برای تعیین اینکه فیزیوتراپی فعال قفسه سینه برای نوزادان تحت تهویه مکانیکی مفید است یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. نوزادانی که به تهویه مکانیکی نیاز دارند، در معرض خطر کلاپس ریه ناشی از افزایش ترشحات هستند. فیزیوتراپی قفسه سینه (ضربه زدن یا ایجاد لرزش روی قفسه سینه) برای بهبود پاکسازی ترشحات از راه هوایی و پیشگیری از کلاپس ریه استفاده میشود. این مرور هیچ مزیت یا خطر کلی واضحی را از فیزیوتراپی قفسه سینه پیدا نکرد. برخی از تکنیکهای فیزیوتراپی قفسه سینه در رفع آتلکتازی و حفظ اکسیژنرسانی، نسبت به دیگر موارد مفیدتر بودند. این نتایج، برتری یک تکنیک را بر دیگری تائید نمیکنند. با توجه به تعداد محدود، کیفیت پائین و قدمت کارآزماییها در این مرور، برای تعیین اینکه فیزیوتراپی قفسه سینه در درمان نوزادانی که در بخشهای مراقبتهای ویژه امروزی تحت تهویه هستند، مفید است یا مضر، شواهد کافی وجود ندارد. برای پرداختن به این موضوع، انجام کارآزماییهای بیشتر با کیفیت خوب مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
فیزیوتراپی قفسه سینه (chest physiotherapy; CPT) در بسیاری از مراکز مراقبت از نوزادان در سراسر جهان برای بهبود پاکسازی راه هوایی و درمان کلاپس ریه استفاده شده است؛ بااینحال، شواهد حمایتکننده از استفاده از آن متناقض بوده است. علیرغم تعداد زیاد مطالعات، شواهد بسیار کمی با کیفیت خوب وجود دارد که بتوان براساس آن شیوه بالینی فعلی را پایهگذاری کرد.
اهداف
ارزیابی تاثیرات تکنیکهای CPT فعال، مانند دق (percussion) و لرزش (vibration) و به دنبال آن ساکشن (suction) در مقایسه با ساکشن بهتنهایی، بر سیستم تنفسی نوزادانی که تحت تهویه مکانیکی قرار دارند. علاوهبر این، تفاوتهای میان انواع تکنیکهای CPT فعال ارزیابی شدند.
روشهای جستوجو
جستوجوی ما شامل کتابخانه کاکرین (شماره 2، 2007)، MEDLINE (1966 تا 2007)، EMBASE (1988 تا 2007)، CINAHL؛ Science Citation Index، مرورهای قبلی شامل ارجاعات متقابل، چکیدهها، مجموعه مقالات کنفرانسها و منابع علمی خاکستری (grey literature) بود.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهایی که در آنها نوزادان تازه متولد شده تا چهار هفته سن و تحت تهویه مکانیکی، بهصورت تصادفی یا شبه-تصادفی برای دریافت CPT فعال یا ساکشن بهتنهایی اختصاص داده شدند. نوزادانی که برای دوره خارج کردن لوله تراشه تحت CPT قرار گرفتند، از مطالعه حذف شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم ارزیابی کیفیت و استخراج دادهها را برای کارآزماییهای واردشده انجام دادند. دادههای مربوط به نتایج کارآزماییهای مجزا را با استفاده از نسبت خطر (relative risk) و تفاوت میانگین (MD) آنالیز کردیم. نتایج با 95% فواصل اطمینان (CIs) ارائه میشوند. با توجه به ناکافی بودن دادهها، ما نتوانستیم متاآنالیز را انجام دهیم.
نتایج اصلی
سه کارآزمایی شامل 106 نوزاد در این مرور وارد شدند. در یک کارآزمایی (n = 20)، CPT در پاکسازی ترشحات بهتر از مراقبتهای استاندارد نبود. هیچ افزایشی در خطر خونریزی داخل بطنی مشاهده نشد. دو کارآزمایی انواع مختلف CPT فعال را مقایسه کردند. یک کارآزمایی (n = 56) نشان داد که آتلکتازی درماننشده در نوزادان بیشتری که تکنیک فشردن ریه (lung squeezing technique; LST) را دریافت کردند، در مقایسه با درناژ وضعیتی، دق و لرزش (postural drainage, percussion and vibration; PDPV)، کاهش یافت (RR: 0.25؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.57). هیچ تفاوتی در پاکسازی ترشح یا در میزان خونریزی داخل بطنی یا لوکومالاسی اطراف بطنی نشان داده نشد. کارآزمایی دیگر (30 = n) نشان داد که استفاده از دق یا «بادکش (cupping)» در مقایسه با دق پاشنه با تماس (contact heel percussion)، منجر به افزایش بروز هیپوکسمی (RR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.28 تا 0.99) و افزایش نیاز به اکسیژن (MD: -9.68؛ 95% CI؛ 14.16- تا 5.20-) شد. اطلاعات کافی برای ارزیابی کافی پیامدهای مهم کوتاهمدت و طولانیمدت، از جمله عوارض جانبی، وجود ندارد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج این مرور شواهد کافی را برای پایهگذاری شیوه بالینی ارائه نمیدهد. برای پرداختن به این مسائل، نیاز به انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده بزرگتری وجود دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
