در آسم، التهاب (تورم در دیواره) راه هوایی را تنگ میکند و عامل اصلی بروز نشانههای آسم مانند سرفه، خسخس سینه، تنگی نفس و احساس تنگی در قفسه سینه است. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (ICS) که معمولا بیش از یکبار در روز تجویز میشوند، اکنون بهعنوان درمان خط اول برای اکثر افراد مبتلا به آسم توصیه میشوند. ICSهای کنونی موجود، مانند بودزوناید (BUD)، بکلومتازون (BDP) یا فلوتیکازون (FP)، سالهاست که در دسترس بوده و ثابت شده که یک درمان مهم برای کنترل التهاب و نشانهها هستند. بااینحال، این داروها میتوانند با عوارض جانبی قابل توجهی، بهویژه تاثیرات موضعی در مجاری هوایی فوقانی مانند گرفتگی صدا و کاندیدای (candida) دهانی (عفونت برفک) همراه باشند. مزیت اصلی و مشهور سیکلزوناید (ciclesonide; CIC، نسل جدیدی از ICS)، نهتنها توانایی آن (مانند سایر ICSها) در استنشاق موضعی است، بلکه بهطور خاص به مجاری هوایی تحتانی ریه به شکلی منتقل میشود که بهطور بالقوه عوارض جانبی موضعی را به حداقل میرساند. در مجموع، این مزیت CIC میتواند منجر به کاهش عوارض جانبی موضعی در راه هوایی با درمان یکبار در روز و در نتیجه بهبود پایبندی به درمان شود. نتایج حاصل از این مرور نشان میدهد که CIC در دوزهای پائین تا متوسط، عملکرد ریه را بهبود میبخشد و نشانههای آسم را در مقایسه با دارونما (placebo) کاهش میدهد، اما مدت زمان کوتاه مطالعات به این معنی است که اطلاعات کافی در مورد تاثیر آن بر تشدید آسم وجود ندارد. بنابراین، دوزهای توصیهشده فعلی CIC، یعنی 100 تا 200 میکروگرم روزانه، مناسب به نظر میرسد. بااینحال، تعداد مطالعات در محدوده دوزهای بالاتر، کم است و بنابراین انجام مطالعات بیشتری در بزرگسالان و کودکان مورد نیاز است تا مشخص شود که دوزهای بالاتر CIC بدون افزایش عوارض جانبی، مزایای قابل توجهی خواهند داشت یا خیر. همچنین مهم است که در مطالعات بالینی مشخص شود CIC از نظر اثربخشی و بیخطری (safety) در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم، چگونه با دیگر ICSهای موجود در حال حاضر مقایسه میشود تا نقش دقیق درمان CIC در آسم مشخص شود. دادههای منتشرشده برای ارزیابی مزیت بیخطر بودن سیکلزوناید کافی نبوده و برای پاسخ به این سوال مهم، ارزیابی و گزارشدهی بهتر در مطالعات مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
کورتیکواستروئیدهای استنشاقی بخش جداییناپذیر مدیریت بالینی آسم بوده و به عنوان یک عامل ضدالتهابی در مجاری هوایی ریه عمل میکنند. این داروها از نظر مدیریت نشانهها و بهبود عملکرد ریه فواید قابل توجهی دارند، اما ممکن است از نظر عوارض جانبی موضعی و سیستمیک نیز مضر باشند. سیکلزوناید (ciclesonide) یک استروئید جدید است که خواص توزیع و آزادسازی کارآمدی دارد، به این معنی که میتوان آن را یکبار در روز مصرف کرد، که آن را بهطور بالقوه در مدیریت مداوم آسم مفید میسازد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی سیکلزوناید استنشاقی در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم مزمن.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه راههای هوایی در کاکرین را با اصطلاحات از پیش تعیینشده، جستوجو کردیم. جستوجوهای بیشتری در CENTRAL و PubMed انجام شدند. جستوجوهای انجامشده در منابع علمی برای این مرور تا جون 2007 بهروز هستند.
معیارهای انتخاب
مطالعات موازی (parallel) یا متقاطع (crossover) تصادفیسازیشده واجد شرایط برای این مرور بودند. ما مطالعاتی را وارد کردیم که سیکلزوناید را با دارونما (placebo) مقایسه کرده، و مطالعاتی که دوزهای مختلف سیکلزوناید را مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعات را برای ورود در این مرور ارزیابی کردند، دادهها را بهطور مستقل از هم استخراج کرده و کار یکدیگر را بررسی کردند. برای به دست آوردن دادههای بیشتر با محققان مطالعه تماس گرفتیم. دادههای استخراجشده وارد نرمافزار RevMan 4.2 شده و بهصورت تفاوت میانگین (MD) اثر ثابت (fixed effect) برای دادههای پیوسته (continuous data) و خطر نسبی اثر ثابت برای دادههای دوحالتی (dichotomous data) آنالیز شدند.
نتایج اصلی
هجده کارآزمایی (که 20 مقایسه را گزارش کردند) معیارهای ورود مرور را داشتند. ما یافتههای حاصل از 18 مقایسه گروهی را که در آنها دادهها در دسترس بودند، گزارش میکنیم (6343 شرکتکننده، که 1692 نفر از آنها کودک بودند).
سیکلزوناید در مقایسه با دارونما: طول دوره کوتاه مطالعات واردشده به این معنی است که دادههای کافی در مورد تاثیر سیکلزوناید بر تشدید آسم وجود ندارد. سیکلزوناید در دوزهای 100 میکروگرم/روز یا کمتر تا 400 میکروگرم/روز در آسم خفیف تا متوسط، در مقایسه با دارونما، عملکرد ریه، نشانههای آسم و استفاده از اسپری استنشاقی نجاتبخش را بهبود بخشید.
پیامدهای پاسخ به دوز: مقایسههای 100 در مقابل 200 میکروگرم/روز، 100 در مقابل 400 میکروگرم/روز و 400 در مقابل 800 میکروگرم/روز، تفاوت معنیداری را در پیامدهای عملکرد ریه نشان ندادند.
دادههای مربوط به عوارض جانبی با جزئیات کافی در دسترس نبودند تا امکان ارزیابی مشخصات بیخطری (safety) این دارو فراهم شود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
سیکلزوناید در کوتاهمدت، در بهبود عملکرد ریه در بیماران مبتلا به آسم خفیف تا متوسط که قبلا با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی درمان شده بودند، موثرتر از دارونما بود. هنوز سوالاتی در مورد پاسخ به دوز وجود دارد، و فقدان دادهها در مورد تاثیر بلندمدت آن بر تشدید بیماری و مشخصات بیخطری باید در مطالعات آینده بررسی شوند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
