منطقی به نظر میرسد که داروهای ضدویروسی بتوانند به بیماران مبتلا به عفونت ویروس هرپس گوش که باعث ضعف صورت میشود (وضعیتی که به عنوان «سندرم رامسی هانت» شناخته میشود) کمک کنند. این داروها اغلب به درمان عفونتهای ویروسی مشابه در دیگر نقاط بدن کمک میکنند. بااینحال، کارآزماییهایی که ممکن است به این موضوع بپردازند، انجام نشدهاند و بنابراین در مورد مفید بودن آنها عدم قطعیت وجود دارد. از آنجاییکه بیماران میتوانند هنگام مصرف این داروها دچار عوارض جانبی شوند، هنگام بررسی اینکه از آنها در درمان سندرم رامسی هانت استفاده کنند یا خیر، باید خطرات این داروها را در مقابل چشمانداز ناشناخته فواید آنها سنجید.
مطالعه چکیده کامل
هرپس زوستر گوش (herpes zoster oticus; HZO) یک عفونت ویروسی گوش بوده و هنگامی که با فلج حاد صورت همراه باشد، به عنوان سندرم رامسی هانت (Ramsay Hunt) شناخته میشود. داروهای ضدویروسی، درمان استاندارد خط اول برای عفونتهای هرپس زوستر در دیگر نقاط بدن هستند و تصور میشود که آسیب عصبی را کاهش داده یا به حداقل میرسانند، در نتیجه پیامدها را بهبود میبخشند. پیشنهاد شده که این عوامل احتمال بهبودی یا رفع کامل ضعف صورت را در بیماران مبتلا به سندرم رامسی هانت افزایش میدهند.
اهداف
تعیین اثربخشی داروهای ضدویروسی در درمان بیماران بزرگسال مبتلا به سندرم رامسی هانت (HZO همراه با فلج صورت).
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه اختلالات گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین، شماره فعلی)، Medline (1950 - 2007)؛ (PubMed (2007 - 2008؛ EMBASE (1974 به بعد) و دیگر بانکهای اطلاعاتی مرتبط را جستوجو کردیم. تاریخ آخرین جستوجو به جون 2008 بازمیگشت.
معیارهای انتخاب
دو نویسنده تمام استنادهای احتمالی را برای شناسایی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای بررسی کردند که در آنها عوامل ضدویروسی بهتنهایی یا در ترکیب با درمانهای دیگر (با استفاده از مسیرهای مختلف تجویز و طرحهای دوزبندی) بهعنوان درمان سندرم رامسی هانت تجویز شدند. برای کسب اطلاعات بیشتر با یکی از نویسندگان تماس گرفتیم.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو محقق بهطور مستقل از هم به ارزیابی واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزماییها پرداختند.
نتایج اصلی
فقط یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده شناسایی و وارد شد. این مطالعه کیفیت پائینی داشت و فقط شامل 15 شرکتکننده بود. در این کارآزمایی که در سال 1992 انجام شد، آسیکلوویر (acyclovir) داخل وریدی و کورتیکواستروئیدها با کورتیکواستروئیدها بهتنهایی مقایسه شدند. آنالیز ما هیچ تفاوت آماری معنیداری را میان دو گروه نشان نداد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
علیرغم استفاده گسترده از داروهای ضدویروسی در این وضعیت، ما هیچ شواهدی را نیافتیم مبنی بر اینکه تاثیر مفیدی بر پیامدها در سندرم رامسی هانت دارند. استفاده از این داروها در بیماران مبتلا به عفونتهای هرپس زوستر در دیگر قسمتهای بدن ممکن است نشان دهد که آنها در ایجاد هرپس زوستر گوش نقش دارند. طبق معمول، فقدان شواهد مثبت مبنی بر سودمندی (یا، در این مورد، نتیجه «منفی» از یک مطالعه کوچک و با قدرت آماری پائین) لزوما نشان دهنده بیاثر بودن داروهای ضدویروسی نیست. بااینحال، این داروها با بروز عوارض جانبی همراه هستند و این موضوع باید هنگام انجام آنالیز خطر-فایده لازم پیشاز شروع درمان، در نظر گرفته شود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
