برداشتن کیسه صفرا با جراحی بهطور معمول انجام میشود. سنگهای مجرای صفراوی مشترک معمولا از کیسه صفرا میآیند و میتوانند آسیبرسان باشند. درمان معمول برای خارج کردن سنگهای صفراوی که در مجرای صفراوی مشترک قرار دارند، کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپیک (ERCP) و اسفنکتروتومی است. ERCP یک روش آندوسکوپی برای خارج کردن سنگ از مجرای صفراوی مشترک است. ممکن است سنگهای بیشتری از کیسه صفرا وارد مجرای صفراوی مشترک شوند، اما مشخص نیست که کیسه صفرا باید به صورت پیشگیرانه برداشته شود (کولهسیستکتومی پروفیلاکتیک) یا اینکه سیاست انتظار و مشاهده (wait-and-see) (به تعویق انداختن جراحی کولهسیستکتومی) بهتر خواهد بود. ما 5 کارآزمایی تصادفیسازیشده را با 662 شرکتکننده از 93 مقاله شناساییشده از طریق جستوجو در منابع علمی انتخاب کردیم. تعداد موارد مرگومیر در گروه انتظار و مشاهده (334 بیمار) 47 مورد بود، درحالیکه این تعداد در گروه کولهسیستکتومی پیشگیرانه (328 بیمار) 26 مورد گزارش شد. این مرور از کارآزماییهای بالینی تصادفیشده نشان میدهد که برداشتن زودهنگام کیسه صفرا، خطر مرگومیر یا عوارض ناشی از سنگ کیسه صفرا را کاهش میدهد. تعداد بیماران (662) مورد بررسی در این گزارش، مانع از قطعی شدن برخی از آنالیزهای زیرگروه میشود. انجام کارآزماییهای بالینی بیشتر، بهویژه روی بیماران پرخطر، این مشکل را حل خواهد کرد.
مطالعه چکیده کامل
در 64% از بیمارانی که پساز پاکسازی آندوسکوپی سنگهای مجرای صفراوی مشترک، سیاست انتظار و مشاهده (wait-and-see) را اتخاذ میکنند، نیازی به انجام کولهسیستکتومی نیست. اگرچه گزارشهای مربوط به سریهای کوهورت گذشتهنگر، مرگومیر بالاتری را بین بیمارانی نشان دادهاند که انجام کولهسیستکتومی را به تعویق میاندازند، مشخص نیست این امر به دلیل وضعیت سلامت پیشاز بیماری افراد است یا به دلیل به تعویق انداختن انجام کولهسیستکتومی. نتایج کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده در مورد کولهسیستکتومی پیشگیرانه در مقابل روش انتظار و مشاهده، قدرت کافی را برای نشان دادن تفاوت در بقا (survival) نداشتهاند.
اهداف
ارزیابی اثرات مفید و مضر به تعویق انداختن کولهسیستکتومی (انتظار و مشاهده) در مقابل انجام کولهسیستکتومی انتخابی (پیشگیرانه) در بیمارانی که تحت بیلیاری اسفنکتروتومی به روش آندوسکوپی قرار گرفتند.
روشهای جستوجو
ما بدون اعمال محدودیت در زبانی تا اپریل 2007، پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین ، پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین ، MEDLINE (1966 تا 2007)، EMBASE (1980 تا 2007) و Science Citation Index Expanded را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده که بیمارانی را که کیسه صفرای آنها پساز آندوسکوپیک اسفنکتروتومی در محل خود باقی ماند (گروه انتظار و مشاهده) در مقابل بیمارانی که تحت کولهسیستکتومی همراه با آندوسکوپیک اسفنکتروتومی یا بررسی مجرای صفراوی مشترک قرار گرفتند (گروه کولهسیستکتومی پروفیلاکتیک)، صرفنظر از کورسازی (blinding)، زبان یا وضعیت انتشار، مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
تاثیر سیاست انتظار و مشاهده را بر میزان مرگومیر ارزیابی کردیم. پیامدهای ثانویه ارزیابیشده عبارت بودند از بروز درد صفراوی، کلانژیت، پانکراتیت، نیاز به کلانژیوگرافی، نیاز به کولهسیستکتومی و میزان کولهسیستکتومی دشوار. دادهها را با استفاده از نسبت خطر (relative risk) با مدلهای اثر ثابت (fixed-effect model) یا اثرات تصادفی (random effects) ترکیب کردیم.
نتایج اصلی
ما 5 کارآزمایی تصادفیسازیشده را با 662 شرکتکننده از 93 مقاله شناساییشده از طریق جستوجو در منابع علمی انتخاب کردیم. تعداد موارد مرگومیر در گروه انتظار و مشاهده (334 بیمار) 47 نفر در مقایسه با 26 نفر در گروه کولهسیستکتومی پیشگیرانه (328 بیمار) بود که نشاندهنده افزایش 78% در خطر مرگومیر است (RR: 1.78؛ 95% CI؛ 1.15 تا 2.75؛ P = 0.010). مزیت کولهسیستکتومی پیشگیرانه بر بقا (survival)، مستقل از طراحی کارآزمایی، گنجاندن بیماران پرخطر یا ورود هریک از پنج کارآزمایی بود. بیماران گروه انتظار و مشاهده، نرخ بالاتری را از درد صفراوی عودکننده (RR: 14.56؛ 95% CI؛ 4.95 تا 42.78، P < 00001)، زردی یا کلانژیت (RR: 2.53؛ 95% CI؛ 1.09 تا 5.87، P = 0.03) و نیاز به تکرار ERCP یا دیگر اشکال کلانژیوگرافی (RR: 2.36؛ 95% CI؛ 1.29 تا 4.32، P = 0.005) گزارش کردند. در نهایت، در 35% (115 بیمار) از بیماران گروه انتظار و مشاهده، کولهسیستکتومی انجام شد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
کولهسیستکتومی پروفیلاکتیک باید به بیمارانی پیشنهاد شود که کیسه صفرای آنها پساز آندوسکوپیک اسفنکتروتومی و پاکسازی مجرای صفراوی مشترک، در جای خود باقی میماند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.