نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک (paraneoplastic neuropathy) شایعترین سندرمهای پارانئوپلاستیک گزارششده هستند. اصطلاح نوروپاتی پارانئوپلاستیک (paraneoplastic neuropathy) برای آسیب عصبی در سرطان استفاده میشود که ناشی از گسترش مستقیم سرطان به عصب، سمیّت درمانها، اختلال متابولیک، عفونتهای ویروسی یا دیگر علل آشکار نباشد. بهطور کلی پذیرفته شده که واکنش ایمنی به سرطان باعث آسیب «bystander» به اعصاب میشود. نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک از نظر ماهیت متنوع بوده و به رویکردهای درمانی متعددی نیاز دارند. این مرور را انجام دادیم تا بهطور سیستماتیک هرگونه داده موجود از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) را در مورد درمان نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک ارزیابی کنیم، و ابتدا بر شواهدی با بالاترین کیفیت تمرکز کردیم.
علیرغم گزارشهای فراوان در مورد نوروپاتی پارانئوپلاستیک، هیچ RCT یا شبه-RCTای را برای گنجاندن در این مرور شناسایی نکردیم. از شواهد تصادفیسازی نشده، فقط شش مطالعه را، در مجموع شامل 54 شرکتکننده، یافتیم که طبق معیارهای کیفی ازپیش تعریفشده، برای گنجاندن در بحث مناسب بودند. این مطالعات به راحتی قابل مقایسه (مشابه) نبودند.
در حال حاضر هیچ RCT یا شبه-RCTای در مورد درمان نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک وجود ندارد که بتوان بر اساس آن درمان را انجام داد. فقط شواهدی از مطالعه سری موارد (case series)، گزارشهای موردی یا نظر متخصصان (شواهد کلاس IV) برای بررسی تاثیر تعدیل سیستم ایمنی (ایمونوگلوبولین داخل وریدی، تعویض پلاسما، درمان استروئیدی یا شیمیدرمانی) بر نوروپاتی پارانئوپلاستیک وجود دارد.
مطالعه چکیده کامل
مشاهده درگیری سیستم عصبی محیطی در افرادی که تومورهایی خارج از سیستم عصبی دارند، غیرمعمول نیست. هر بخشی از سیستم عصبی محیطی میتواند درگیر شود، از نورونهای حسی و حرکتی گرفته تا ریشهها و شبکههای عصبی، و از تنههای انتهایی گرفته تا اتصالات عصبیعضلانی. پاتوژنز از نفوذ مستقیم سلولهای سرطانی گرفته تا سمیّت ناشی از درمان، اختلالات متابولیک، کاشکسی (cachexia)، عفونتها و سندرمهای پارانئوپلاستیک (paraneoplastic) نیز متغیر است.
سندرمهای عصبی پارانئوپلاستیک علائم یا نشانههایی هستند که در اثر آسیب به اندامها یا بافتهایی که از محل بدخیمی یا متاستازهای آن دور هستند، ایجاد میشوند. تصور میشود که پاتوژنز این بیماری، ناشی از واکنش متقاطع علیه آنتیژنهای مشترک بین سلولهای تومور و سیستم عصبی، با واسطه ایمنی باشد.
نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک (paraneoplastic neuropathy) شایعترین سندرمهای پارانئوپلاستیک گزارششده هستند. بااینحال، آنها ناهمگون بوده و به رویکردهای درمانی متعددی نیاز دارند. این مرور به منظور ارزیابی سیستماتیک هرگونه داده موجود از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) در مورد درمان سندرمهای پارانئوپلاستیک سیستم عصبی محیطی و نه کل طیف سندرمهای عصبی پارانئوپلاستیک انجام شد.
اهداف
ارزیابی مزایا و آسیبهای درمانها برای نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماریهای عصبیعضلانی در کاکرین (14 فوریه 2012)؛ CENTRAL (سال 2012، شماره 1)؛ MEDLINE (ژانویه 1966 تا فوریه 2012)؛ EMBASE (ژانویه 1980 تا فوریه 2012) و LILACS (ژانویه 1982 تا فوریه 2012) را برای یافتن RCTها، شبه-RCTها، مطالعات کنترلشده تاریخی و کارآزماییهای دارای کنترل همزمان، جستوجو کردیم.
این استراتژی را برای جستوجوی MEDLINE از سال 1966 و EMBASE از سال 1980 برای یافتن مطالعات کوهورت مقایسهای، مطالعات مورد-شاهدی و مطالعه سری موارد (case series) تطبیق دادیم.
معیارهای انتخاب
قصد داشتیم تمام RCTها و شبه-RCTها (که در آنها تخصیص (allocation) که بهصورت تصادفی انجام نمیشود اما هدف بیطرفانه بودن آن است، برای مثال تخصیص متناوب (alternate allocation)) را مربوط به هرگونه درمان برای نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک، وارد کنیم. همچنین از آنجایی که انتظار داشتیم مطالعات کمی وجود داشته باشند یا اصلا وجود نداشته باشند، برنامهریزی کردیم تا مطالعات مشاهدهای، مطالعات کوهورت مقایسهای آیندهنگر و گذشتهنگر، مطالعات مورد-شاهدی، و مطالعه سری موارد را که حداقل معیارهای مورد بحث را داشتند، ارزیابی و خلاصه کنیم.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
سه نویسنده مرور، کارآزماییها را برای ورود انتخاب کردند. در صورت بروز هرگونه اختلافنظر، با بحث به توافق رسیدیم. دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم دادهها را در یک فرم استخراج داده که بهطور ویژه طراحی شده بود، استخراج کردند. دادههای مربوط به عوارض جانبی را از مطالعات واردشده جمعآوری کردیم.
نتایج اصلی
علیرغم گزارشهای فراوان در مورد نوروپاتی پارانئوپلاستیک، هیچ RCT یا شبه-RCTای را برای گنجاندن در این مرور شناسایی نکردیم. فقط شش مطالعه را، شامل 54 شرکتکننده، از میان شواهد تصادفیسازینشدهای که بر اساس معیارهای از پیش تعریفشده، کیفیت مناسبی برای گنجاندن در بحث داشتند، یافتیم. این مطالعات به راحتی قابل مقایسه (مشابه) نبودند. درمانها بر درمان تومور و تعدیل سیستم ایمنی (immunomodulation)، عمدتا ایمونوگلوبولین داخل وریدی، متمرکز بودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر هیچ RCT یا شبه-RCTای در مورد درمان نوروپاتیهای پارانئوپلاستیک وجود ندارد که بتوان بر اساس آن درمان را انجام داد. فقط شواهدی از مطالعه سری موارد، گزارشهای موردی یا نظر متخصصان (شواهد کلاس IV) برای بررسی تاثیر تعدیل سیستم ایمنی (ایمونوگلوبولین داخل وریدی، تعویض پلاسما، درمان استروئیدی یا شیمیدرمانی) بر نوروپاتی پارانئوپلاستیک وجود دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
