گزارش شده که حدود 308 میلیون نفر در سراسر جهان دچار «اختلال تحمل گلوکز» هستند. این افراد سطوح قند خون (گلوکز) بالاتر از حد طبیعی دارند، اما معیارهای تشخیصی را برای ابتلا به دیابت نوع 1 یا نوع 2 ندارند. این وضعیت ممکن است فرصتی را فراهم آورد تا از بروز دیابت و عوارض آن، مانند بیماری قلبیعروقی، پیشگیری شود یا شروع آن به تعویق افتد. تخمین زده میشود که طی یک دهه از تشخیص اولیه «اختلال تحمل گلوکز»، 25% تا 75% افراد به دیابت مبتلا شوند.
این مرور 16 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را در مورد 15 داروی گیاهی چینی مختلف بررسی کرد. کارآزماییها از چهار هفته تا دو سال (میانگین نه ماه) به طول انجامیدند و در مجموع شامل 1391 شرکتکننده بودند. مرگومیر به هر علتی، عوارض دیابت و پیامدهای اقتصادی بررسی نشدند. هیچ موردی از عوارض جانبی جدی گزارش نشد.
شواهد موجود نشان میدهد که داروهای گیاهی چینی قادر به کاهش و متعادل کردن گلوکز خون بالا هستند. با توجه به وجود انحرافات (سوگیری (bias)) قابل توجه در این کارآزماییها، پیشاز هرگونه نتیجهگیری قطعی در مورد تاثیرات داروهای گیاهی چینی در درمان اختلال تحمل گلوکز و به تاخیر انداختن بروز دیابت، انجام مطالعات با کیفیت بالا و ارزیابی دقیق مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
تخمین زده میشود حدود 308 میلیون نفر در سراسر جهان دچار اختلال تحمل گلوکز (impaired glucose tolerance; IGT) هستند؛ 25% تا 75% از این افراد طی یک دهه از زمان تشخیص اولیه، به دیابت مبتلا خواهند شد. در زمان تشخیص، نیمی از آنها دچار آسیبهای مرتبط با بافت خواهند بود و همه آنها در معرض افزایش خطر بیماری عروق کرونر قلب قرار دارند.
اهداف
هدف از این مرور، ارزیابی تاثیرات و بیخطری (safety) مصرف داروهای گیاهی چینی برای درمان افراد مبتلا به IGT یا اختلال گلوکز ناشتا (impaired fasting glucose; IFG) بود.
روشهای جستوجو
بانکهای اطلاعاتی زیر را جستوجو کردیم: کتابخانه کاکرین، PubMed؛ EMBASE؛ AMED، طیف وسیعی از بانکهای اطلاعاتی چینی، SIGLE و بانکهای اطلاعاتی کارآزماییهای در حال انجام.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشدهای در نظر گرفته شدند که داروهای گیاهی چینی را با دارونما (placebo)، عدم درمان، مداخلات دارویی یا غیردارویی در افراد مبتلا به IGT یا IFG مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کردند. کارآزماییها از نظر خطر سوگیری (bias) بر اساس معیارهای کلیدی زیر ارزیابی شدند: تولید تصادفی توالی (random sequence generation)، پنهانسازی تخصیص (allocation concealment)، کورسازی (blinding) شرکتکنندگان، ارزیابان پیامد و ارائهدهندگان مداخله، دادههای ناقص پیامد، گزارشدهی انتخابی پیامد و دیگر منابع سوگیری.
نتایج اصلی
این مرور، 16 کارآزمایی را بررسی کرد که از چهار هفته تا دو سال به طول انجامیده و در مجموع شامل 1391 شرکتکننده بودند که 15 داروی گیاهی چینی متفاوت را در هشت مقایسه متفاوت دریافت کردند. هیچیک از کارآزماییها گزارشی را در مورد مورتالیتی، موربیدیتی یا هزینهها ارائه ندادند. هیچ عارضه جانبی جدی مانند هیپوگلیسمی شدید مشاهده نشد. متاآنالیز هشت کارآزمایی نشان داد در افرادی که داروهای گیاهی چینی را همراه با اصلاح سبک زندگی دریافت کردند، در مقایسه با اصلاح سبک زندگی بهتنهایی، بیشاز دو برابر احتمال داشت که سطوح گلوکز پلاسمای ناشتا به سطوح طبیعی بازگردد (یعنی گلوکز پلاسمای ناشتا <7.8 میلیمول/لیتر و گلوکز خون 2ساعته <11.1 میلیمول/لیتر) (RR: 2.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.52 تا 2.82). افرادی که گیاهان دارویی چینی را دریافت کردند، در طول مدت کارآزمایی کمتر احتمال داشت که به دیابت مبتلا شوند (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.19 تا 0.58). بااینحال، همه کارآزماییها خطر سوگیری قابل توجهی داشتند و برای هیچیک از داروهای گیاهی خاص، دادههای مشابه در بیشاز یک مطالعه وجود نداشت. علاوهبر این، نتایج ممکن است تحت تاثیر نرخهای بازگشت طبیعی به سطوح گلوکز نرمال قرار گرفته باشند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد مثبت به نفع داروهای گیاهی چینی برای درمان IGT یا IFG توسط عوامل زیر محدود میشوند: فقدان کارآزماییهایی که یک داروی گیاهی یکسانی را بررسی کرده باشند، فقدان جزئیات در مورد مداخلات همزمان، روشهای نامشخص تصادفیسازی، گزارشدهی ضعیف و دیگر خطرات سوگیری.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
