رفتن به محتوای اصلی

مروری بر متون علمی پزشکی برای یافتن شواهدی مبنی بر اینکه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی یا دستگاه‌های آغشته به آنتی‌بیوتیک‌ها، خطرات بروز عفونت را در طول جراحی قرار دادن کاتترها برای درناژ مایع اضافی از مغز کاهش می‌دهند یا خیر

در دسترس به زیان‌های

شانت بطنی داخل جمجمه‌ای، وسیله‌ای (کاتتر/لوله‌) است که برای تخلیه مایع مغزی‌نخاعی اضافی از مغز استفاده می‌شود. (مایع مغزی‌نخاعی یک مایع شفاف بدن است که به فضای زیرعنکبوتیه ترشح می‌شود؛ فضای زیرعنکبوتیه مغز و طناب نخاعی را احاطه می‌کند.) بیمارانی که شانت بطنی داخل جمجمه‌ای دارند، مستعد ابتلا به عفونت هستند. برخی پزشکان برای کاهش خطر عفونت، یا داروهای آنتی‌بیوتیک را تجویز کرده یا از دستگاه‌های آغشته به آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند. مرور ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را وارد کرد که بروز عفونت شانت را در بیماران تحت درمان پیشگیرانه با آنتی‌بیوتیک، با بیمارانی مقایسه کردند که این داروها را دریافت نکردند. ما هم‌چنین کارآزمایی‌هایی را وارد کردیم که سیستم‌های شانت آغشته به آنتی‌بیوتیک را با سیستم‌هایی مقایسه کردند که شانت‌های آغشته نشده به آنتی‌بیوتیک را دریافت کردند. ما هفده کارآزمایی را در مرور خود وارد کردیم. اگرچه داده‌های موجود جزئیات زیادی را در مورد مرگ‌ومیر یا عوارض جانبی ناشی از آنتی‌بیوتیک‌ها ارائه نمی‌دهند (یک عارضه جانبی، حادثه‌ای است که در آن به فردی که مراقبت‌های سلامت را دریافت می‌کند، آسیب وارد می‌شود)، از استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه سیستمیک طی 24 ساعت اول پس‌از جراحی قرار دادن شانت بطنی داخل جمجمه‌ای یا استفاده از کاتترهای آغشته به آنتی‌بیوتیک پشتیبانی می‌کند. بااین‌حال، این داده‌ها از یک پیامد واسطه‌ای که میزان عفونت‌های شانت است، به دست آمدند. بنابراین، اگرچه شواهد نشان می‌دهد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در کاهش بروز عفونت شانت مفید است، انجام پژوهش بیشتری برای تائید این مزیت مورد نیاز است.

پیشینه

آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک و سیستم‌های شانت آغشته به آنتی‌بیوتیک اغلب برای پیشگیری از عفونت شانت استفاده می‌شوند.

اهداف

ارزیابی اثربخشی استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک پیشگیرانه یا سیستم‌های شانت آغشته به آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از بروز عفونت در بیماران تحت جراحی برای تعبیه شانت‌های بطنی داخل جمجمه‌ای.

روش‌های جست‌وجو

ما تا جون 2005 در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ LILACS و مجموعه مقالات جلسات انجمن جراحان مغز و اعصاب آمریکا و انجمن جوامع جراحی مغز و اعصاب اروپا، جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌-تصادفی‌سازی و کنترل‌‌شده‌ای را وارد کردیم که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه (اعم از آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک یا سیستم‌های شانت آغشته به آنتی‌بیوتیک) را در پروسیجرهای قرار دادن شانت بطنی داخل جمجمه‌ای با دارونما (placebo) یا بدون آنتی‌بیوتیک مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها

دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کیفیت مطالعات را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند.

نتایج اصلی

ما هفده کارآزمایی را با مجموع 2134 شرکت‌کننده وارد کردیم. ما دو متاآنالیز جداگانه را انجام دادیم: یک مورد که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه سیستمیک را ارزیابی کرده و دیگری که استفاده از سیستم‌های آغشته به آنتی‌بیوتیک را بررسی کرد. همه مطالعات، عفونت شانت را در پیامد اولیه خود وارد کردند.

به دلیل کمبود داده‌ها، ما نتوانستیم مورتالیتی به هر علتی (all-cause mortality) را در مورد آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک آنالیز کنیم. هیچ تفاوت معنی‌داری یافت نشد (نسبت شانس (odds ratio; OR): 1.47؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 2.62) برای این پیامد در مورد استفاده از کاتترهای آغشته به آنتی‌بیوتیک در مقایسه با کاتترهای استاندارد. استفاده از پروفیلاکسی با آنتی‌بیوتیک سیستمیک و استفاده از کاتترهای آغشته به آنتی‌بیوتیک با کاهش عفونت شانت همراه بودند (به ترتیب؛ 0.52 :OR؛ 95% CI؛ 0.36 تا 0.74 و OR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.55). ما هیچ مزیت قابل توجهی را برای اصلاح شانت در هر دو متاآنالیزی که آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک و سیستم‌های شانت آغشته را ارزیابی کردند، نیافتیم. ما هیچ تفاوت معنی‌داری را میان زیرگروه‌های مورد ارزیابی پیدا نکردیم: نوع شانت (داخلی/خارجی، بطنی-صفاقی/بطنی-دهلیزی)، سن و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

ما توانستیم مزیت آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه سیستمیک را برای 24 ساعت اول پس‌از جراحی برای پیشگیری از عفونت شانت، صرف‌نظر از سن بیمار و نوع شانت داخلی مورد استفاده، نشان دهیم. مزیت استفاده از آن پس‌از این دوره هم‌چنان نامشخص است. بااین‌حال، این داده‌ها از میزان عفونت شانت که یک پیامد واسطه‌ای است، مشتق شده‌اند. کارآزمایی‌های آینده باید اثربخشی رژیم‌های مختلف آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک را به جای دارونما ارزیابی کرده و مورتالیتی به هر علتی، تعویض شانت و عوارض جانبی را به عنوان پیامدهای بیشتر در نظر بگیرند. شواهد نشان می‌دهد کاتترهای آغشته به آنتی‌بیوتیک، بروز عفونت شانت را کاهش می‌دهند، اگرچه برای تائید مزیت صرف آن‌ها، انجام کارآزمایی‌های بالینی بیشتری با طراحی بهتر و برای بررسی تاثیر شانت‌های آغشته به آنتی‌بیوتیک نیاز هستند.

یادداشت‌های ترجمه

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

استناد
Ratilal BO, Costa J, Sampaio C. Antibiotic prophylaxis for surgical introduction of intracranial ventricular shunts. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, Issue 3. Art. No.: CD005365. DOI: 10.1002/14651858.CD005365.pub2.

استفاده ما از cookie‌ها

ما برای کارکردن وب‌گاه از cookie‌های لازم استفاده می‌کنیم. ما همچنین می‌خواهیم cookie‌های تجزیه و تحلیل اختیاری تنظیم کنیم تا به ما در بهبود آن کمک کند. ما cookie‌های اختیاری را تنظیم نمی کنیم، مگر این‌که آنها را فعال کنید. با استفاده از این ابزار یک cookie‌ روی دستگاه شما تنظیم می‌شود تا تنظیمات منتخب شما را به خاطر بسپارد. همیشه می‌توانید با کلیک بر روی پیوند «تنظیمات Cookies» در پایین هر صفحه، تنظیمات cookie‌ خود را تغییر دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد cookie‌هایی که استفاده می‌کنیم، صفحه cookie‌های ما را ملاحظه کنید.

پذیرش تمامی موارد
پیکربندی کنید