میشود. مدلهای حیوانی نشان میدهند که آسیب اکسیداتیو در پاتوژنز ICH نقش دارد و ممکن است هدفی برای درمان باشد و همچنین نشان میدهد که اداراوون (edaravone) ممکن است سلولها را از آسیب اکسیداتیو محافظت کند. در این مرور، ما 10 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را شامل 768 شرکتکننده ارزیابی کردیم تا مشخص شود که مصرف اداراوون خطر مرگومیر یا وابستگی ناشی از آسیب مغزی با واسطه ICH را کاهش میدهد یا خیر. شواهد حاصل از تمام مطالعات واردشده، از توصیه برای استفاده روتین از اداراوون در بیماران مبتلا به ICH پشتیبانی نمیکند.
مطالعه چکیده کامل
خونریزی داخل مغزی (ICH) باعث ایجاد عوارض و مرگومیر قابل توجهی میشود. پیشآگهی بیماران مبتلا به ICH ضعیف است. اداراوون (edaravone) ممکن است در کاهش خطر مرگ زودرس و بهبود پیامدهای بلندمدت عملکردی در بازماندگان، بیخطر و موثر باشد.
اهداف
ارزیابی بیخطری (safety) و اثربخشی اداراوون در مدیریت بالینی ICH حاد.
روشهای جستوجو
ما در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه سکته مغزی (stroke) در کاکرین (مارچ 2010)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین ، شماره 2، 2010)، پایگاه ثبت کارآزماییهای سکته مغزی چین (آگوست 2010)، MEDLINE (1950 تا آگوست 2010)، EMBASE (1980 تا مارچ 2010) و 12 بانک اطلاعاتی چینی (آگوست 2010) جستوجو کردیم. ما پایگاههای ثبت کارآزماییهای در حال انجام، فهرست منابع، مجموعه مقالات کنفرانسهای مرتبط را نیز جستوجو کرده و با شرکتهای تولیدکننده اداراوون تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها اداراوون با دارونما (placebo)، یا اداراوون به همراه درمان روتین با درمان روتین بهتنهایی، در بیماران مبتلا به ICH حاد مقایسه شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کیفیت کارآزماییها را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند، دادههای مربوط به عوارض جانبی را گردآوری کرده و برای دستیابی به اطلاعات ازدسترفته با محققان تماس گرفتند.
نتایج اصلی
ما 10 RCT را شامل 768 شرکتکننده وارد کردیم؛ کیفیت آنها عموما در سطح پائین بود. برای همه کارآزماییها، گروه کنترل عبارت بود از مراقبت معمول/درمان روتین (نه دارونما)، تخصیص درمان و ارزیابی پیامد کورسازی نشده یا شرح داده نشدند، و پیامد اولیه (مرگومیر یا وابستگی در پایان دوره پیگیری طولانیمدت) گزارش نشد. فقط یک کارآزمایی تعداد موارد مرگومیر را گزارش کرد، که نشان میدهد درمان با اداراوون آنها را چه در طول درمان برنامهریزیشده (RR: 0.62؛ 95% CI؛ 0.11 تا 3.50) و چه در دوره پیگیری سه ماه (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.20 تا 4.32) بهطور قابل توجهی کاهش نداد. چهار مطالعه فعالیتهای روزمره زندگی (ADL) را ارزیابی کردند، اما نمره ADL در پایان دوره پیگیری طولانیمدت بهبودی معنیداری نداشت (MD: 21.65؛ 95% CI؛ 6.98- تا 50.28). با ترکیب دادههای تمام مطالعات، درمان با اداراوون میزان بهبودی را در اختلال عصبی (RR: 1.48؛ 95% CI؛ 1.29 تا 1.69) تا پایان درمان برنامهریزیشده افزایش داد، اما مشخص نیست که این بهمعنای هرگونه مزیت بلندمدت با اهمیت بالینی باشد. عوارض جانبی گزارششده با اداراوون، خفیف و شایع بودند (9%)، اما تفاوت معنیداری در عوارض جانبی میان دو گروه دیده نشد (RR: 2.09؛ 95% CI؛ 0.71 تا 6.19).
نتیجهگیریهای نویسندگان
هر 10 مطالعه در یافتن تاثیر مفید یا مضر اداراوون برای درمان ICH بینتیجه بودند. به انجام RCTهای بیشتر با کیفیت بالا و در مقیاس بزرگ نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
ین مرور کاکرین در ابتدا به زبان انگلیسی منتشر شد. مسوولیت صحت ترجمه بر عهده تیم ترجمه است که آن را تهیه کرده است. روند ترجمه با دقت انجام شده و از فرآیندهای استاندارد برای تضمین کنترل کیفیت پیروی میکند. با این حال، در صورت عدم تطابق، ترجمههای نادرست یا نامناسب، متن اصلی انگلیسی معتبر است.
