مالاریا نوعی بیماری است که از طریق نیش پشه منتقل میشود. این بیماری میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد و باعث بیماری و مرگومیر قابل توجهی میشود. مالاریای بدون عارضه با نشانههایی مانند تب، سردرد، درد عضلانی، و استفراغ بروز میکند. انگل در برابر تعدادی از داروهای موثر قبلی مقاوم شده است، بنابراین از ترکیبات دارویی برای پیشگیری از مقاومت بیشتر استفاده میشود. آرتمتر-لومفانترین (artemether-lumefantrine) یکی از این ترکیبات دارویی است. این مرور از کارآزماییها نشان داد، اگرچه رژیم چهار-دوز آرتمتر-لومفانترین نسبت به کلروکین (chloroquine) برتر بود، بهطور کلی رژیم چهار-دوز در مقایسه با رژیم شش-دوز یا دیگر ترکیبات دارویی، اثربخشی کمتری داشت. این واقعیت که رژیم چهار-دوزی عموما کمتر موثر است، به این معنی است که بعید است از آن برای درمان مالاریای بدون عارضه استفاده شود.
مطالعه چکیده کامل
سازمان جهانی بهداشت، مصرف داروی گرانقیمت آرتمتر-لومفانترین (artemether-lumefantrine) را بهعنوان درمانی برای مالاریای بدون عارضه توصیه میکند. ما به دنبال شواهدی از برتری رژیم چهار-دوزی نسبت به درمانهای موجود بودیم.
اهداف
ارزیابی رژیم چهار-دوز آرتمتر-لومفانترین برای درمان مالاریای فالسیپاروم (falciparum malaria) بدون عارضه.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماریهای عفونی در کاکرین (اکتبر 2005)، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین، سال 2005، شماره 3)، MEDLINE (1966 تا فوریه 2005)، EMBASE (1988 تا فوریه 2005)، LILACS (1982 تا فوریه 2005)، مجموعه مقالات کنفرانسها، و فهرست منابع مقالات را جستوجو کردیم. ما با متخصصان تحقیقات مالاریا و شرکت داروسازی تولیدکننده آرتمتر-لومفانترین تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که رژیم چهار-دوزی آرتمتر-لومفانترین را با رژیمهای درمانی استاندارد (تکدارویی یا ترکیبی)، یا شش دوز آرتمتر-لومفانترین، برای درمان مالاریای فالسیپاروم بدون عارضه مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم معیارهای ورود را برای کارآزماییهای بالقوه مرتبط اعمال کردند، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده، و دادهها را، از جمله عوارض جانبی، استخراج کردند. پیامد اولیه عبارت بود از شکست کامل درمان تا روز 28 (روز 42 برای سولفادوکسین-پیریمتامین (sulfadoxine-pyrimethamine) و روز 63 برای مفلوکین (mefloquine)).
نتایج اصلی
هفت کارآزمایی (2057 شرکتکننده) یک رژیم چهار-دوزی را آزمایش کردند. تعداد افرادی که با رژیم آرتمتر-لومفانترین درمان نشدند، بیشتر از افرادی بود که با داروهای دیگر درمان نشدند، از جمله سولفادوکسین-پیریمتامین (247 شرکتکننده، 1 کارآزمایی)، هالوفانترین (halofantrine) (86 شرکتکننده، 1 کارآزمایی) و مفلوکین (233 شرکتکننده، 1 کارآزمایی؛ تفاوت از نظر آماری برای مفلوکین معنیدار بود). در دو کارآزمایی (378 شرکتکننده)، آرتمتر-لومفانترین در مقایسه با کلروکین (chloroquine) بهتر ظاهر شد، اما بیش از 50% از شرکتکنندگان تحت درمان با کلروکین تا روز 28 دچار شکست کامل درمان شدند. افراد کمتری با رژیم شش-دوز در مقایسه با رژیم چهار-دوز دچار شکست درمان شدند (RR: 7.71؛ 95% CI؛ 2.99 تا 19.88؛ 306 شرکتکننده، 1 کارآزمایی).
نتیجهگیریهای نویسندگان
به نظر میرسد رژیم چهار-دوز آرتمتر-لومفانترین نسبت به رژیمهای درمانی که با آنها مقایسه شدند، اثربخشی کمتری دارد. رژیم درمانی شش-دوز برتر از رژیم چهار-دوز است.
2008: این مرور بهروز نخواهد شد زیرا رژیم چهار-دوز دیگر توصیه نمیشود؛ برای دریافت جزئیات بیشتر به «تازه چه خبر» مراجعه کنید.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
