سرطان پروستات، دومین سرطان شایع در مردان بوده و بیوپسی ترانسرکتال پروستات روشی برای بهدست آوردن بافت جهت تشخیص بافتشناسی کارسینوم پروستات است. علیرغم این واقعیت که عوارض عفونی پساز بیوپسی ترانسرکتال پروستات بهخوبی شناخته شده است، در مورد ضرورت و اثربخشی آنتیبیوتیکهای پیشگیرانه روتین و نبود استانداردهای لازم در پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی برای بیوپسی ترانسرکتال پروستات، عدم قطعیت وجود دارد. در نه کارآزمایی مشاهده کردیم که پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی در پیشگیری از عوارض عفونی (باکتریوری، باکتریمی، تب، عفونت مجاری ادراری (UTI)، سپسیس) و بستری شدن در بیمارستان پساز بیوپسی پروستات موثر است. چندین دسته از آنتیبیوتیکها برای پروفیلاکسی در بیوپسی پروستات موثر هستند، که در این میان کینولونها بهترین دستهای هستند که آنالیز شدند. هیچ داده قطعی برای تائید برتری تجویز آنتیبیوتیک برای دوره طولانی نسبت به درمان کوتاهمدت، یا برتری درمان با دوز چندگانه نسبت به درمان با دوز واحد وجود ندارد.
مطالعه چکیده کامل
بیوپسی ترانسرکتال پروستات (transrectal prostate biopsy; TRPB) یک پروسیجر شناختهشده است که برای بهدست آوردن بافت جهت تشخیص بافتشناسی کارسینوم پروستات بهکار میرود. علیرغم اینکه TRPB عموما یک روش بیخطر در نظر گرفته میشود، ممکن است با عوارض تروماتیک و عفونی، از جمله باکتریوری بدون نشانه (وجود باکتری در ادرار)، عفونت مجاری ادراری (UTI)، باکتریمی گذرا (وجود باکتری در خون)، اپیزودهای تب و سپسیس (وجود میکروارگانیسمهای پاتوژنیک یا سموم آنها در خون) همراه باشد. اگرچه عوارض عفونی پساز TRPB بهخوبی شناخته شده است، در مورد ضرورت استفاده از آنتیبیوتیکهای پیشگیرانه روتین و اثربخشی و عوارض جانبی آنها، همچنین نبود استانداردهای لازم، عدم قطعیت وجود دارد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و عوارض جانبی درمان آنتیبیوتیکی پیشگیرانه در TRPB.
روشهای جستوجو
این جستوجو، بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی اصلی را پوشش داد: MEDLINE؛ EMBASE؛ LILACS و پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL). با کارشناسان این حوزه مشورت شد و منابع بررسیشده از مقالات مرتبط ارزیابی شدند.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs) شامل مردانی که تحت TRPB قرار گرفته و آنتیبیوتیکهای پیشگیرانه یا دارونما (placebo)/عدم درمان دریافت کردند، همچنین تمام RCTهایی که به بررسی یک نوع آنتیبیوتیک در مقایسه با نوع دیگر پرداختند، از جمله دوزهای مشابه، روشهای تجویز، دفعات تجویز و مدت زمان درمان آنتیبیوتیکی، برای ورود به این مرور انتخاب شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو محقق (ELZ و OACC) بهطور مستقل از هم کارآزماییهای واردشده را انتخاب کرده و دادههای مطالعه را استخراج کردند. هرگونه اختلافنظری توسط شخص ثالث (NRNJ) حلوفصل شد.
نتایج اصلی
در مجموع، بیش از 3500 منبع بررسی شد و 19 گزارش اصلی با مجموع 3599 بیمار در این مرور وارد شدند.
تعداد 9 کارآزمایی وجود داشت که آنتیبیوتیکها را در مقایسه با دارونما/عدم درمان آنالیز کردند، و همه پیامدها بهطور قابل توجهی به نفع استفاده از آنتیبیوتیک بودند (P < 0.05) (I 2 = 0%)، از جمله باکتریوری (خطر نسبی (RR): 0.25؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 0.42)، باکتریمی (RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.49 تا 0.92)، تب (RR: 0.39؛ 95% CI؛ 0.23 تا 0.64)، عفونت مجاری ادراری (RR: 0.37؛ 95% CI؛ 0.22 تا 0.62) و بستری شدن در بیمارستان (RR: 0.13؛ 95% CI؛ 0.03 تا 0.55). چندین دسته از آنتیبیوتیکها بهصورت پیشگیرانه برای TRPB موثر بودند، در حالی که کینولونها، با بیشترین تعداد مطالعات (5) و بیماران (1188)، بهترین آنالیز را داشتند. برای «آنتیبیوتیکها در مقایسه با انما»، چهار مطالعه را با تعداد محدودی از بیماران آنالیز کردیم. تفاوت میان گروهها برای همه پیامدها معنیدار نبود. برای «آنتیبیوتیک در مقایسه با آنتیبیوتیک + انما»، فقط خطر باکتریمی (RR: 0.25؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.75) در «گروه آنتیبیوتیک + انما» کاهش یافت. هفت کارآزمایی تاثیرات آنتیبیوتیکهای کوتاهمدت (1 روزه) را در مقایسه با آنتیبیوتیکهای طولانیمدت (3 روزه) گزارش کردند. دوره درمان طولانیتر فقط برای باکتریوری بهطور معنیداری بهتر از درمان کوتاهمدت بود (RR: 2.09؛ 95% CI؛ 1.17 تا 3.73). برای «دوز واحد در مقایسه با دوز چندگانه»، خطر باکتریوری برای درمان با دوز واحد بهطور قابل توجهی بیشتر بود (RR: 1.98؛ 95% CI؛ 1.18 تا 3.33). هنگام بررسی تجویز خوراکی آنتیبیوتیکها در مقایسه با تجویز سیستمیک آنها - تزریق عضلانی (intramuscular; IM) یا داخل وریدی (intravenous; IV) - هیچ تفاوت معنیداری بین گروهها از نظر باکتریوری، تب، UTI و بستری شدن در بیمارستان وجود نداشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی در پیشگیری از عوارض عفونی پساز TRPB موثر است. هیچ داده قطعی برای تائید برتری تجویز آنتیبیوتیکها برای دوره طولانی (3 روز) نسبت به درمانهای کوتاهمدت (1 روز) یا برتری درمان با دوز چندگانه نسبت به تکدوز وجود ندارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
