کمردرد (low-back pain; LBP) یکی از شایعترین و پُر-هزینهترین مشکلات عضلانیاسکلتی در جامعه مدرن است. حدود 80% از جمعیت در برههای از زندگی خود دچار کمردرد میشوند. بسیاری از افراد مبتلا به کمردرد به دنبال دریافت مراقبت و درمان از یک متخصص کایروپرکتیک (chiropractic) هستند. برای این مرور، کایروپرکتیک به عنوان ترکیبی از روشهای درمانی مانند دستکاری ستون فقرات، ماساژ، گرمادرمانی و سرمادرمانی، الکتروتراپی، استفاده از دستگاههای مکانیکی، برنامههای ورزشی، توصیههای تغذیهای، ارتزها، اصلاح سبک زندگی و آموزش بیمار تعریف شد. این مرور مطالعاتی را وارد نکرد که در آنها کایروپرکتیک صرفا بهعنوان دستکاری ستون فقرات تعریف شد، زیرا این موضوع در جای دیگری بررسی شد و لزوما منعکسکننده شیوه بالینی واقعی نیست. کمردرد غیراختصاصی بدین معناست که هیچ علت خاصی مانند عفونت، سرطان، پوکی استخوان، آرتریت روماتوئید، شکستگی، فرایند التهابی یا سندرم رادیکولار (درد، سوزنسوزن شدن یا بیحسی که در پا پخش میشود) برای آن قابل تشخیص نیست. دوازده کارآزمایی تصادفیسازیشده (شامل 2887 شرکتکننده) که ترکیبات مختلف مراقبتهای کایروپرکتیک را برای کمردرد ارزیابی کردند، در این مرور وارد شدند، اما فقط سه مورد از این مطالعات با خطر پائین سوگیری (bias) در نظر گرفته شدند.
این مرور نشان میدهد که اگرچه مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک، درد و ناتوانی را در کوتاهمدت و درد را در میانمدت برای کمردرد حاد و تحتحاد اندکی بهبود میبخشند، در حال حاضر هیچ شواهدی برای تائید یا رد این موضوع وجود ندارد که مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک، مزیت بالینی معناداری را نسبت به دیگر درمانها برای درد یا ناتوانی در افراد مبتلا به کمردرد ارائه میدهند. هرگونه تفاوت نشان داده شده کوچک بود و فقط در مطالعاتی با خطر بالای سوگیری مشاهده شد. تحقیقات آینده به احتمال زیاد نتایج و اعتماد ما را به آنها تغییر خواهند داد. انجام کارآزماییهای تصادفیسازیشده با روش انجام خوب مورد نیاز است که مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک را با دیگر درمانهای رایج برای کمردرد مقایسه کنند.
مطالعه چکیده کامل
متخصصان کایروپرکتیک (chiropractic) معمولا از ترکیبی از مداخلات برای درمان افراد مبتلا به کمردرد (low-back pain; LBP) استفاده میکنند.
اهداف
تعیین تاثیرات مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک (یعنی، ترکیبی از درمانها، به غیر از فقط دستکاری ستون فقرات (spinal manipulation)) بر درد، ناتوانی، عملکرد مرتبط با کمر، بهبود کلی و رضایت بیمار در بزرگسالان 18 سال و بالاتر و مبتلا به LBP.
روشهای جستوجو
به جستوجو در بانکهای اطلاعاتی زیر پرداختیم: پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه مروری کمر در کاکرین (می 2009)، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین 2009، شماره 2) و MEDLINE (از ژانویه 1966)، EMBASE (از ژانویه 1980)، CINAHL (از ژانویه 1982)، MANTIS (از آغاز) و Index to Chiropractic Literature (از آغاز) تا می 2009. ما منابع مقالات شناساییشده را نیز بررسی کرده و با محققان کایروپرکتیک تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازیشده که استفاده از مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک (به جای فقط دستکاری ستون فقرات) را با درمان نکردن یا دیگر روشهای درمانی مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
حداقل دو نویسنده مرور، مطالعات را انتخاب کرده، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و دادهها را با استفاده از فرمهای استاندارد استخراج کردند. هر دو روش سنتز توصیفی (descriptive synthesis) و متاآنالیز انجام شدند.
نتایج اصلی
ما 12 مطالعه را شامل 2887 شرکتکننده مبتلا به LBP وارد کردیم. اغلب مطالعات دارای خطر پائین سوگیری بودند. مطالعات واردشده، طیف وسیعی از روشهای کایروپرکتیک را در زیرگروههای مختلفی از افراد مبتلا به LBP ارزیابی کردند.
هیچ کارآزماییای یافت نشد که مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک را با عدم درمان مقایسه کرده باشد. برای LBP حاد و تحتحاد، مداخلات کایروپرکتیک در مقایسه با دیگر درمانها، درد را در کوتاهمدت و میانمدت (SMD: -0.25؛ 95% CI؛ 0.46- تا 0.04- و MD: -0.89؛ 95% CI؛ 1.60- تا 0.18-) بهبود بخشید، اما تفاوت معنیداری در درد بلندمدت وجود نداشت (MD: -0.46؛ 95% CI؛ 1.18- تا 0.26). میزان بهبودی کوتاهمدت در ناتوانی در گروه کایروپرکتیک در مقایسه با دیگر درمانها بیشتر بود (SMD: -0.36؛ 95% CI؛ 0.70- تا 0.02-). بااینحال، این تاثیر کوچک بود و تمام مطالعاتی که در ایجاد این نتایج نقش داشتند، خطر سوگیری بالایی داشتند. هیچ تفاوتی در ناتوانی میانمدت و بلندمدت وجود نداشت. هیچ تفاوتی برای مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک در مدیریت بالینی LBP مزمن و برای مطالعاتی که جمعیت مختلطی از LBP را بررسی کردند، نشان داده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
مداخلات ترکیبی کایروپرکتیک، درد و ناتوانی را در کوتاهمدت و درد را در میانمدت برای LBP حاد و تحتحاد اندکی بهبود بخشیدند. بااینحال، در حال حاضر هیچ شواهدی وجود ندارد که این مداخلات را در مقایسه با دیگر مداخلات، از نظر بالینی تفاوت معناداری را در درد یا ناتوانی در افراد مبتلا به LBP مزمن ایجاد خواهند کرد یا خیر. تحقیقات آینده به احتمال زیاد تخمین اثر و اطمینان ما را به نتایج تغییر خواهند داد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
