این یک مرور سیستماتیک از تحقیقات بالینی است که بررسی میکند مصرف آنتیبیوتیک میتواند از عفونت ناشی از یک باکتری منتقله از آب به نام لپتوسپیرا پیشگیری کند یا خیر. دادههای حاصل از کارآزماییهای مختلف نتایج متناقضی داشتند، و این کارآزماییها افراد مختلفی را هدف قرار دادند - مسافران و افرادی که در مناطق پرخطر زندگی میکنند، شامل سربازان، کشاورزان، و دانشآموزان. در مجموع، دادهها در همه موارد از این شیوه پشتیبانی نمیکنند، اگرچه ممکن است به مسافران کوتاهمدت با پتانسیل قرار گرفتن در معرض خطر بالا، کمک شود. افرادی که داکسیسیکلین مصرف کردند، بیشتر احتمال داشت که دچار درد معده، حالت تهوع و استفراغ شوند، اما فقط تعداد کمی از شرکتکنندگان ناچار به قطع مصرف دارو شدند.
مطالعه چکیده کامل
عفونت لپتوسپیرا (Leptospira) یک بیماری مشترک بین انسان و دام در سطح جهانی است که تاثیر قابل توجهی بر سلامت کارگران کشاورزی و افرادی دارد که کار یا تفریح آنها را به مناطق بومی میبرد.
اهداف
این مرور سیستماتیک، متون علمی موجود را برای یافتن شواهد به نفع یا علیه استفاده از آنتیبیوتیک پروفیلاکسی علیه عفونت لپتوسپیرا (لپتوسپیروز) ارزیابی کرد.
روشهای جستوجو
نویسندگان، پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین ( CENTRAL ) در کتابخانه کاکرین ، MEDLINE؛ EMBASE و SCI-Expanded ، همچنین خلاصهمقالات جلسات انجمنهای حرفهای مرتبط را تا ژانویه 2009 جستوجو کردند.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده و آیندهنگر که به بررسی پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی علیه لپتوسپیروز پرداختند، انتخاب شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
جمعآوری دادهها، اطلاعات جمعیتشناختی شرکتکنندگان و پیامدها، همچنین ویژگیهای طراحی و کیفیت کارآزمایی را خلاصه کرد. نتایج کارآزماییها برای تعیین مستقل پیامدها آنالیز شدند، درحالیکه دادههای چندین کارآزمایی در صورت لزوم تجمیع شدند.
نتایج اصلی
سه کارآزمایی وارد شدند، که همگی مصرف داکسیسیکلین (doxycyline) را ارزیابی کردند. کیفیت کارآزماییها به دلیل فقدان آنالیز قصد درمان (intention-to-treat) و تنوع در روششناسی (methodology) و پیامدهای هدفمند بین کارآزماییها، دچار نقصان بود. یک کارآزمایی، پروفیلاکسی پساز مواجهه را در یک جمعیت بومی پس از وقوع سیل، بدون اثربخشی آشکار در کاهش عفونت لپتوسپیرا شناساییشده بهصورت بالینی یا آزمایشگاهی، ارزیابی کرد. دو کارآزمایی، پیشگیری پیشاز مواجهه را ارزیابی کردند، یکی میان سربازان مستقر و دیگری در یک جمعیت بومی. علیرغم نسبت شانس 0.05 (95% CI؛ 0.01 تا 0.36) برای عفونت شناساییشده در آزمایشگاه میان سربازان مستقر تحت درمان با داکسیسیکلین در یکی از این دو کارآزمایی، دادههای تجمیعشده هیچ کاهش آماری معنیداری را در عفونت لپتوسپیرا میان شرکتکنندگان نشان ندادند (نسبت شانس: 0.28 (95% CI؛ 0.01 تا 7.48)). عوارض جانبی خفیف (عمدتا تهوع و استفراغ) میان افرادی که داکسیسیکلین مصرف کردند، با نسبت شانس 11 (95% CI؛ 2.1 تا 60)، شایعتر بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
مصرف منظم داکسیسیکلین خوراکی هفتگی با دوز 200 میلیگرم، احتمال تهوع و استفراغ را افزایش میدهد و فایده آن در کاهش تغییر سرمی لپتوسپیرا یا پیامدهای بالینی عفونت مشخص نیست.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
